Μεσολόγγι: «Ιδέα» στο μυαλό Κουρουμπλή η αποσύνδεση του Νοσοκομείου

Να ξεκαθαρίσουµε εξ αρχής πως για µας, σε κάθε περίπτωση, ο υπουργός Υγείας, Παναγιώτης Κουρουµπλής, χαίρει ως άνθρωπος ιδιαίτερης εκτίµησης και µέγιστου θαυµασµού για όσα έχει κατορθώσει, αλλά και για τις επιδόσεις του ως διανοούµενος και ιδεολόγος.

Οφείλουµε όµως να οµολογήσουµε πως τόσο η µέχρι τώρα θητεία του ως επικεφαλής του υπουργείου Υγείας όσο και η τοποθέτηση και οι απαντήσεις του στα ζητήµατα που του έθεσε η αντιπροσωπεία των εργαζοµένων του Νοσοκοµείου και φορέων του Μεσολογγίου που τον επισκέφθηκε την προηγούµενη εβδοµάδα στο υπουργείο, µας γεννούν σοβαρούς προβληµατισµούς. Δεν θα επαναλάβουµε εδώ το σύνολο των σχετικών πληροφοριών και ερµηνειών περί του τι διαµείφθηκε στην εν λόγω συνάντηση, καθώς αυτές έχουν ήδη δηµοσιοποιηθεί από διάφορες πλευρές. Θα µείνουµε όµως και θα εστιάσουµε, εν πρώτοις, στην απάντηση του υπουργού στο ερώτηµα για την αποσύνδεση και αυτόνοµη επαναλειτουργία του Νοσοκοµείου Μεσολογγίου και, δεύτερον, θα απευθύνουµε µια επείγουσα έκκληση.

«Έχω κάποιες ιδέες στο µυαλό µου», απάντησε ο υπουργός, όταν ρωτήθηκε για την αποσύνδεση του Νοσοκοµείου από αυτό του Αγρινίου. Δηλαδή; Τι γενικώς και αορίστως ή άλλα λόγια ν’ αγαπιόµαστε είναι αυτό;. Στον καθένα ενδιαφερόµενο προκάλεσε δυσάρεστη έκπληξη η συγκεκριµένη απάντηση του υπουργού. Τόσο γιατί αποτελεί προεκλογική εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ αυτή η αποσύνδεση, και ως διόρθωση του µνηµονιακού εγκλήµατος, αλλά και υπόσχεση είχε δώσει πρόσφατα ο υπουργός πως στο νοµοσχέδιο του υπουργείου του που πρόκειται να φέρει τις επόµενες µέρες στη Βουλή θα περιλαµβανόταν ανάµεσα σε άλλες και διάταξη ακριβώς για την αποσύνδεση του Νοσοκοµείου. Χωρίς να παραβλέπουµε τις γενικότερες δυσκολίες της χώρας και το συνυπολογιζόµενο κόστος της κάθε κυβερνητικής απόφασης, απορούµε πώς από αναµενόµενη πολιτική πράξη η αποσύνδεση έχει µετακοµίσει στη σφαίρα των ιδεών του υπουργού και κατοικοεδρεύει πλέον εκεί! Δεν παριστάνουµε τους ανήξερους, ανενηµέρωτους ή αφελείς, αλλά πραγµατικά αναρωτιόµαστε τι σχέση έχει η απλή πολιτική πράξη της νοµοθετικής ρύθµισης της αποσύνδεσης ακόµη και µε την ουσία της διαπραγµάτευσης για την οικονοµία, τα δάνεια και το χρέος. Δεν θέλουµε να µιλήσουµε για ασχετοσύνη εκεί στο υπουργείο, ούτε να πούµε ότι αυτό δεν κάνει τίποτα για το Νοσοκοµείο Μεσολογγίου. Ρωτάµε όµως: έχουν κάποιο σχέδιο για το Νοσοκοµείο; Μήπως δεν ξέρουν ή δεν µπορούν; Δεν θέλουµε να πιστέψουµε ότι είναι θεατής και ο υπουργός Υγείας στις διαπραγµατεύσεις και είναι µόνο λόγια, λόγια, λόγια, ίσως δε και λόγια του αέρα.

Δεν θα θέλαµε ειλικρινά να αποφανθούµε ως Κασσάνδρες πως τίποτα το καλό δεν προµηνύεται για το νοσοκοµείο µας, ούτε οι αντιδράσεις των εργαζοµένων και των φορέων για το σοβαρό αυτό θέµα να φέρουν στην επιφάνεια την πρόωρη κρίση των σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ µε την τοπική κοινωνία.

