Άρθρα-Απόψεις
Το 3ο Μνημόνιο μετατρέπει την Ελλάδα σε χώρα περιορισμένης κυριαρχίας, του Θανάση Πετράκου
Ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο ως αντι-νεοφιλελεύθερο κι αντι-μνημονιακό κόμμα έχει μέλλον και προοπτική και φυσικά η κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ τη μόνη εξουσιοδότηση που έχει από τον λαό είναι:
* Να ακυρώσει τη λιτότητα.
* Να καταργήσει τα Μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους.
* Να επαναδιαπραγματευθεί τη δανειακή σύμβαση με στόχο τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους με χρήση και της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, μορατόριουμ στην αποπληρωμή των δόσεων και ρήτρα ανάπτυξης του υπολοίπου.
Σε καμία περίπτωση δεν έχει πολιτική νομιμοποίηση να προχωρήσει σε 3ο Μνημόνιο.
Αντί όμως να επιλεγεί η σύγκληση άμεσα διαρκούς συνεδρίου ώστε να διαμορφωθεί σχέδιο άμεσης απεμπλοκής από την περίφημη συμφωνία της 12ηςΙουλίου και αποτροπής της ψήφισης 3ου Μνημονίου, επιλέχτηκε η εκ των υστέρων συζήτηση στο κόμμα, στην ουσία για επικύρωση των τετελεσμένων.
Λυπηρό επίσης είναι το γεγονός ότι από ορισμένους συντρόφους υπουργούς επιχειρείται να “ωραιοποιηθεί” το 3ο Μνημόνιο με απόψεις όπως “δεν είναι τόσο κακό όσο τα άλλα δύο”.
Δυστυχώς όμως, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.
Το 3ο Μνημόνιο είναι πολύ τραγικό διότι μια κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά δεν μπορεί και δεν πρέπει να υλοποιήσει σε καμιά περίπτωση ένα νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα μετασχηματισμού της ελληνικής κοινωνίας. Με το 3ο Μνημόνιο, πέραν του ότι συνεχίζεται η μείωση μισθών και συντάξεων, η φοροεπιδρομή κατά των αγροτών και όλων των λαϊκών τάξεων, η αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους, οι ιδιωτικοποιήσεις και γενικότερα η μείωση των εισοδημάτων των λαϊκών στρωμάτων, το κύριο χαρακτηριστικό του είναι ότι θέλει να μετατρέψει την Ελληνική Δημοκρατία σε χώρα περιορισμένης κυριαρχίας και σε νέο-αποικία της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
Οι ρήτρες που επιβλήθηκαν στη χώρα από τους δανειστές περιορίζουν, αν δεν ακυρώνουν, την εθνική και λαϊκή κυριαρχία και περιορίζουν ασφυκτικά την κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Αδιάψευστος μάρτυρας είναι το ίδιο το κείμενο της συμφωνίας (Ανακοίνωση Eurosummit) το οποίο ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 15 Ιουλίου και είναι πλέον ο ν. 4334/2015 (ΦΕΚ 80/16/7/2015) και το οποίο:
* Υποχρεώνει την κυβέρνηση όχι μόνο να νομοθετήσει χωρίς καθυστέρηση για να “επαναοικοδομηθεί η εμπιστοσύνη” αλλά ορίζει και “τις πολιτικές δεσμεύσεις που πρέπει να ακολουθήσει η επιτυχής υλοποίηση τους”! Συνεπώς, ανεξάρτητα αν “βγαίνουν” ή όχι τα σκληρά υφεσιακά μέτρα και παρ’ ότι η οικονομία έχει καταρρεύσει και η κοινωνία έχει γονατίσει από τις μέχρι τώρα μνημονιακές πολιτικές, την ευθύνη για την “επιτυχή” υλοποίησή των νέων μέτρων την αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου η ελληνική κυβέρνηση!
