Δώσαμε! Δώσαμε!,Του Παντελή Μπουκάλα

​​«Πάση θυσία συμφωνία» επέμεναν ομοιοκατάληκτα από την αρχή των διαπραγματεύσεων οι εδώ φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, όπως προχείρως αυτοαποκλήθηκαν. Νά το λοιπόν το «πάση θυσία», δική μας και μόνο, πραγματοποιημένο εδάφιο το εδάφιο και λέξη τη λέξη στις προτάσεις των δανειστών. Ούτε ένα ρήμα που κάπως να εκφράζει την περιλάλητη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Ούτε καν ένα σημείο στίξης που να την υπονοεί· μια τελεία ας πούμε, έστω και άνω, που κάπως να ανακόπτει τον επιθετικότατο οίστρο περαιτέρω αφαίμαξης του οικογενειακού εισοδήματος, περαιτέρω ύφεσης και ανεργίας. Και περαιτέρω διάλυσης των υπολειμμάτων του κοινωνικού κράτους. Ακόμα και μεταρρυθμίσεις στις οποίες είχε υπάρξει συμφωνία των δύο πλευρών, αποσύρθηκαν, θαρρείς και ο στόχος ήταν να γίνει το πακέτο το δυνατόν απεχθέστερο.

Είναι τέτοια η βιαιότητα των απαιτούμενων μέτρων και τόση η ιδεοληπτική επιμονή στο λάθος, που αυτή τη φορά βρέθηκαν σε αμηχανία οι συνήθεις κατήγοροι της ελληνικής πλευράς και υπερασπιστές των πιστωτών. Υπήρξαν μάλιστα ακόμη και ξένα Μέσα που δεν αρκέστηκαν να χαρακτηρίσουν «σκληρές» τις προτάσεις των τριών θεσμών, αλλά προχώρησαν ένα επιπλέον σκαλί: τις αποκάλεσαν «απαράδεκτες και προκλητικές», όπως η γαλλική οικονομική εφημερίδα La Tribune. Ως μη γενόμενες, λοιπόν, οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Ως μη εκφρασθείσα η μολαταύτα εκφρασθείσα βούληση του λαού. Ως μη ειπωθέν το ωστόσο ειπωθέν «δεν πάει άλλο», που προέκυψε έπειτα από μια πενταετία στερήσεων (εξουθενωτικών για τους πιο αδύναμους), βαριάς ύφεσης και ασύλληπτα υψηλής ανεργίας, ιδίως στις νεότερες γενιές. Τις γενιές που από το πολύ σαξές στόρι αναγκάζονται να μεταναστέψουν, αφού δεν έχουν τον τρόπο να συμβάλουν στην ανάκαμψη του τόπου. Ευρωπαίοι και ΔΝΤ ετοίμασαν μια «προσφορά» που, ως έχει, δεν θα την αποδέχονταν ούτε όσοι υπερψήφισαν και παντοιοτρόπως υπεράσπισαν τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα. Σαν να αποφάσισαν ότι έχουν το χρέος και, κυρίως, το δικαίωμα να τιμωρήσουν όχι μόνο τους κυβερνώντες, που δεν έκρυψαν ποτέ ότι τους θεωρούν επικίνδυνους «ακροαριστερούς», αλλά συνολικά τους Έλληνες, για την εκλογική τους προτίμηση. Μήπως δεν μας είχε ψέξει και γι’ αυτό ο κ. Σόιμπλε, το τιμωρητικό πνεύμα του οποίου «επιφέρεται επάνω» των προτάσεων Γιουνκέρ;

kathimerini.gr