Ο Αγρινιώτης, Νίκος Σόλης που έπιασε τον Σταυρό στην Κωνσταντινούπολη και έγινε viral φωτογραφίζεται σχεδόν γυμνός και προκαλεί!

Η φωτογραφία του Νίκου Σόλη αμέσως μετά την τελετή του καθαγιασμού των υδάτων, ανήμερα των Φώτων, στην Κωνσταντινούπολη έγινε viral και οι λόγοι είναι προφανείς! 

Τώρα, ο Νίκος Σόλης μιλάει για πρώτη φορά, στο DownTown Κύπρου και τον Αλέξανδρο Πρίφτη, ενώ φωτογραφίζεται από τον Βαγγέλη Κύρη σε ένα concept που αναμένεται να προκαλέσει ιδιαίτερα σχόλια. Πάρε μία γεύση…

-Κάθε χρόνο βουτάς για τον σταυρό;

Ναι, βέβαια. Το κάνω κάθε χρόνο. Από τότε που ήμουν μικρό παιδάκι, έβλεπα τον κόσμο που έπεφτε και ζήλευα. Όλο έλεγα «πότε θα μεγαλώσω αρκετά κι εγώ, ώστε να πέφτω στα νερά να τον πιάσω!». Τα τελευταία δύο χρόνια έπεσα στα νερά της Κωνσταντινούπολης και έπιασα τον σταυρό. Ωστόσο, πρέπει να σου πω ότι, αν εξαιρέσεις αυτά τα δύο χρόνια, τα προηγούμενα χρόνια έπιασα τον σταυρό πρώτος, δέκα χρονιές συνεχόμενες, σε αγιασμούς των υδάτων διαφόρων περιοχών της Ελλάδας. Επομένως, μιλάμε για τη δωδέκατη συνεχόμενη φορά. Από τα 18 βγαίνω πρώτος.

-Πώς σου γεννήθηκε αυτή η ανάγκη να πιάνεις τον σταυρό;

Ξεκίνησα να βουτάω στον Ωροπό, στην Αθήνα, κάθε χρόνο, μαζί με τον αδελφό μου και μας έγινε συνήθεια. Έπειτα πήραμε δίπλωμα ναυαγοσωστικής, τόσο εγώ όσο και ο αδελφός μου, και μετά έγινε ένα τραγικό γεγονός στην οικογένεια.

-Τι συνέβη;

Η γιαγιά μου, που ήταν χειμερινή κολυμβήτρια, χάθηκε στα νερά. Πνίγηκε. Μας κόστισε πολύ αυτό. Από τότε προσπαθούσα ακόμα πιο πολύ, να μη χάνω χρονιά και να βουτάω για τον σταυρό, πιάνοντάς τον πρώτος.

-Είσαι θρήσκος; Πιστεύεις πολύ στον θεό;

Πιστεύω! Από την άλλη, όμως, δεν είμαι ο χριστιανός που θα πάει κάθε Κυριακή στην εκκλησία και θα κοινωνήσει. Ή θα εξομολογηθεί. Πάω, αλλά όχι συχνά.

-Στον προσωπικό σου λογαριασμό, στο facebook, έχεις και μία φωτογραφία με τον Πατριάρχη στο Φανάρι. Αλήθεια, τι σου είπε εκείνος;

Ναι, τη βγάλαμε αφότου έπιασα τον σταυρό. Πιο πολύ ήταν μία εθιμοτυπική συνάντηση. Μου είπε να είμαι γερός, δυνατός και να έχω την ευλογία του θεού.

-Όντως νιώθεις ευλογημένος κάθε φορά που πιάνεις τον σταυρό;

Είναι κάτι ξεχωριστό. Είναι μεγάλη τιμή και ο ιερέας σού δίνει την ευχή και την ευλογία του. Είναι κάτι που δεν μπορώ να στο εξηγήσω με λόγια. Ειλικρινά, έπειτα όλη η επόμενη χρονιά πηγαίνει καλά! Πάντα κάτι γίνεται και στο τέλος τα πράγματα έρχονται δεξιά και όμορφα. Τι να σου πω… Είναι το γούρι μου!

-Σε ενόχλησε η τόση δημοσιότητα που πήραν οι φωτογραφίες σου με το μαγιό;

Δεν με ενόχλησε ακριβώς. Πιο πολύ εξεπλάγην, γιατί δεν κατάλαβα τον λόγο. Οι φίλοι μου με έπιασαν και μου το είπαν κι άρχισαν να μου στέλνουν τις φωτογραφίες. Αφού κάθε χρόνο βουτάω, τώρα με βρήκαν; Μάλλον, όμως, ναι. Τι να πω;  Εντάξει, δεν έγινε και κάτι. Αν δεν μου το έλεγαν οι φίλοι μου, δεν θα το έπαιρνα χαμπάρι.

-Δεν μπαίνεις στο internet; Δεν το είδες από εκεί;

Μπαίνω, βλέπω, ενημερώνομαι. Αλλά δεν είδα τίποτα. Οι φίλοι μου άρχισαν την καζούρα κι έτσι το έμαθα. Γελάσαμε όλοι μαζί!

