Αγρίνιο: Ούτε από καραντίνα, ούτε από «βαθύ κόκκινο» καταλαβαίνουμε (Photos)

• του Λευτέρη Τηλιγάδα

Σήμερα η πόλη, το μόνο που δεν παρουσίαζε, ήταν εικόνα πόλης  σε καραντίνα… Και πραγματικά δεν ξέρω, τι άλλο πρέπει να γίνει για να συνειδητοποιήσουμε, ότι οι μέρες αυτές είναι εξαιρετικά επικίνδυνες με την πανδημία να είναι στο peak της, τα κρεβάτια της εντατικής στο Νοσοκομείο Αγρινίου γεμάτα και με διασωληνωμένους ακόμα και εκτός της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας όπως γράψαμε προχθές

Δεν ήταν μόνο η κίνηση των αυτοκινήτων στους δρόμους, ούτε τα διπλοπαρκαρίσματά τους στο κέντρο της πόλης. Ήταν και οι «ουρές» μπροστά στις τράπεζες και τη Δ.Ε.Η., ήταν και τα δύο μέτρα απόσταση που δεν τα είδαμε πουθενά, ήταν και το πλήθος των Αγρινιωτών που κατέκλυσαν το κέντρο, ήταν και το σύνολο σχεδόν των πεζοδρόμων που έδωσαν ακόμα έξι περίπου μέτρα παράνομης στάθμευσης σε τρία, καμιά φορά και τέσσερα αυτοκίνητα. (Δεν ξέρουμε αν γίνεται μαθηματικά αυτό, πάντως στο Αγρίνιο, γίνεται)

• Υπό αυτές τις συνθήκες να ευχόμαστε να μην πάρει καμιά φωτιά κάποιο σπίτι ή κάποιο κατάστημα στη μέση κάποιου πεζοδρόμου, γιατί μέχρι να φτάσει σ΄αυτό το πυροσβεστικό όχημα θα πρέπει ή να φωνάξουν γερανό για να τα σηκώσει ή να βρεθούν όλως τυχαία εκεί κοντά καμιά δεκαριά γεροδεμένοι άντρες για να τα σηκώσουν στα χέρια και να τα πετάξουν παραπέρα.

Δεν ξέρω, αλλά πολύ φοβάμαι, ότι και με τη σημερινή πολυκοσμία τα πράγματα με την πανδημία πολύ δύσκολα θα μπουν σε μια σειρά και η έξοδο μας από αυτόν τον «ανοιχτό εγκλεισμό», που τόσο τον έχουμε συνηθίσει, χωρίς να είναι ούτε εγκλεισμός ακριβώς, ούτε χαλάρωση ακριβέστερα, θα καθυστερήσει πολύ ακόμα… Πάρα πολύ.

Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες που τραβήξαμε σήμερα το μεσημέρι και θα καταλάβετε ότι ο δρόμος θα είναι μακρύς μέχρι να πάμε παρακάτω και να βγούμε από αυτό το υγειονομικό αδιέξοδο που μας στοιχειώνει.

• • Αν δεν σοβαρευτούμε μάλλον δεν θα το πετύχουμε ποτέ