Ο Νεκτάριος Φαρμάκης μιλά για το σχέδιο Τροποποίησης του Οργανισμού της Π.Δ.Ε

Το οργανόγραμμα αποτελεί ένα δομικό εργαλείο για την διαχείριση μιας οποιασδήποτε επιχειρησιακής μονάδος, δημόσιας ή ιδιωτικής. Σε αυτό καθορίζονται οι τομείς τα τμήματα και οι θέσεις εργασίας. Στο οργανόγραμμα επίσης καθορίζονται οι ροές του οργανισμού, επικοινωνίες, διαδικασίες, σκοπιμότητες, καθώς και αναμενόμενα αποτελέσματα ανά τομέα, τμήμα, θέση εργασίας. Ο σκοπός του είναι να επιτρέπει στο σύνολο του προσωπικού να γνωρίζει τι συμβαίνει σε κάθε τομέα, τμήμα, και να οργανώνει ανθρώπους και διαδικασίες, ευθυγραμμίζοντάς τους σε κοινούς, σκοπούς και στόχους. Οργανόγραμμα λοιπόν είναι η αποτύπωση της ιδανικής δομής που έχει επιλέξει ένας οργανισμός, που απεικονίζει όλες τις ομάδες ομοειδών λειτουργιών και τις αντίστοιχες υποομάδες οι οποίες έχουν επιλεγεί από τη Διοίκηση και με την κατάλληλη συνεργασία μπορούν να οδηγήσουν τον Οργανισμό στην επίτευξη του σκοπού του.

Με έκπληξη διαπιστώνει κανείς διαβάζοντας το οργανόγραμμα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος που κυκλοφορεί ως πρόταση της Περιφερειακής Αρχής για την τροποποίηση του οικείου Οραγνισμού, ότι όλα τα παραπάνω ΔΕΝ λαμβάνονται υπόψη.

Το πρώτο πράγμα που διαπιστώνει κανείς είναι η έντεχνη και καταφανώς σχεδιασμένη «αποψίλωση» υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων ή και η υποβάθμιση Διευθύνσεων σε τμήματα από τις Περιφερειακές Ενότητες και η ανάλογη ισχυροποίηση των αντίστοιχων υπηρεσιών στις Κεντρικές Υπηρεσίες με έδρα την Πάτρα. Το φαινόμενο αυτό, εκτός από τα προφανή αποτελέσματα στην λειτουργία των Υπηρεσιών στην Π.Ε Αιτωλοακαρνανίας, δημιουργεί και αλγεινή εντύπωση ως προς την πολιτική που ακολουθείται και που καταδεικνύει ότι είναι σε πλήρη δράση ένα ουσιαστικό σχέδιο περιφερειακού υδροκεφαλισμού.

Ενώ από τη μια πλευρά μιλάμε για περιφερειακή αντίληψη , την ίδια στιγμή αποψιλώνουμε τις Υπηρεσίες της Αιτωλοακαρνανίας και της Ηλείας και ισχυροποιούμε τις αντίστοιχες της Κεντρικής Διοίκησης της Περιφέρειας, στην Πάτρα.

Χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες της κάθε Περιφερειακής Ενότητας και χωρίς καμία λογική αναλογικότητας ως προς τα κριτήρια, παρατηρούνται φαινόμενα, που ακόμα και στον πιο καλόπιστο αναγνώστη δημιουργούν εύλογα ερωτήματα περί της σκοπιμότητας των τροποποιήσεων που επιφέρει το εν λόγω σχέδιο. Και εδώ δημιουργείται και η επίσης εύλογη απορία : Δεν γίνεται αυτό αντιληπτό από την Αντιπεριφερειάρχη Αιτωλοακαρνανίας, που είναι πολιτικά και η πρωτίστως θιγόμενη, αφού ουσιαστικά αποδυναμώνεται; Ή είναι συνειδητή και συνολική επιλογή της Περιφερειακής Αρχής;

Παρεκτός των ανωτέρω , που προκύπτουν ως συμπέρασμα από όλο το σχέδιο, υπάρχουν και σημεία που δεν έχουν καμία απολύτως λογική. Συγκεκριμένα και συνοπτικά :

Α. Ίδια τμήματα της Περιφέρειας (κατ’ όνομα αλλά και κατά αρμοδιότητες), σε διαφορετικές Περιφερειακές Ενότητες αλλά και μέσα στον ίδιο Νομό σε άλλες πόλεις στελεχώνονται με υπαλλήλους διαφορετικών ειδικοτήτων. Γιατί δηλαδή, ο προϊστάμενος ενός τμήματος στην Αχαΐα να πρέπει να έχει διαφορετικά προσόντα από τον προϊστάμενο του ίδιου τμήματος στην Αιτωλοακαρνανία; Η σκέψη και του πιο καλοπροαίρετου πάει στη «φωτογραφική» διάθεση του εμπνευστή της πρόβλεψης.

