Σπήλιος Λιβανός :Ομίχλη και σκόνη στο μέλλον μας

Δυστυχώς, με την ιδεοληπτική πορεία της χειρότερης κυβέρνησης που γνώρισε ο τόπος μας και την αναμενόμενη ψήφιση του πολυνομοσχεδίου Τσίπρα, το μέλλον της  πατρίδας μας μάλλον θα μοιάζει με την εικόνα που είχε χτες Σαββάτο μεγάλο μέρος της χώρας. Ομίχλη και σκόνη να καλύπτει τα πάντα, καθιστώντας αποπνικτική κάθε απόπειρα ανάσας.
Πώς αλλιώς να φανταστεί κανείς το μέλλον της Ελλάδας, όταν η ακολουθούμενη πολιτική το ενταφιάζει καθημερινά; Επτάμισι χιλιάδες σελίδες το πολυνομοσχέδιο του κ. Τσίπρα, αποτέλεσμα της «κοπιώδους» και «εθνικά υπερήφανης» διαπραγμάτευσης. Το απότοκο της συμφωνίας του με τους «θεσμούς», είναι ένα ογκώδες κείμενο που υποσκάπτει το μέλλον όλων των Ελλήνων, αναδεικνύει την αναξιοπιστία της κυβέρνησης και – πάνω απ’ όλα – παραδίδει την εθνική κυριαρχία!
Πολιτικά, θρυμματίζει την αξιοπιστία του κορυφαίου θεσμού της δημοκρατίας, του Κοινοβουλίου. Ανάγκασε τους βουλευτές, μέσα σε τρεις μονάχα μέρες, να μελετήσουν ένα ογκοδέστατο νομοσχέδιο, για να το ψηφίσουν – προφανώς, χωρίς καν να το έχουν διαβάσει – και σίγουρα, χωρίς να έχουν αντιληφθεί τις συνέπειες του! Η δημιουργία ενός νέου υπερταμείου, μιας εταιρείας Δημοσίων Συμμετοχών με ζωή 99 έτη, που παραδίδει τη διαχείριση του συνόλου της περιουσίας του ελληνικού δημοσίου στους δανειστές, χωρίς καμία λογοδοσία στο Εθνικό Κοινοβούλιο, συνιστά απόλυτο ξεπούλημα της εθνικής μας κυριαρχίας. Το νομοσχέδιο αυτό ευτελίζει τον κοινοβουλευτισμό, προδίδοντας ξεδιάντροπα τον πολιτικό αμοραλισμό των κ.κ. Τσίπρα, Καμένου με μοναδικό, πρόσκαιρο όφελος την παραμονή στην εξουσία.
Σε οικονομικό επίπεδο, η υποβάθμιση ως λέξη για να περιγράψει το μέλλον μετά το νομοσχέδιο είναι μάλλον ήπια. Πρόκειται περί πραγματικής φοροκαταιγίδας που ισοπεδώνει την όποια ζωντάνια έχει απομείνει στη χειμαζόμενη οικονομία μας, που γονατίζει πλήρως πολίτες, νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Η δίχως λογική φοροκαταιγίδα που προκρίνει η κυβέρνηση αποτελεί εξόφθαλμο παράδειγμα ενός υφεσιακού φαύλου κύκλου που καταδικάζει τη χώρα σε μακροχρόνια ταλαιπωρία, με μοναδικό επιτρεπτό στόχο την επιβίωση.
Δεν πρέπει όμως να μας ξενίζει η προτεινόμενη πολιτική Τσίπρα, καθώς είναι η πρακτική εφαρμογή της εκπεφρασμένης ιδεολογίας του ΣΥΡΙΖΑ, που επιτάσσει την ισοπέδωση της κοινωνίας προς τα κάτω, τον πλήρη αφανισμό της μεσαίας τάξης, ώστε να έχει απήχηση η ιδεοληπτικά σκληρή ταξική ρητορική του σε μια μελλοντικά πληβειοποιημένη κοινωνία.
Σε αυτή την προοπτική είναι αδύνατο να συναινέσουμε όσοι πιστεύουμε στην κοινωνική ευημερία και δικαιοσύνη για τους πολλούς, που προκύπτει μόνο μέσα από την ελευθερία, τη δημιουργία, τη δικαιοσύνη, την ατομική προκοπή. Η Νέα Δημοκρατία, ως φορέας έκφρασης της σύγχρονης, ευρωπαϊκής Ελλάδας, που πιστεύει στη δύναμη και την ικανότητα της ελληνικής δημιουργικότητας,  αποκαλύπτει  τη “γύμνια” του λαϊκισμού των κυβερνώντων και ηγείται της  αλλαγής πορείας του τόπου μας.
Η δέσμη πρωτοβουλιών που περιέγραψε ο νέος Πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, δείχνουν καθαρά την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει η ελληνική οικονομία προς τη στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας και το σχεδιασμό ενός νέου επιτελικού, μικρού και ευέλικτου κράτους, απορρίπτοντας την πολιτική Τσίπρα-Καμένου. Συγκεκριμένα, προτείνει:

