Χαιρετισμός του Ιάσονα Φωτήλα σε ημερίδα του Λιμενικού Σώματος Πατρών για το προσφυγικό

 

Στην επιστημονική ημερίδα του Λιμενικού Σώματος με θέμα «Διαχείριση Προσφυγικών και Μεταναστευτικών ροών στην Ε.Ε.» απηύθυνε χαιρετισμό ο Ιάσονας Φωτήλας, βουλευτής Αχαΐας του Ποταμιού.

Ο κ. Φωτήλας επεσήμανε τον πρόσθετο ρόλο του λιμενικού σώματος να αγωνιστεί για τη σωτηρία εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας, που προσπαθούν να περάσουν τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας σε αναζήτηση καλύτερης τύχης στην Ευρώπη και αναγνώρισε την αυταπάρνηση και τις υπεράνθρωπες θυσίες του.

Ο βουλευτής Αχαΐας υπογράμμισε ότι το Ποτάμι είχε έγκαιρα επισημάνει τις διαστάσεις του προσφυγικού/ μεταναστευτικού και αρχικά αντιμετώπισε το χλευασμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, που τώρα τρέχει να περισώσει ό,τι μπορεί, συμμετέχοντας στο ανατολίτικο παζάρι με την Τουρκία. Αυτή η πολιτική έπληξε την αξιοπιστία και τη φερεγγυότητα της Ελλάδας, με αποτέλεσμα η Ε.Ε. να προσφέρει οικονομική βοήθεια σε ΜΚΟ και όχι στο Ελληνικό κράτος.

Ο κ. Φωτήλας τόνισε ότι το προσφυγικό/ μεταναστευτικό δεν πρόκειται να λυθεί ως δια μαγείας, αλλά η αντιμετώπισή του απαιτεί σχεδιασμό, οργάνωση και μεθοδικότητα- πρόσφατα το Ποτάμι παρουσίασε 10 σημεία για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Επεσήμανε ότι από την προσπάθεια αυτή δεν πρέπει να είναι απούσα η Αχαΐα, συνεισφέροντας όχι μόνο σε τρόφιμα και ρούχα, αλλά και σε χώρους υποδοχής και προσωρινής στέγασης των προσφύγων. Καταλήγοντας, υπογράμμισε ότι οι Έλληνες δε δικαιούνται να κλείνουν τα μάτια στο πρόβλημα, αφού στο πρόσφατο παρελθόν έχουν υποστεί όσα σήμερα υπόκεινται οι πρόσφυγες.

 

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του χαιρετισμού:

Κύριε Αρχιπλοίαρχε, Κύριε Πλοίαρχε,

Κυρίες και κύριοι,

Φίλες και φίλοι,

Θέλω να σας ευχαριστήσω καταρχάς για την πρόσκληση στην πολύ σημαντική αυτή ημερίδα που κάνετε. Σας τιμά η διοργάνωση ανοιχτής συζήτησης για ένα τόσο σημαντικό θέμα. Η χώρα μας όπως γνωρίζετε και γνωρίζουμε έχει έρθει αντιμέτωπη για περίπου ένα χρόνο τώρα με ένα πρόβλημα, που δεν είναι απλά εθνικό ή στενά ευρωπαϊκό, αλλά και με παγκόσμιες προεκτάσεις και απροσδιόριστες ακόμα συνέπειες για ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο και την Εγγύς Ανατολή.

Στη βάση του προβλήματος βρίσκεται η αντιμετώπιση του βαθύ πόνου που προκαλεί σε εκατομμύρια ανθρώπους το δράμα του πολέμου στην κοντινή μας χώρα, τη Συρία, που όλοι ευχόμαστε να τελειώσει το συντομότερο δυνατόν. Ας μην αυταπατώμαστε, αν δεν λάβει σύντομα το τέλος ο πολυαίμακτος πόλεμος, καμία λύση δεν θα μπορέσει να τελεσφορήσει.

Φίλες και φίλοι,

Ο ρόλος του Λιμενικού Σώματος σε αυτή την κρίση είναι πολύ σημαντικός και χρήζει ευφήμου μνείας. Το Λιμενικό Σώμα ήταν άλλωστε πάντα καταξιωμένο και προσηλωμένο στην προστασία των θαλάσσιων συνόρων, στην καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, στη στήριξη της ελληνικής ναυτιλίας και ναυτοσύνης, της επιχειρηματικότητας, αλλά και της ναυτικής εργασίας.

Τώρα όμως  έχει καταστεί απαραίτητο να αγωνιστεί για τη σωτηρία εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας, που προσπαθούν να περάσουν τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας σε αναζήτηση καλύτερης τύχης στην Ευρώπη.

Θα έλεγα λοιπόν πως οι άνθρωποι του Λιμενικού Σώματος, πέρα της αναγνώρισης της αυταπάρνησης με την οποία  πραγματοποιούν το πατριωτικό και συνάμα ανθρωπιστικό έργο τους, θα έπρεπε να είναι και αυτοί οι υποψήφιοι για το Νόμπελ Ειρήνης,  λόγω   των υπεράνθρωπων θυσιών που κατέβαλαν και συνεχίζουν να καταβάλλουν. Αξίζετε φίλες και φίλοι κάθε επιπλέον προσοχής, αλλά και επιπλέον φροντίδας στην προσπάθεια αυτή.

Φίλες και Φίλοι,

επιτρέψτε μου μερικές σύντομες παρατηρήσεις για το πρόβλημα που μας απασχολεί,

Εμείς στο Ποτάμι είχαμε έγκαιρα επισημάνει τις διαστάσεις του προβλήματος. Είχαμε  μιλήσει για την ανάγκη  φύλαξης των συνόρων μας και άσκησης συγκεκριμένης πίεσης στην Τουρκία για έλεγχο των μεταναστευτικών ροών. Χλευαζόμασταν, όμως, τότε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, που υπό τον μανδύα ενός κούφιου και κάλπικου ανθρωπισμού ακολούθησε μια εγκληματική πολιτική «ανοικτών συνόρων», την οποία προφανώς δεν είχε δυνατότητα να υποστηρίξει.

Τώρα τρέχει εκ των υστέρων να περισώσει ό,τι μπορεί, συμμετέχοντας στο ανατολίτικο παζάρι με την Τουρκία και επικαλούμενη υποκριτικά μονομερείς ενέργειες μερικών κρατών της Ε.Ε, που όντως είναι απαράδεκτες, για το κλείσιμο των συνόρων, στις οποίες όμως, όπως αποδείχτηκε, έχει βάλει και αυτή την υπογραφή της. Την «μαρτύρησε» ο ίδιος ο Ντόναλντ Τούσκ αφήνοντάς την έκθετη.

Ο κούφιος ανθρωπισμός της όμως μένει έκθετος στην Ειδομένη, όπου χιλιάδες άνθρωποι στοιβάζονται μέσα στις λάσπες περιμένοντας με αγωνία μήπως και ανοίξουν τα σύνορα.

Επιπλέον, Υπουργοί της προβαίνουν σε αντικρουόμενες και προκλητικές συνάμα δηλώσεις για το δράμα: ο ένας ο κ. Μπαλτάς μας δήλωσε πως αποτελεί τίτλος τιμής!!! η Ειδομένη για τη χώρα, ενώ ο άλλος, ο κ. Κουρουμπλής, βαθιά ανιστόρητος, συνέκρινε την Ειδομένη με το Νταχάου!!! Καμία μα καμία αίσθηση σοβαρότητας δεν υπάρχει δυστυχώς σε αρκετά μέλη της κυβέρνησης.

Η ανερμάτιστη αυτή πολιτική, ιδίως του παρελθόντος, έπληξε την αξιοπιστία και την φερεγγυότητά μας ως χώρα μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Αποτέλεσμα; Η οικονομική βοήθεια που   προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση για την αντιμετώπιση της κατάστασης θα δοθεί όχι στο Ελληνικό Κράτος, αλλά κυρίως σε ΜΚΟ. Φοβούνται στην Ευρώπη- και δεν νομίζω να έχουν άδικο- ότι η βοήθεια θα διοχετευτεί σε διορισμούς ημετέρων, ένα σπορ, που ακόμα και τώρα συνεχίζει η κυβέρνηση.

