Γιατί οι έλληνες πολιτικοί χρειάζονται «offshore» εταιρείες;

Έτσι θα επανακτηθεί η χαμένη αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος;

Ως γνωστόν, μέσω αυτών δεν κάνουμε τις συναλλαγές μας μισθωτοί, συνταξιούχοι, φοιτητές, άνεργοι και μικροί ελεύθεροι επαγγελματίες. Μέσω αυτών κάνουν συναλλαγές όλοι όσοι έχουν πολύ χρήμα (μαύρο ή μη), επιδιώκοντας τη μη φορολόγηση του. Ορισμένα στοιχεία μιλούν από μόνα τους:

(Α) Σύμφωνα με τις αναφορές του «Παγκόσμιου Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης», αλλά και τις εκτιμήσεις του ΣΔΟΕ (εφημερίδα «Νέα», 11/5/2009), οι ελληνικών συμφερόντων offshore διακινούσαν ετησίως προ κρίσης περίπου 500 δισ. ευρώ!

(Β) Ο «χάρτης» της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα μέσω των «offshore» το 2014, κατέγραψε περισσότερες από 23.000 τέτοιες υπεράκτιες εταιρείες, με κερδοσκοπική δραστηριότητα στην Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια (εφ. «Τα Νέα», 29/11/2014). Με ελληνικό ΑΦΜ και νόμιμους εκπροσώπους από τις αρχές της δεκαετίας του’80 έως τα τέλη του 2011. Οι offshore που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, σύμφωνα με έγγραφο του τότε υφυπουργού Οικονομικών Γ. Μαυραγάνη, ανέρχονται στις 21.065. Από αυτές οι 16.580 είναι ενεργές. Ουδείς έμαθε ποτέ τα στοιχεία των πραγματικών τους ιδιοκτητών, των τραπεζικών λογαριασμών, των δραστηριοτήτων και της φορολόγησης των εν λόγω εταιρειών στην Ελλάδα του 1,5 εκατομμυρίου ανέργων!

(Γ) Επί τωρινής κυβέρνησης, εκδόθηκε εγκύκλιος του Υπουργείου Οικονομικών (ΠΟΛ 1138/30-6-2015), σύμφωνα με την οποία οι αλλοδαπές εταιρείες που διαθέτουν ακίνητα στην Ελλάδα, μπορούν να εντάσσουν τα εισοδήματα από την εκμίσθωση ή την ιδιόχρηση των ακινήτων αυτών, σε ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς. Επίσης τους παρέχεται η δυνατότητα, οι δαπάνες που εμφανίζουν για τα ακίνητα αυτά «να εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα», με τελική συνέπεια οι εταιρείες αυτές με τη συγκεκριμένη χρήση του ακινήτου να μην  φορολογούνται. Προφανώς ο ΕΝΦΙΑ είναι για μας «τους έχοντες και κατέχοντες» και όχι γι’ αυτές τις εταιρείες!

Σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από τις δηλώσεις Ειδικού Φόρου επί των Ακινήτων για αυτές τις offshore εταιρείες, έχουμε:

1ον) Δηλώσεις κατέθεταν μόλις οι 7 από τις 100 «offshore».

2ον) Από το 2010 και την είσοδο στην εποχή των Μνημονίων, παρότι ο αριθμός των δηλώσεων πενταπλασιάστηκε, ο φόρος που κλήθηκαν να πληρώσουν μειώθηκε έως και δέκα φορές, με αποτέλεσμα ο φόρος που πληρώνουν τελικώς, όσες υποβάλλουν δηλώσεις, να μειωθεί έως και 92%!

Τέλος, ο Τρύφων Αλεξιάδης δήλωσε τον περασμένο Δεκέμβρη, «ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ από τις χιλιάδες offshore που λειτουργούν στην Ελλάδα, μέσα στο 2015 έλεγξε. μόλις 63»!

  Κατόπιν των παραπάνω, εύλογα κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος αναρωτιέται: Με αυτή την ρύθμιση θα επανακτηθεί η χαμένη αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος, στην Ελλάδα της φοροδιαφυγής όπου καταθέσεις ίσες με το 1/3 του ΑΕΠ βρίσκονται ήδη στο εξωτερικό; Αν δεν είχε αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο το 2010, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργίας ΓΑΠ, μπορεί ακόμη να πολιτεύονταν ο Άκης…

Το ακριβώς αντίθετο πρέπει να συμβεί τώρα. Με πρωτοβουλία της κυβέρνησης και συμφωνία όλων των κομμάτων, να αυστηροποιηθεί και όχι να «χαλαρώσει» το νομοθετικό πλαίσιο και να εκφραστεί η αυστηρότητα αυτή και στην επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ (Υπουργούς, βουλευτές, Γενικοί και Ειδικοί Γραμματείς, Διοικητές Τραπεζών και μεγάλων οργανισμών,Περιφερειάρχες, Δημάρχους). Ταυτόχρονα επιβάλλεται να υπάρξει αντίστοιχη πρωτοβουλία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Οι σκοτεινές διαδρομές του χρήματος παγκοσμίως, μπορούν να περιορισθούν αν υπάρξει πολιτική βούληση.

Διαφορετικά ποιο το νόημα των υποθέσεων Βερνικού (2012), καθώς και των Μαρτίνη, Παπασταύρου σήμερα; Εκτός και αν χθεσινές, τωρινές ή και μελλοντικές υποθέσεις επιβάλλεται να νομιμοποιηθούν…Τότε για τον πολιτικό μας κόσμο, θα αποκτήσει την απόλυτη ισχύ το γνωμικό, «τη δόξα πολύ μίσησαν το χρήμα ουδείς»!

 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Α. ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