Β. Με την κατάργηση των ΥΔΕ (Υπηρεσιών Δημοσιονομικού Ελέγχου) και την μεταφορά των αρμοδιοτήτων τους στην Περιφέρεια, θα περίμενε κανείς ισχυροποίηση των οικονομικών Υπηρεσιών των Περιφερειακών Ενοτήτων. Ω του θαύματος!!! Καταργούνται σύμφωνα με το ως άνω σχέδιο τα λογιστήρια και οι ταμειακές υπηρεσίες των Περιφερειακών Ενοτήτων και πάνε στην Κεντρική Υπηρεσία στην Πάτρα, χωρίς φυσικά ταυτόχρονη αύξηση προσωπικού εκεί. Με άλλα λόγια, πάμε σε διάλυση του πιο νευραλγικού κομματιού των Υπηρεσιών μας.

Γ. Κλείσιμο αγροτικών κτηνιατρείων σε Βόνιτσα, Θέρμο, Αστακό, Ναύπακτο, Αμφιλοχία και υποβιβασμό του σε γραφεία. Το γεγονός αυτό δεν λαμβάνει υπόψη καθόλου τον αγροκτηνοτροφικό χαρακτήρα της Αιτωλοακαρνανίας ούτε φυσικά την εξυπηρέτηση των πολιτών των ως άνω περιοχών.

Δ. Παρατηρούνται επίσης «περίεργα σπασίματα» Τμημάτων, προφανώς για την «χαριστική» δημιουργία θέσεων Προϊσταμένων, χωρίς ουσιαστική και προφανή ανάγκη λόγω φυσικού αντικειμένου.

Ε. Περίεργη είναι επίσης, η απουσία του Τμήματος Εγγείων Βελτιώσεων και η υπαγωγή αρμοδιοτήτων του (λιγότερων) στο Τμήμα Αγροτικής Οικονομίας, Αγροτικού Εξηλεκτρισμού & Εκμηχάνισης της Γεωργίας. Οι αρμοδιότητες του εν λόγω Τμήματος, τυγχάνουν εξαιρετικά σημαντικές για περιοχές υψηλού αγροτικού ενδιαφέροντος σαν τη δική μας και η εν λόγω παράλειψη δημιουργεί εύλογα απορίες.

ΣΤ. Εντύπωση τέλος προκαλεί η παντελής έλλειψη πρόβλεψης στο οργανόγραμμα, υπηρεσίας που να διαχειρίζεται το  Ε.Π.Ι Ε.Β.Υ.Σ. του Τ.Ε.Β.Α Κοινωνικής Σύμπραξης Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας. Παρότι πρόκειται για ένα αντικείμενο «κολοσσό» τόσο από άποψη αντικειμένου που διαχειρίζεται όσο και σημασίας ως εργαλείο κοινωνικής πολιτικής, εντούτοις αντιμετωπίζεται με προχειρότητα και δεν αναφέρεται ως αρμοδιότητα κάποιας Υπηρεσίας. Με άλλα λόγια, ένα τέτοιο πρόγραμμα (πενταετούς τουλάχιστον διάρκειας) το αφήνουμε στην τύχη του και επαφιόμαστε στο φιλότιμο υπαλλήλων τους οποίους ταυτόχρονα κρατάμε ομήρους.

Είναι προφανές ότι μιλάμε για ένα σχέδιο οργανογράμματος που είτε είναι φτιαγμένο στο πόδι, είτε είναι φτιαγμένο για να εξυπηρετήσει κάποιους και φυσικά όχι τους πολλούς. Είναι πάνω από όλα ένα σχέδιο που υποβαθμίζει τις Υπηρεσίες της Αιτωλοακαρνανίας και καθιστά δυσχερέστερη την εξυπηρέτηση των πολιτών. Σε μια εποχή που ζούμε τα αποτελέσματα του «υδροκεφαλισμού» ως πολιτικής, γινόμαστε μάρτυρες μιας ακόμη πολιτικής που τον ενισχύει και μάλιστα με όρους μη αναλογικότητας και ανορθολογισμού στο σχεδιασμό. Αυτό δεν μπορεί να βρεί σύμφωνους τους Αιτωλοακαρνάνες.