Οργή στον αγροτικό κόσμο για τη φορολόγηση των ενισχύσεων

Η απόφαση της κυβέρνησης, σε πλήρη αντίθεση και αναντιστοιχία τόσο με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της όσο και με τις προγραμματικές της δηλώσεις, να φορολογήσει τελικά τις αγροτικές ενισχύσεις, έχει εγείρει θύελλα αντιδράσεων στον αγροκτηνοτροφικό κόσμο της περιοχής και της χώρας. Και όχι αδίκως…Η σχετική τροπολογία εισήχθη χθες στη Βουλή και μαίνεται να ψηφιστεί έως τα τέλη της εβδομάδος. Σύμφωνα με αυτή και με βάση τα όσα επισήμως έχει δηλώσει η αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών, κα. Νάντια Βαλαβάνη, για τις επιδοτήσεις το αφορολόγητο όριο ορίζεται τις 12.000 ευρώ, ενώ οι αποζημιώσεις δεν θα φορολογηθούν. Πρόκειται αναμφίβολα για ένα …αριστερής εμπνεύσεως νεομνημονιακό μέτρο, που έρχεται να ακυρώσει τις όποιες, ψεύτικες, όπως αποδεικνύεται, ελπίδες καλλιέργησε η κυβέρνηση σε σχέση με την αγροτική παραγωγή και τη στήριξη του πρωτογενούς τομέα. Στην Ένωση Αγρινίου έχουμε γίνει αποδέκτες μηνυμάτων οργής και απόγνωσης από δεκάδες παραγωγούς μέλη μας για αυτή την απόφαση, η οποία έρχεται, μάλιστα, την πλέον ακατάλληλη στιγμή, στο ξεκίνημα δηλαδή της νέας καλλιεργητικής περιόδου. Οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές για την οικονομία… Για την ιστορία και μόνο υπενθυμίζουμε ότι λίγες μόνο ημέρες νωρίτερα, ο αναπληρωτής υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης κ. Βαγγέλης Αποστόλου, επαναλάμβανε από βήματος Βουλής ότι «καμία επιδότηση που λαμβάνουν οι αγρότες δεν θα φορολογηθεί», κουνώντας, μάλιστα, επιδεικτικά το δάχτυλο στους ερωτώντες βουλευτές της αντιπολίτευσης, κατά την επισήμανσή του ότι «ο αγροτικός κόσμος θα ματώσει για να πληρώσει όλες τις φορολογικές επιβαρύνσεις που εσείς του επιβάλατε φέτος». Καλούμε, λοιπόν, τον καθ’ ύλην αρμόδιο για τα αγροτικά θέματα υπουργό, αν μη τι άλλο, να υπερασπιστεί την προσωπική του αξιοπρέπεια. Και το ίδιο οφείλουν να κάνουν όλοι εκείνοι που μέχρι χθες άλλα έλεγαν στους αγρότες. Αρκετά… Πρέπει κάποια στιγμή να γίνει αντιληπτό ότι οι αγρότες έχουν προ πολλού πάψει να είναι η παχιά αγελάδα που θα εφευρίσκουν τρόπους για να την αρμέγουν κάθε φορά που θα πρέπει να πληρώσουν τα λάθη της προσωπικής τους αποτυχίας. Πρέπει να καταλάβουν ότι οι κοινοτικές ενισχύσεις δεν είναι επίδομα κοινωνικού χαρακτήρα, που μπορεί η εκάστοτε κυβέρνηση να διαχειρίζεται κατά το δοκούν, αλλά αποτελούν τον παράγοντα εξισορρόπησης του κόστους παραγωγής, ώστε ο ευρωπαίος αγρότης να είναι ανταγωνιστικός, αφού δεν μπορεί να παράγει με ευρωπαϊκό κόστος και να πουλά με διεθνείς τιμές. Και δεν έχει απολύτως καμμιά σημασία το μέγεθος της ενίσχυσης, αφού αυτό είναι συνάρτηση του μεγέθους της εκμετάλλευσης και του κόστους παραγωγής. Φτάνει πια με αυτόν τον λαϊκισμό… Ας αναζητήσουν, λοιπόν, άλλες διεξόδους για τα ολέθρια σφάλματά τους και ας αφήσουν, επιτέλους, το πιο παραγωγικό, ίσως, κομμάτι της κοινωνίας να συνεχίσει να προσφέρει ουσιωδώς, αλλά και δίκαια, στην οικονομία.

e-ea.gr