«Με τον λαό εναντίον του», του Νίκου Ανδρουλάκη

Το Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 διενεργείται στη βάση ενός κειμένου το οποίο δεν υφίσταται και σ’ ένα πλαίσιο που δεν ανταποκρίνεται στα ευρωπαϊκά δεδομένα. Σε καμιά ευρωπαϊκή χώρα, η προεκλογική εκστρατεία δεν έχει διαρκέσει μόλις πέντε ημέρες. Ο μέσος όρος αγγίζει τις οκτώ με δέκα εβδομάδες, διάστημα που επιτρέπει τη διεξαγωγή ενός δημοκρατικού διαλόγου.

Η επιλογή του κ. Τσίπρα να μην ζητήσει την ακύρωσή του, την ώρα που οι «Θεσμοί» απέσυραν το σχέδιο πρότασης από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, υπαγορεύθηκε από την αδυναμία του να συγκρουστεί με τους δραχμολάγνους του ΣΥΡΙΖΑ. Η ύπαρξη ενός ερωτήματος χωρίς περιεχόμενο οδήγησε στην κατασκευή ενός διλήμματος που διχάζει τον Ελληνικό λαό και θέτει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας σε κίνδυνο. Ακόμη όμως και να είχε το περιεχόμενο το οποίο ρητά περιγράφεται, δεν έχει γίνει σαφής στους Έλληνες πολίτες, η ειδοποιός διάσταση μεταξύ του κειμένου των δανειστών και αυτού της κυβέρνησης. Διότι, ενώ ο κ. Τσίπρας υπέγραψε μια πρόταση μέτρων ύψους 8 δισεκατομμυρίων ευρώ, προτίμησε να βάλει τη χώρα σε μια μεγάλη περιπέτεια για μια διαφορά 500 εκατομμυρίων ευρώ. Ο κ. Τσίπρας μιλά για ανάσες δημοκρατίας, την ώρα που ο κυβερνητικός του εταίρος, κ. Καμμένος δηλώνει ότι ο στρατός θα διασφαλίσει τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας. Με κεντρικό του σύνθημα «ανάσες αξιοπρέπειας» δεν διστάζει να υποβάλει τους πολίτες σε ουρές πανικού μπροστά από τα άδεια ATM των τραπεζών. Αυτός είναι ο βυθός των αχαρτογράφητων νερών στα οποία βρισκόμαστε πέντε μήνες τώρα με την πολιτική της κυβέρνησης του «πρώτη φορά Αριστερά».

Η σύμπραξη του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ και τη Χρυσή Αυγή χειροκροτείται στην Ευρώπη από τους οπαδούς του φασισμού, τους ακραίους νεοφιλελεύθερους και τους ευρωσκεπτικιστές. Κάνει τον κ. Σόιμπλε να μειδιά και την κ. Λεπέν να ελπίζει σε νέους συμμάχους. Είναι όσοι επιδιώκουν να διασπάσουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα που συγκροτήθηκε για να υπηρετήσει την ειρήνη, την αλληλεγγύη και τη συνεργασία μεταξύ των λαών που είχαν υποφέρει από δύο παγκοσμίους πολέμους.

Η αποκοπή της Ελλάδας από το ευρωπαϊκό σύστημα συμμαχιών που της εξασφάλισε μέρες ευημερίας, προόδου και ανάπτυξης, είναι εφιαλτική. Η χρεοκοπία και ο διχασμός δεν είναι η λύση για να ανασάνουν οι Έλληνες πολίτες από τα βάρη των τελευταίων ετών. Η μοναδική λύση σ’ ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον που μεταβάλλεται συνεχώς υπέρ των ισχυρών επιβάλλει τη θέση της χώρας μας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την Κυριακή πρέπει να κλείσουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες του εθνολαϊκισμού και να απαντήσουμε με ένα ηχηρό μήνυμα ελπίδας ότι οι επόμενες γενιές Ελλήνων δεν θα ζήσουν σε μια εξαθλιωμένη απομονωμένη χώρα. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από ανθρώπους που θα την ενώσουν και θα δώσουν στέρεη ελπίδα στο λαό και όχι από αυτούς που προσπαθούν να υφαρπάξουν με ψέματα την εντολή του και να ηγεμονεύσουν πολιτικά με όχημα τον διχασμό και τη μισαλλοδοξία. Το ναι δεν σημαίνει αποδοχή της συμφωνίας- προϊόν της θεατρικής διαπραγμάτευσης του κ. Βαρουφάκη, αλλά αποδοχή συγκρότησης νέας Εθνικής Ομάδας Διαπραγμάτευσης για την επίτευξη μιας συμφωνίας βιώσιμης για την ελληνική κοινωνία που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια πολύ μεγάλες θυσίες και πρέπει να γίνουν σεβαστές.