Δήλωση του Σπύρου Κωνσταντάρα για τον θάνατο του Θέρμιου γιατρού Δημητρίου (Τάκη) Μώκου

Με την αναγγελία του θανάτου  του Θερμιου γιατρού  Δημητρίου (Τάκη) Μώκου , επιθυμώ να κάνω  την ακόλουθη δήλωση:

Ο Δημήτριος Γεωργίου Μώκος ,  γεννήθηκε στο Θέρμο το 1919  και ακολουθώντας  τα βήματα του γιατρού πατέρα του , σπούδασε  και ο ίδιος την ιατρική επιστήμη στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας . Ως γιατρός σε δύσκολες εποχές   για την περιοχή του Θέρμου,  υπηρέτησε με αφοσίωση την επιστήμη  του  και μέσα από τον Υγειονομικό Σταθμό  Θέρμου   , με όλες του τις δυνάμεις  και με περισσή ανιδιοτέλεια βρέθηκε κοντά σε κάθε περιστατικό οποιουδήποτε ασθενούς .

Ήταν ακούραστος  , αφού  το πρωί  ήταν στον Υγειονομικό Σταθμό και παρείχε τις Υπηρεσίες του  και το απόγευμα  διέρχονταν  τα χωριά και τους οικισμούς  της ορεινής μας περιοχής για τις ανάγκες των κατοίκων . Να σημειωθεί  , ότι  όλες τις υπηρεσίες του τις παρείχε με ελάχιστο προσωπικό  στον Υγειονομικό Σταθμό Θέρμου και ήταν εκείνος που ως άνθρωπος και γιατρός άφησε την δική του ιστορία  σε δύσκολες  για τον τόπο μας εποχές .

Ο γιατρός Μώκος  κατά την διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων σπούδασε επίσης την βυζαντινή και την ευρωπαϊκή μουσική . Υπήρξε  και στέλεχος  της Εκκλησιαστικής χορωδίας στην Εκκλησία της Αγίας Ειρήνης στην Αθήνα με χοράρχη  τον εξαίρετο μουσικοσυνθέτη Θεόφραστο Σακελλαρίδη .  Εκτός λοιπόν από γιατρός ήταν και σπουδαίος  μουσικολόγος . Καρπός αυτής του της ιδιότητας  υπήρξε το 2006 η έκδοση ενός  καλαίσθητου και πολυτελούς τόμου  με τον τίτλο «Επίτομος Γενική Ψαλμωδία» με τη διευκρινιστική  επισημείωση οποία αναφέρεται  στο κινούμενο  πολλαπλό ισοκράτημα βυζαντινής  συνήχησης , το σύστημα  γραφής  του οποίου επινόησε ο ίδιος .

Στο πόνημα  αυτό παρατηρούμε ότι αναπτύσσεται  μια σημαντική  επινόηση  , από τον ίδιο , ενός συστήματος  γραφής,   το οποίο αποκαλύπτει με τη συνήχηση  του κινουμένου πολλαπλού  ισοκρατηματος   μια άλλη διάσταση ακούσματος .

Πρόκειται  για τη βυζαντινή  εκκλησιαστική μουσική , όπου εδώ  ο ίδιος ο δημιουργός παραθέτει  τρόπους  δικούς του , ενδεικτικά μέλη  πρακτικής εφαρμογής του ισοκρατηματος . Η πρωτότυπη αυτή εργασία  γράφτηκε με πολύ αγάπη  και επίγνωση του βυζαντινού ακούσματος και αποτελεί πολύτιμο και σπάνιο απόκτημα  για τους ενασχολούμενους με τη βυζαντινή μουσική.

Οι Θερμιοι είχαν την τύχη να απολαύουν  τους βυζαντινούς ψαλμούς του γιατρού Μώκου  στις Θειες Λειτουργίες στην Ιερά Μονή Αγίου Κοσμά Αιτωλού , καθώς και στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Θέρμου και απολάμβανε την αγάπη και την αποδοχή  για την ποιότητα της απόδοσης της βυζαντινής μουσικής  .

Αγαπούσε με πάθος το Θέρμο και την περιοχή που υπηρέτησε και τα χρόνια που βρέθηκε στην Αθήνα , λόγω οικογενειακών του υποχρεώσεων ήταν δραστήριο μέλος  του Συλλόγου Θερμίων της Αθήνας.

Η απώλεια του ιατρού Δημητρίου Γεωργίου Μώκου , μας γεμίζει όλους  θλίψη , άφησε όμως  παρακαταθήκη το σπουδαίο έργο του  , τόσο στην ιατρική επιστήμη ,  όσο και στην βυζαντινή μουσική .

Ας είναι αιωνία η μνήμη του .

Σπύρος Κωνσταντάρας

Δήμαρχος Θέρμου Αιτωλ/νιας