* Αφού η ελληνική κυβέρνηση θα ευθύνεται αποκλειστικά αν πιαστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι, οι δανειστές επέβαλαν και δέχτηκε η κυβέρνηση να προβλέπονται “ημιαυτόματες”, περικοπές δαπανών σε περιπτώσεις αποκλίσεων από τους φιλόδοξους στόχους του πρωτογενούς πλεονάσματος! Αυτομάτως λοιπόν θα κόβονται δαπάνες χωρίς να απαιτείται να νομοθετήσει η Βουλή. Συνεπώς καταργείται το Κοινοβούλιο όσον αφορά για το ποια θα είναι η δημοσιονομική πολιτική της χώρας. Δεν καταργείται όμως μόνο η Βουλή, υποβαθμίζεται και ο υπουργός Οικονομικών και η κυβέρνηση, αφού για τις περικοπές θα ζητείται η γνώμη του “Δημοσιονομικού Συμβουλίου”, το οποίο πρέπει άμεσα “να καταστεί λειτουργικό πριν από την οριστικοποίηση της συμφωνίας”.
Δεν αρκούνται όμως οι αποικιοκράτες μόνο σε αυτά. Πέτυχαν και την “πλήρη ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ” ώστε το “Κουαρτέτο” να έχει τον πλήρη έλεγχο στο πώς καταρτίζεται ο προϋπολογισμός, με βασικό στόχο να ελέγχει απόλυτα το “μέγεθος” της λιτότητας που επιβάλλει η κυβέρνηση ώστε αν δεν είναι αρκετή, να απαιτείται να αυξηθεί! Και βέβαια πέτυχαν και την απαλλαγή του κ. Γεωργίου από τις κατηγορίες για υπαγωγή της χώρας στο Μνημόνιο.
Ούτε όμως αυτά αρκούν. “Η ελληνική πρόταση των μεταρρυθμιστικών μέτρων πρέπει να ενισχυθεί σημαντικά για να λάβει υπόψη την έντονα επιδεινωθείσα οικονομική και δημοσιονομική θέση της χώρας τον τελευταίο χρόνο”. Άρα αποδέχθηκε η κυβέρνηση ότι το “φάρμακο” για τη λιτότητα και την καταστροφή από τις μνημονιακές πολιτικές δεν είναι η κατάργηση της λιτότητας και των μνημονιακών πολιτικών, όπως λέγαμε σε όλους τους τόνους μέχρι τώρα, αλλά η περαιτέρω ένταση αυτών! Αυτό δυστυχώς σημαίνει αποδοχή του δόγματος του νεοφιλελευθερισμού.
Επιπλέον επιβλήθηκε στην κυβέρνηση:
* Να πραγματοποιήσει και άλλες “φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό” και να εφαρμόσει τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος.
* Να υλοποιήσει τις εργαλειοθήκες Ι και ΙΙ του ΟΟΣΑ όπως άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, γάλα, ψωμί, ΜΗΣΥΦΑ κ.λπ.
* Να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ.
* “Να γίνει αυστηρή επανεξέταση και εκσυγχρονισμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων των εργατικών κινητοποιήσεων και των ομαδικών απολύσεων”.
Συμπέρασμα τραγικό: Συμφωνήθηκε δηλ. να αμφισβητείται το δικαίωμα των εργαζομένων πώς θα κινητοποιούνται!
Επίσης:
* Να μην παρεμβαίνει η κυβέρνηση στο διορισμό των διοικήσεων των τραπεζών, την ανακεφαλαιοποίηση των οποίων όμως έχει “φορτωθεί” να πληρώσει ο ελληνικός λαός και την πλειοψηφία των μετοχών κατέχει το Ελληνικό Δημόσιο.
* Να απο-πολιτικοποιηθεί η ελληνική δημόσια διοίκηση και κυρίως δεσμεύτηκε η κυβέρνηση “να μειώσει ακόμα περισσότερο τις δαπάνες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης”!
* Να μην έχει δυνατότητα να νομοθετεί χωρίς την έγκριση του “Κουαρτέτου” αφού “πρέπει να συσκέπτεται και να συμφωνεί με τους θεσμούς για όλα τα σχέδια νόμου πριν τα υποβάλει σε δημόσια διαβούλευση”! Έχει κανείς αμφιβολία ότι με αυτό το δεδομένο θα νομοθετεί η κυβέρνηση ό,τι θέλει;
* Να επανεξεταστούν οι νόμοι που ψηφίστηκαν από τη Βουλή πλην του νομοσχεδίου για την ανθρωπιστική κρίση!