Μια συνολική φορολογική μεταρρύθμιση που προάγει την επιχειρηματικότητα και τη διαφάνεια.

Μείωση του φορολογικού και ασφαλιστικού κόστους της εργασίας.

Εκσυγχρονισμό του Κράτους.

Μεταρρύθμιση των μηχανισμών διοίκησης και απονομής της δικαιοσύνης.

Πολιτικές κινητροδότησης και στήριξης των επιχειρήσεων.
Ανηλεής η αλήθεια, δεν αφήνει τίποτα κρυφό από το φως της. Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η σύγκριση με τα πεπραγμένα της προηγούμενης κυβέρνησης καταρρίπτει κάθε μύθο των λαϊκιστών. Ακόμη περισσότερο, η πολιτική πρακτική του Κυριάκου Μητσοτάκη αναδεικνύει τις διαφορές ανάμεσα στην καταστροφική ισοπέδωση που επιβάλλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και στη προοπτική ελπίδας που δίνουν οι προτάσεις του ηγέτη της ΝΔ, ώστε η Ελλάδα να καταφέρει να εισέλθει σε ένα βιώσιμο ενάρετο κύκλο προσέλκυσης επενδύσεων, ιδιωτικής ανάπτυξης, δημιουργίας θέσεων εργασίας, αύξησης του ΑΕΠ και των καταναλωτικών τζίρων, δίκαιας αύξησης εσόδων του κράτους, παροχής κοινωνικού μερίσματος αλληλεγγύης και επαναλειτουργίας του κοινωνικού κράτους ώστε να μπορεί να απλώσει δίχτυ προστασίας για τους αδύναμους. Στόχους τους οποίους θα είχαμε κατακτήσει προ πολλού αν δεν είχε ανατραπεί η μεταρρυθμιστική προσπάθεια του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.
Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις στην οικονομία. Το μοντέλο που προτείνει η κυβέρνηση ενταφιάζει κάθε προοπτική ανάπτυξης. Προσθέτοντας κι άλλους έμμεσους και άμεσους φόρους, καταδικάζει την οικονομία μας σε συνέχιση του φαύλου κύκλου της παρατεταμένης ύφεσης, εξαφανίζοντας και τις τελευταίες οικονομίες των πολιτών. Η μόνη λύση για να αποκατασταθεί η κανονικότητα και να ανοίξει ο δρόμος της ανάπτυξης, είναι οι μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα οδηγήσουν σε ένα μικρότερο, αλλά πιο ικανό κράτος, που θα υποστηρίζει και ενισχύει έναν πιο ανταγωνιστικό ιδιωτικό τομέα, ο οποίος θα στηρίζεται στην εξωστρέφεια, την καινοτομία και τη σκληρή δουλειά.
Σταδιακά και μέσα από την συνειδητοποίηση της πραγματικότητας, διαμορφώνεται ένα πλειοψηφικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία, το οποίο αναζητά με πάθος μία νέου τύπου και ποιότητας διακυβέρνηση, που να ενδυναμώνει τους θεσμούς της χώρας και συνάμα να απελευθερώνει και να μεγιστοποιεί τη δημιουργικότητα, τη φαντασία, το ταλέντο και την αποδοτικότητα του μόχθου και της προσπάθειας των Ελλήνων και Ελληνίδων. Ας μην χάσουμε την ευκαιρία. Ας του δώσουμε φωνή και δύναμη.