Slider
Εργαζόμενοι νοσοκομείου Αγρινίου: Την Κυριακή του ΟΧΙ, ΟΧΙ μέχρι τέλος
Την τελευταία πενταετία ο λαός μας βιώνει μια ανείπωτη επίθεση στη ζωή του. Η συντριπτική πτώση του ΑΕΠ της χώρας σε αυτά τα χρόνια έχει δημιουργήσει ένα μοναδικό ιστορικό προηγούμενο. Ποτέ άλλοτε σε καιρό ειρήνης ένας λαός ανεπτυγμένης καπιταλιστικής χώρας δεν υπέφερε τόσο πολύ από την εφαρμογή ακραίων αντικοινωνικών πολιτικών. Η σύγχρονη ιερά συμμαχία ΕΕ – ΔΝΤ – ΕΚΤ σε αγαστή συνεργασία με το εσωτερικό μαύρο μέτωπο που το απαρτίζουν οι ντόπιοι ολιγάρχες με το πολιτικό τους προσωπικό άδραξαν την ευκαιρία με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση για να εφαρμόσουν στη χώρα μας ένα οικονομικό πείραμα. Τα αποτελέσματα είναι σε όλους γνωστά.
Οι τελευταίες εκλογές άλλαξαν ριζικά το πολιτικό τοπίο και έφεραν στην κυβέρνηση κόμματα που υποσχέθηκαν στο ελληνικό λαό να καταργήσουν την λιτότητα χωρίς να προβούν σε ρήξη με τους δανειστές. Μέσα σε λίγους μήνες οι αυταπάτες της κυβέρνησης ότι μπορεί να εφαρμόσει ένα πολιτικό πρόγραμμα διαφορετικό από τους προηγούμενους με τη χαρακτηριστική φράση «ούτε ρήξη ούτε υποταγή» κατέρρευσαν. Έτσι φθάσαμε στη σημερινή κατάσταση με την εξαγγελία δημοψηφίσματος από τη μεριά της κυβέρνησης να προτείνει ένα μισό ΟΧΙ.
Εμείς ως εργαζόμενοι στο χώρο της δημόσιας υγείας που βιώνουμε καθημερινά την διαρκή κατάρρευση του συστήματος με άλλου τύπου ουρές ανήμπορων ανθρώπων που τα συστημικά μέσα ενημέρωσης εκτελώντας διατεταγμένη αποστολή προπαγάνδας όλα αυτά τα χρόνια αρνήθηκαν να προβάλουν, καλούμε την συντριπτική πλειοψηφεία των συμπολιτών μας να πάρει την τύχη του στα χέρια του. Είναι ευκαιρία στις ιστορικές αυτές στιγμές που ζούμε να αφήσουμε τους καναπέδες μας και τις αναθέσεις στους άλλους και να γίνουμε οι ίδιοι πρωταγωνιστές γράφοντας την δικιά μας ιστορία. Την Κυριακή 5 Ιούλη απαντάμε στα τελεσίγραφα των δανειστών με ένα πελώριο, περήφανο και ανυπότακτο ΟΧΙ.
Ένα ΟΧΙ όμως που δεν θα δίνει λευκή επιταγή στην κυβέρνηση να διαπραγματεύεται με αυτό τον συρφετό πιο ήπια προγράμματα λιτότητας αλλά θα περιέχει μια κατάφαση, ένα μεγάλο ΝΑΙ ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς μνημόνια, χωρίς δανειστές, έξω από τα ασφυκτικά δεσμά του ευρώ, έξω από την φυλακή της ΕΕ, κύριοι του εαυτού μας και του πλούτου που παράγουμε.
Ένα άλλο υπόδειγμα οργάνωσης της κοινωνίας και της παραγωγής μας είναι εφικτό και αναγκαίο. Αυτό που θα προβάλει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, αυτό που θα ιεραρχεί με διαφορετικό τρόπο τις προτεραιότητές μας, αυτό που θα νοηματοδοτεί εν τέλει αλλιώς τη ζωή μας πέρα από την έννοια του ανταγωνισμού, του κέρδους και της κατανάλωσης.