Το δεύτερο ζήτηµα της επείγουσας έκκλησης προς τον υπουργό έχει να κάνει µε το να σταµατήσει τουλάχιστον το Νοσοκοµείο Μεσολογγίου, χωρίς ούτε µια µέρα πλέον άλλη καθυστέρηση, και µέχρι την υλοποίηση της υποσχεθείσας αποσύνδεσης και αυτονόµησής του, να αποτελεί θέατρο και πεδίο άσκησης συνεχιζόµενου παραλογισµού, αµοραλισµού και γελοιότητας αλλοπρόσαλλων ατόµων, συνεπειών αποτυχηµένων και απαράδεκτων από κάθε άποψη επιλογών θεσµικών προσώπων από την προηγούµενη πολιτική ηγεσία. Το Νοσοκοµείο Μεσολογγίου έχει υψηλό κύρος, σοβαρή ιστορία, λαµπρή παράδοση και λειτουργία. Δεν µπορεί να το διασύρει, να το εξευτελίζει, να το ντροπιάζει ο καθένας. Όταν θεσµικά πρόσωπα έχουν ήδη αξιολογηθεί από αυτούς που τα διόρισαν ως εντελώς ακατάλληλα και δυσφηµιστικά και για τη δική τους ακόµη µνηµονιακή πολιτική, υπάρχει κίνδυνος, πέραν των άλλων, τα πρόσωπα αυτά να ζηµιώσουν αδίκως και το σηµερινό υπουργό που ενδεχοµένως να πιστεύει πως µπορεί να τα κρατήσει προκειµένου να υπηρετήσει κάποιον πολιτικό στόχο. Ακόµη χειρότερα, «επειδή είναι από το χωριό του». Γνωρίζει πιστεύουµε ο υπουργός το «από δυο χωριά χωριάτες».

Είναι, οµολογουµένως, πολύ δυσάρεστο για µας, που είµαστε αναγκασµένοι, στην αναζήτηση λύσεων στα ζητήµατα του Νοσοκοµείου και στον καθορισµό της στάσης µας στις σχετικές διαπραγµατεύσεις, να λαµβάνουµε πλέον υπόψη µας και τα εκ µέρους του υπουργείου ενδεχόµενα ανικανότητας, κοροϊδίας, αδιαφορίας ή και σκοπιµότητας. Πόση περαιτέρω υποµονή να κάνουµε, σε τι ακριβώς να δείξουµε ανοχή και τι εµπιστοσύνη να έχουµε στην κυβερνητική πολιτική απέναντι στο Νοσοκοµείο µας, όταν, επιπροσθέτως, αποµεινάρια προηγούµενων πολιτικών, ορφανά εκλιπόντων προστατών διατηρούνται και σήµερα στις θέσεις τους και µάλιστα µε θρασύτητα και προκλητικότητα, µέσα στην απελπισία τους, επιµένουν να αναζητούν ερείσµατα στο χώρο ψάχνοντας για συνενόχους; Δεν υπάρχουν συνένοχοι σ’ αυτό το Νοσοκοµείο για κανέναν. Οι αδίστακτοι εκτελεστές, οι πολιτικοί ένοχοι και ηθικοί αυτουργοί του εγκλήµατος, πασίγνωστοι και δαχτυλοδεικτούµενοι, αντιµετωπίζονται ήδη ως ξένα σώµατα και ατιµωτικώς απορριπτέα.

Επειδή, τέλος, ο Παναγιώτης Κουρουµπλής δεν είναι αθώος παρελθουσών πολιτικών σε βάρος του Μεσολογγίου, απαιτούµε ως υπουργός τουλάχιστον να αποκαταστήσει άµεσα την οµαλή, αυτόνοµη και επαρκή λειτουργία του Νοσοκοµείου «ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ». Οφείλει να το πράξει. Η τοπική κοινωνία βοά για το Νοσοκοµείο. Η έκκλησή µας, η κραυγή των εργαζοµένων του Νοσοκοµείου, δεν θέλουµε να πιστέψουµε πως και µε τη νέα κυβέρνηση θα µπορούσε να αποδειχθεί φωνή βοώντος εν τη ερήµω.

Ιατροί Νοσοκοµείου Μεσολογγίου