Αγρίνιο: Το ψωμί ψωμάκι. Η κρίση άγγιξε και το ψωμί στο οικογενειακό τραπέζι

Σχεδόν σε κάθε γειτονία του δήμου Αγρινίου υπάρχουν και δύο με τρεις οικογένειες αναξιοπαθούντων τις οποίες στηρίζει ο φούρνος της γειτονιάς τους. Αρκετές είναι οι περιπτώσεις που τα τεφτέρια ξαναβγήκαν ή και τα ποσά διαγράφηκαν.

Γροθιά στο στομάχι, για ολόκληρη την ελληνική και τοπική κοινωνία, αποτελεί η ομολογία αρτοποιών ολόκληρου του δήμου Αγρινίου πως σε καθημερινή σχεδόν βάση δίνουν ψωμί, αλλά και άλλα αρτοσκευάσματα, σε άτομα που τα γνωρίζουν και για τα οποία έχουν αντιληφθεί πως αδυνατούν να ανταπεξέλθουν ακόμη και στις βασικές τους καθημερινές ανάγκες, όπως είναι η αγορά μισού κιλού ψωμιού, για το μεσημεριανό τραπέζι και ενός λίτρου γάλατος για το πρωινό.

Οι δύσκολες καταστάσεις που ολόκληρη η κοινωνία βιώνει, με το δεδομένο αυτό ξεπέρασε κάθε όριο και προηγούμενο. Οι περισσότεροι αναξιοπαθούντες από ότι έχει διαπιστωθεί είναι μεταξύ σαράντα και πενήντα ετών, ενώ το ακόμη πιο τραγικό στοιχείο είναι ότι είναι οικογενειάρχες. Μάλιστα, υπάρχουν περιπτώσεις που στέλνουν τα ανήλικά παιδιά τους για να πάρουν το ψωμί, αφού πλέον ή σχέση τους με τον αρτοποιό της γειτονιάς τους είναι άριστη και τα παιδιά, λόγω της μικρής τους ηλικίας δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν την σοβαρότητα του ζητήματος.

Την μεγαλύτερη αντίσταση την αισθάνθηκαν οι οικονομικά ασθενέστεροι συμπολίτες μας  πριν κάνουν την αρχή και ζητήσουν το λιγοστό ψωμί στο φούρνο της γειτονιάς τους, λόγω της γνωριμίας που είχαν και συνεχίζουν να έχουν με τους εργαζόμενους του φούρνου, αν και με το που έκαναν το βήμα αυτό δεν βρήκαν σε καμία περίπτωση «κλειστές πόρτες». Βέβαια, κατά κανόνα το ποιος παίρνει μισό ή ένα κιλό ψωμί, όποτε και αν το παίρνει, το γνωρίζει αποκλειστικά και μόνο ο ιδιοκτήτης του φούρνου και κανένας άλλος.

Το φαινόμενο αυτό δεν είναι σημερινό ή νέο, αλλά έχει «φουντώσει» τον τελευταίο ενάμισι τουλάχιστον χρόνο. Πολλές είναι επίσης οι περιπτώσεις που τροφοδοτούν τρις με τέσσερις οικογένειες σε καθημερινή σχεδόν βάση, ενώ με μεγαλύτερες ποσότητες απ ότι χρειάζεται μια οικογένεια ή τέσσερις οικογένειες, τροφοδοτούν ή το Κοινωνικό Παντοπωλείο ή τα συσσίτια της Αγίας Ευαγγελίστριας, του πνευματικού δηλαδή κέντρου του Αγίου Δημητρίου.

Εδώ και αρκετά μεγάλο διάστημα, έχει παρατηρηθεί και το φαινόμενο του τεφτεριού. Αρκετοί είναι εκείνοι οι πελάτες που λένε στον αρτοποιό να γράψει το κόστος των προϊόντων που προμηθεύονται και θα πληρούσουν με την πρώτη ευκαιρία. Για πολλές περιπτώσεις πελατών το τεφτέρι έχει καταργηθεί από τους επαγγελματίες του κλάδου, παρ ότι ο λογαριασμός μπορεί να έχει αγγίξει και τα εκατόν πενήντα ευρώ. Στον αντίποδα, αρκετοί από τους πελάτες που είναι καταχωρημένοι σ αυτό εξοφλούν τους λογαριασμούς τους. Πολύ σπάνιο, αλλά υπαρκτό και λυπηρό φαινόμενο είναι το ότι ανήλικα παιδιά από την γειτονιά ζητάνε στους φούρνους του δήμου Αγρινίου ένα μουστοκούλουρο ή μια τυρόπιτα.

Ο Πρόεδρος του συλλόγου Αρτοποιών Αγρινίου και Περιχώρων κ. Φίλλιπος Τσούνης επιβεβαίωσε την κατάσταση δηλώνοντας: « Βοηθάμε όπου μπορούμε και όπου μας έχει ζητηθεί, αρκεί να ξέρουμε την περίπτωση. Μας έχουν ζητήσει να βοηθήσουμε συμπολίτες μας μέχρι να πάρουν την σύνταξή τους. Η εικόνα είναι δραματική και αυτό που λέω δεν είναι σχήμα λόγου. Ο κόσμος έχει περιοριστεί στα απολύτως απαραίτητα . Υπήρχε η σκέψη από τον σύλλογο να γίνει κάποια συντεταγμένη ενέργεια για τους αναξιοπαθούντες, αλλά δεν υπάρχει κάποιο μητρώο και πολλοί θα ήταν εκείνοι που θα επιχειρούσαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση. Για να γίνει κάτι οργανωμένα και σωστό θα πρέπει να έρθουμε σε επαφή με το Κοινωνικό Παντοπωλείο και με τα συσσίτια του Αγίου Δημητρίου, αλλά η κατάσταση μας αιφνιδίασε όλους και μας καθήλωσε».

Κων/νος Χονδρός Εφημεριδα: ”ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ”