Άλλες Ειδήσεις
4 Φεβρουαρίου εορτάζει ο Όσιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης
4 Φεβρουαρίου 2023 εορτάζουν:
- Όσιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης
- Άγιος Αβράμιος ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Αρβήλ της Περσίας
- Άγιος Ιωσήφ ο Χαλεπλής
- Όσιος Νικόλαος ο Ομολογητής ο Στουδίτης
- Όσιος Ιωάννης επίσκοπος Ειρηνουπόλεως
- Όσιος Ιάσιμος ο Θαυματουργός
- Άγιος Θεόκτιστος
- Όσιοι Ευάγριος και Σίος εκ Γεωργίας
- Όσιος Νικήτας «ο εν τοις Πυθίοις»
- Άγιος Γεώργιος ο Πρίγκιπας
- Όσιοι Αβραάμ και Κόπρις
- Όσιος Κύριλλος ο Θαυματουργός
- Αγία Δοσιθέα Βασίλισσα της Ρωσίας
Όσιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης
Τύπος εορτής:
Σταθερή.
Εορτάζει στις 4 Φεβρουαρίου εκάστου έτους.
Ιερά Λείψανα:
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Φιλοθέου Αγίου Όρους και Αγάθωνος Φθιώτιδος.
Πηλουσιῶτα, χαῖρε, πολλὰ μοι,
Τὸν πηλὸν ἐκδύς, καὶ χαρᾶς τυχὼν ξένης.
Ἐν δ’ lσίδωρον ἔθεντο τετάρτῃ σήματι λυγρῷ.
Βιογραφία
O Όσιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης γεννήθηκε στην Αίγυπτο περί το 360 μ.Χ. από γονείς θεοφιλείς, και ήταν συγγενής των Πατριαρχών Αλεξανδρείας, Θεοφίλου (385 – 412 μ.Χ.) και Κυρίλλου Α’ (412 – 444 μ.Χ.). Σε νεαρή ηλικία έλαβε μεγάλη και θαυμαστή θεολογική και φιλοσοφική γνώση. Στην αρχή εργάσθηκε ως διδάσκαλος και κατηχητής της εκκλησίας της Αλεξάνδρειας. Επιζητώντας όμως την ησυχία για να δύναται να ασχοληθεί με το έργο της ζωής του, τη μελέτη των Αγίων Γραφών, αποσύρθηκε σε κάποιο μοναστήρι στο όρος Πηλούσιο, γι’ αυτό έλαβε και το όνομα Πηλουσιώτης. Αργότερα δέχεται την πρόταση να γίνει ιερέας και στη συνέχεια εκλέγεται πανηγυρικά ηγούμενος στο μοναστήρι του.
Λόγω της τεράστιας θεολογικής του κατάρτισης, απέκτησε μεγάλο κύρος και φήμη, ώστε να θεωρείται μοναδικός στις ερμηνείες περίπλοκων γραφικών χωρίων. Κατά την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο που συνήλθε στην Έφεσο το έτος 431 μ.Χ. επί αυτοκράτορος Θεοδοσίου Β΄ του Μικρού (408 – 450 μ.Χ.), ο Άγιος αναφαίνεται με μεγάλη υπόληψη και σπουδαίο κύρος στην Εκκλησία. Έλεγχε με παρρησία τους αμαρτάνοντες, φώτιζε τους πάντες με τον θείο του λόγο, νουθετούσε τους άρχοντες, υπεστήριζε τους κλονιζόμενους και ήταν η «μούσα της ημετέρας αυλής», όπως αποκαλούσε αυτόν ο ιερός Φώτιος (Επιστολή 2, 44). Συνέγραψε αρκετές πραγματείες, ως και πλήθος επιστολών, από τις οποίες σώζονται 2.012, με τις οποίες νουθετούσε, συμβούλευε και συγχρόνως εξηγούσε τις θείες και σωτήριες Γραφές. Εκοιμήθη ειρηνικά το 440 μ.Χ.
