Και οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου Αγρινίου στο αυριανό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ

Εμείς οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου Αγρινίου μυρίζουμε καθημερινά τα αποκαΐδια μιας εμπρηστικής πολιτικής που ακολουθήθηκε όλα τα χρόνια της κρίσης από τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις και στο χώρο της υγείας.

Τα νοσοκομεία καθώς και όλες οι δομές του χώρου ως προμετωπίδα του όποιου κράτους πρόνοιας υπήρχε σε αυτή τη χώρα δέχτηκαν απίστευτη επίθεση από τις βάρβαρες πολιτικές που ασκήθηκαν με αφορμή την οικονομική κρίση που βιώνει το σύστημα.
Η κυβερνητική αλλαγή του Ιανουαρίου δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες στα χειμαζόμενα κοινωνικά τμήματα, οι οποίες μέχρι τώρα δεν έχουν δικαιωθεί.
Πιο συγκεκριμένα η κραυγή αγωνίας που διατυπώσαμε εδώ και τέσσερις μήνες για τα μείζονα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στο νοσοκομείο της πόλης μας δεν έχει εισακουστεί από την νέα πολιτική ηγεσία.
Αντίθετα τα προβλήματα είναι εδώ και συσσωρεύονται καθημερινά δημιουργώντας εκρηκτικές καταστάσεις. Οι ελλείψεις σε προσωπικό, η υποχρηματοδότηση, η κακοδιοίκηση από τους διοικούντες, έχουν παγιωθεί σε σημείο που είναι αμφίβολο αν είναι εφικτή πλέον η όποια ανάστροφη πορεία. Σαν εργαζόμενοι πλέον δεν μπορούμε άλλο να αναμένουμε και να ακούμε παχιά λόγια κατανόησης. Έφθασε η ώρα να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.
Αποφασίσαμε λοιπόν σαν πρώτη αντίδραση να συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ μετά από πρόσκληση που δεχτήκαμε για τις 11 Ιούνη και ώρα 8 στην πλατεία δημοκρατίας της πόλης μας ενάντια στα ψευδοδιλήμματα που τίθενται στο ελληνικό λαό από τη μεριά της κυβέρνησης προκειμένου να διαλέξουμε μεταξύ των μνημονίων που προτείνουν οι δανειστές και των «αριστερών μνημονιακών» προτάσεων που αντιπροτείνει η κυβέρνηση .
Δεύτερο θα προτείνουμε στους εργαζόμενους να προβούν σε επίσχεση εργασίας καθώς και σε οποιαδήποτε άλλη μορφή πάλης θα αποφασίσουμε μέχρι να λάβουμε τα οικονομικά ψιχία που μας οφείλονται εδώ και μήνες από την απλήρωτη εργασία νυχτερινών και αργιών.
Τέλος στα μόνα διλήμματα που θέλουμε να απαντήσουμε εμείς είναι εκείνα που βάζει η ίδια η ζωή
Με τις ανάγκες της κοινωνίας ή με αυτές των δανειστών; Και η απάντηση για μας είναι αυτονόητη.