-Πολλοί, μάλιστα, ήταν εκείνοι που σχολίασαν το μαγιό σου…

Ναι, το έμαθα κι αυτό. Άλλοι είπαν ότι έχει φράουλες, άλλοι ότι έχει κολοκύθες. Χαζομάρες! Το μαγιό μου είχε μπάλες του πόλο, οι οποίες είναι πορτοκαλί. Τώρα, πώς είδαν άλλα πράγματα, δεν ξέρω. Αλλά είναι ένα κανονικό μαγιό του πόλο με μπάλες του ίδιου αθλήματος.

-Πού μεγάλωσες, Νίκο;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια όμως, ζω στο Αγρίνιο μαζί με την οικογένειά μου.

-Πώς κι έτσι;

Είχαμε στο Αγρίνιο ένα μαγαζί κι αποφασίσαμε, δεδομένης της άσχημης κατάστασης, να το δουλέψουμε οι ίδιοι. Ο αδελφός μου αρχικά, όμως μετά ακολουθήσαμε όλοι. Ήταν συλλογική απόφαση, αφού είμαστε πολύ δεμένοι.

-Δυσκολεύτηκες να προσαρμοστείς στην επαρχία;

Δεν μου ήταν εύκολο. Αν και για τέσσερα χρόνια ήμουν φοιτητής της Γυμναστικής Ακαδημίας στην Κομοτηνή, οπότε είχα μία εικόνα για το πώς είναι τα πράγματα έξω από την Αθήνα – με όλα τα καλά και όλα τα δύσκολα. Άλλο, όμως, είναι να το ζεις μόνιμα.

-Πώς είναι η ζωή σου εκεί, η καθημερινότητά σου;

Όχι εύκολη. Αν και τώρα έχει στρώσει κάπως το πράγμα. Δουλεύω στα Jumbo, ως πωλητής, παράλληλα εργάζομαι σε ένα γυμναστήριο και κάθε Σαββατόβραδο είμαι υποδοχή σε κάποιο μαγαζί. Κάνω ό,τι μπορώ για να τα βγάζουμε πέρα. Έχω μάθει, άλλωστε, σε δύσκολες συνθήκες. Στον στρατό σκέψου πως ήμουν στις ειδικές δυνάμεις, έπειτα έγινα εκπαιδευτής στα αλεξίπτωτα και βραβεύτηκα. Πήρα αστεροπουλάδα! Αγαπάμε όμως, γενικότερα, τον αθλητισμό στην οικογένεια. Η μάνα μου έπαιζε μπάσκετ, ήταν αθλήτρια και ο αδελφός μου ήταν στην Εθνική Ελλάδος στο άθλημα του πόλο.

-Είστε μία παραδοσιακή ελληνική οικογένεια;

Ναι, φυσικά. Είμαστε πολύ δεμένοι. Σαν γροθιά. Είμαστε ένα. Κι αυτή πιστεύω είναι η δύναμή μας.

-Μου είπες ότι κάνεις τρεις δουλειές για να τα βγάλετε πέρα. Σκέφτηκες να ασχοληθείς με το modeling;

Όχι, ποτέ. Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό. Θα το έκανα μόνο και μόνο για τα χρήματα, για ένα έξτρα χαρτζιλίκι. Ως εκεί.

-Θεωρείς τον εαυτό σου ωραίο;

Όχι! Εντάξει, δεν με θεωρώ άσχημο, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο. Όσοι έρχονται και μου το λένε, τους απαντάω «γύρω μας υπάρχουν πολύ πιο ωραία παιδιά!». Δεν είμαι κάτι ξεχωριστό, πιστεύω.

-Οι γυναίκες δεν σου δείχνουν την προτίμησή τους;

Δεν έχω παράπονο από τις γυναίκες. Μου δείχνουν το ενδιαφέρον τους, αλλά δεν γίνεται και σκοτωμός για μένα (γελάει).

-Είσαι ντροπαλός με τις γυναίκες;

Όχι, όχι. Τις πειράζω, με πειράζουν…

-Θα έλεγες ότι είσαι παραδοσιακός άντρας; Παλαιάς κοπής;

Ναι. Μου αρέσει να κρατάω κάποιες αρχές και παραδόσεις. Να φροντίζω τη γυναίκα δίπλα μου, να την περιποιούμαι και να την προστατεύω.

-Ποιες γυναίκες σε ελκύουν πιο πολύ;

Πρώτα μετράει η εξωτερική εμφάνιση. Αυτή είναι η πρώτη εικόνα, η πρώτη εντύπωση. Ας μη λέμε ψέματα… Είναι να σου κάνει κάποια το κλικ. Προτιμώ, όμως, τις γυναίκες που έχουν χιούμορ.

-Ερωτεύεσαι εύκολα;

Όχι, καθόλου. Δεν μπαίνω εύκολα σε μία σχέση. Δεν είναι ότι φοβάμαι μην πληγωθώ ή ότι με φοβίζει η δέσμευση. Όμως, εύκολα μπορεί να διακρίνει κανείς ότι οι σχέσεις σήμερα είναι πολύ δύσκολες.

-Πώς αντιδράς όταν σε φλερτάρει κάποιος άντρας; Αμήχανα;

Όχι. Ο καθένας μπορεί να κάνει αυτό που θέλει. Από εκεί και πέρα κάνω σαφή τα όριά μου, τα «θέλω» μου και τις προτιμήσεις μου.

yupiii.gr