Το προσφυγικό όμως ζήτημα φίλες και φίλοι, δεν πρόκειται να λυθεί ως δια μαγείας αφού μαγικές «συνταγές» ή αυτόματες λύσεις δεν υπάρχουν. Τουναντίον. Η αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί σχεδιασμό, οργάνωση και μεθοδικότητα. Προς  αυτή την κατεύθυνση, στον Πειραιά θα έπρεπε ήδη να υπάρχει κλιμάκιο, το οποίο αρχικά θα κατευθύνει τις ροές των ανθρώπων που φτάνουν και σε δεύτερο χρόνο να βοηθά εκείνους που δεν ταυτοποιήθηκαν στα Hotspots των ελληνικών νησιών να ταυτοποιηθούν και όχι να αφήνονται αβοήθητοι.

Το Ποτάμι πέραν των έγκαιρων επισημάνσεων για το ζήτημα, παρουσίασε πρόσφατα 10 σημεία για την αντιμετώπιση της κατάστασης μεταξύ αυτών και την επαναχρησιμοποίηση παλιών κτιριακών εγκαταστάσεων (παλιά στρατόπεδα κ.λπ.) για τις ανάγκες φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών. Η διαχείριση όμως του προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος δεν είναι μόνο υπόθεση των νησιωτών ή των κατοίκων της Ειδομένης. Είναι πλέον εθνική υπόθεση!

Από την προσπάθεια αυτή δεν πρέπει να είναι απούσα η Αχαΐα. Δεν αρκεί να λες, όπως ο δήμαρχος της πόλης μας, ότι πρέπει να δώσουμε μόνο τρόφιμα και ρούχα, αλλά να μην  συνεισφέρουμε σε χώρους υποδοχής και προσωρινής στέγασης των προσφύγων. Χώροι άλλωστε που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν υφίστανται. Ενδεικτικά αναφέρω εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις, όπως το εργοστάσιο της Αμιαντίτ στο Δρέπανο.

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η πολιτική βούληση. Οι Δήμοι του Νομού Αχαΐας και η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος οφείλουν να αρθούν συνεπώς στο ύψος των περιστάσεων και να μη  μείνουν απαθείς στις εξελίξεις. Να πάρουν τώρα την πρωτοβουλία. Να συνεργασθούν με την Πολιτεία κατά το σχεδιασμό και υλοποίηση ενός συγκεκριμένου σχεδίου αποτελεσματικής διαχείρισης στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους αναφορικά με τα προβλήματα στέγασης, τις υποδομές υποδοχής και εγκατάστασης, αλλά και τη δημόσια υγεία. Να προτείνουν εκείνους τους χώρους που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν τους πρόσφυγες αξιοπρεπώς και με τη λιγότερη δυνατή επιβάρυνση για τους πολίτες, ευαισθητοποιώντας, ταυτόχρονα, την τοπική κοινωνία.

Αυτές τις ημέρες πληροφορούμαι πως η πόλη μας η Πάτρα είναι η περιοχή με τα περισσότερα ασυνόδευτα ανήλικα στην Ελλάδα!!! Δεν μπορούμε να μείνουμε απαθείς απέναντι ειδικά σε αυτό το πρόβλημα. Χρειάζεται να συνδράμουμε  στη δημιουργία δομών. Τα παιδιά άλλωστε τι φταίνε για τα προβλήματα που δημιούργησαν «οι μεγάλοι»;

Ας δείξουμε λοιπόν έμπρακτα την αλληλεγγύη μας, με αγαθό πνεύμα και κατανόηση σ’ αυτούς που καταφεύγουν εξ ανάγκης στη χώρα μας.

Ας μην ξεχνάμε, τέλος ότι εμείς οι Έλληνες έχουμε  υποστεί στο πρόσφατο παρελθόν όσα υπόκεινται σήμερα οι πρόσφυγες και δεν δικαιούμαστε να κλείνουμε τα μάτια μας στο πρόβλημα.

Με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα και πάλι να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση, να σας συγχαρώ για την πραγματοποίηση της  ημερίδας και να ευχηθώ καλή επιτυχία στις εργασίες της.