Το αποκορύφωμα όλων είναι ότι “Η ΕΛΛΑΣ ΠΩΛΕΙΤΑΙ” αφού δεσμεύεται η χώρα να ξεπουλήσει όλα “τα πολύτιμα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία ύψους 50 δισ. ευρώ και να μεταφερθούν αυτά σε ένα Ανεξάρτητο Ταμείο, το οποίο θα τα ρευστοποιεί μέσω ιδιωτικοποιήσεων”!
Τα ανωτέρω σημαίνουν επιεικώς μετατροπή της χώρας σε νέο-αποικία και πλήρη υποβάθμιση της Βουλής και της κυβέρνησης. Αυτή την απαράδεκτη συμφωνία δεν μπορεί και δεν πρέπει να την υλοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο γιατί είναι ενάντια στις δεσμεύσεις του απέναντι στον λαό αλλά κυρίως γιατί είναι ενάντια στον λαό και τη χώρα.
Και βέβαια όλες “οι ανωτέρω καταγεγραμμένες υποχρεώσεις αποτελούν τις ελάχιστες προϋποθέσεις για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τις ελληνικές αρχές”!
Υπάρχει μετά από την παράθεση των βασικών αποικιοκρατικών όρων της “Συμφωνίας” ακόμη σε κάποιους συντρόφους η άποψη ότι πρέπει να επιλεγεί ο δρόμος της βελτίωσης των όρων αυτών ή πρέπει να επιλεγεί ο δρόμος της άμεσης απεμπλοκής από αυτή την αποικιοκρατική συμφωνία υποταγής;
Νομίζω ότι η απάντηση είναι σαφής. Πρέπει να ακυρωθεί τώρα η αποικιοκρατική αυτή συμφωνία, η οποία έχει σκοπό να μετατρέψει τη χώρα σε χώρα χωρίς εθνική και λαϊκή κυριαρχία, σε χώρα νεο-αποικία των “θεσμών”.
Τέλος, όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι “κάτι θα κερδίσουμε για το χρέος”, πάλι το ίδιο το κείμενο διαψεύδει όσους προσπαθούν να ωραιοποιήσουν τα πράγματα, αφού δυστυχώς αποδέχθηκε η κυβέρνηση πως: “παρ’ ότι τα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης υιοθέτησαν κατά τα τελευταία χρόνια μια εντυπωσιακή δέσμη μέτρων υποστήριξης της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, αυτό επιδεινώθηκε λόγω των πολιτικών των τελευταίων 12 μηνών”! Ουσιαστικά αυτό σημαίνει:
* Αποδοχή ότι το PSI ήταν σε θετική κατεύθυνση, και
* Ότι η πολιτική μας τους 5 μήνες επιδείνωσε τη βιωσιμότητα του χρέους.
Επομένως η κυβέρνηση δεσμεύτηκε στην ουσία ότι όχι μόνο πρέπει να “θάψει” την πολιτική που εφάρμοζε επί πέντε μήνες αλλά και νομιμοποιεί την άθλια απαίτηση των δανειστών να επανεξεταστούν οι ψηφισμένοι αντιμνημονιακοί νόμοι.
Τέλος, τονίζεται στο κείμενο της συμφωνίας πως “ονομαστικό κούρεμα του χρέους δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί” και επιπλέον πως “επαναλαμβάνουμε την ανεπιφύλακτη δέσμευσή μας ότι θα εκπληρώνουμε τις οικονομικές μας υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως”!
Υπάρχει κανένας ακόμη μετά από όλα αυτά που μπορεί να ισχυριστεί ότι το “δικό μας Μνημόνιο είναι καλύτερο από τα άλλα δύο;”.
Συνεπώς η μόνη διέξοδος που υπάρχει είναι η κυβέρνηση να σταματήσει αμέσως τις διαπραγματεύσεις που οδηγούν στο 3ο Μνημόνιο και να προχωρήσει, ενεργοποιώντας τον λαϊκό παράγοντα, στον σχεδιασμό της εναλλακτικής λύσης απέναντι στους εκβιασμούς των δανειστών.
* Ο Θανάσης Πετράκος είναι βουλευτής Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ
http://www.avgi.gr/
