Αγρίνιο δεν είναι μόνο η πλατεία

«Ζούγκλα γίναμε…», «μας έπνιξαν τα χόρτα…», «θα μας φάνε τα φίδια…». Αυτές είναι οι συνηθέστερες εκφράσεις που ακούμε για περισσότερο από ένα μήνα τώρα, κάθε φορά που συναντάμε κάποιον φίλο και γνωστό. Πάντα με την παρότρυνση «…γράψτε κάτι».

Αμέτρητα και τα τηλεφωνήματα αναγνωστών, όλο αυτό το διάστημα. Ένας από αυτούς μας έστειλε και τη φωτογραφία με το δίμετρο φιδάκι που το τρώει το αυγουλάκι!

Όχι από κάποιο χωριό, κάπου απομακρυσμένα. Στην άκρη της πόλης μένει ο άνθρωπος. Και έχει δυο κοτούλες, να δίνει φρέσκα αυγά στα παιδιά. Αυτό το υπέροχο θέαμα αντίκρυσε όταν αργά το μεσημέρι, επιστρέφοντας απ’ τη δουλειά, πήγε να δει μήπως και βρει κανένα αυγό, αφού το τελευταίο διάστημα δεν έβρισκε ούτε για δείγμα. Ε, τουλάχιστον του λύθηκε η απορία! Τον βρήκε τον κλέφτη. Με τη διαφορά ότι αντί ο κλέφτης να το βάλει στα πόδια, ήταν ο νοικοκύρης που άρχισε να τρέχει πανικόβλητος…

Δεν θα τον αδικήσουμε, βέβαια. Όπως δεν θέλουμε να αδικήσουμε και τον Δήμο Αγρινίου. Κατανοούμε: τεράστια έκταση, δεκάδες χωριά, λίγα τα μέσα, λίγοι και οι εργαζόμενοι. Να τα δεχθούμε όλα αυτά. Και ότι ακόμη μπορεί να προστεθεί στη σχετική επιχειρηματολογία.

Ωστόσο, αν στις βασικές υποχρεώσει και αρμοδιότητες δεν μπορεί να ανταποκριθεί με επάρκεια ένας δήμος (καθαριότητα, πράσινο)… τι να τα κάνεις τα υπόλοιπα και τι να συζητήσεις;

Και, θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε, έστω για την πόλη και τις γύρω περιοχές: Πόσοι χώροι καθαρίστηκαν από τις υπηρεσίες; Σε πόσους ιδιοκτήτες οικοπέδων και αγροτεμαχίων έστειλε ειδοποιητήρια ο Δήμος; Σε πόσους επέβαλε πρόστιμο και ποια ποσά έχει εισπράξει τα προηγούμενα χρόνια, καθώς δεν είναι πρωτόγνωρη αυτή η κατάσταση;

Πρωτόγνωρη όχι, απαράδεκτη ναι.