Βέβαια αυτή η προσφυγή γίνεται προφανέστατα για την τιμή των όπλων και είναι μία κίνηση με σημασία αλλά δεν μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στη συνέχεια του διαγωνισμού.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι στο ραντεβού της 24ης Ιουλίου, πόσοι από τους 4 συμμετέχοντες στο διαγωνισμό θα προσέλθουν να ανανεώσουν την ισχύ της προσφοράς τους. Πηγές κοντά στο θέμα σημειώνουν στο ypodomes.com ότι είναι πριν από λίγες ημέρες η ιταλική GD Infrastrutture κηρύχθηκε οριστικά έκπτωτη από την 8η εργολαβία του Πάτρα-Πύργος, κάτι που μπορεί να έχει τη δική του σημασία.
Για το ίδιο το έργο ο χρόνος μετρά αντίστροφα και κάθε ημέρα που περνά γίνεται και πιο πιεστικός για να μην χαθούν οι προθεσμίες του ΕΣΠΑ. Το Άκτιο-Αμβρακία έχει καταληκτική ημερομηνία ολοκλήρωσης στα τέλη του 2023 όταν και θα εκπνεύσει το ΕΣΠΑ 2014-2020. Καθώς πρόκειται για έργο-γέφυρα, δηλαδή έργο που τράβηξε χρηματοδότηση και από το ΕΣΠΑ 2007-2013, φτάνουμε στο τέρμα της γραμμής και το διακύβευμα μπορεί να φτάσει να είναι ολοκλήρωση του έργου ή επιστροφή του συνόλου των ευρωπαϊκών κονδυλίων.
Τα σενάρια
Με το καλό σενάριο, την 24η Ιουλίου θα ανανεωθεί η ισχύς των προσφορών των σχημάτων που παρέμειναν στο έργο, θα προκύψει ο μειοδότης και τελικός ανάδοχος του έργου και θα φτάσουμε στην υπογραφή της σύμβασης στις αρχές του 2021.
Με το κακό σενάριο, μετά την 24η Ιουλίου οι συμμετέχοντες θα στραφούν ο ένας εναντίον του άλλου, διεκδικώντας τη σύμβαση και δημιουργώντας ακόμα ένα δικαστικό κύκλο που ελοχεύει όμως τον κίνδυνο το έργο να τιναχθεί στον αέρα.
Τα 48,5χλμ του αιώνια υπό κατασκευή άξονα Άκτιο-Αμβρακία, είναι ένα case study ενός έργου που ξεκίνησε με τη λανθασμένη για τα μεγάλα έργα τακτική της σαλαμοποίησης, συνέχισε με χίλια-μύρια προβλήματα κατά τη διάρκεια της κατασκευής (από προβλήματα των αναδόχων, μέχρι λάθη στις μελέτες, προβλήματα στις απαλλοτριώσεις κ.α.) και έφτασε να δώσει στον ένατο χρόνο κατασκευής 15 χιλιόμετρα.
Τα υπόλοιπα 33 χιλιόμετρα είναι το αντικείμενο του τρέχοντος διαγωνισμού που ήδη είναι στον αέρα δύο χρόνια, συνεχίζοντας την κακοδαιμονία του έργου. Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται σήμερα είναι αν αυτή η κακοδαιμονία συνεχίζει να συντροφεύει το έργο ή αν ξεπεραστούν όλες οι καθυστερήσεις και ο αυτοκινητόδρομος, έστω και στο παρά πέντε καταφέρει να “κόψει την κορδέλα”.
Σήμερα το Άκτιο-Αμβρακία παραμένει ένας από τους πιο αιματηρούς άξονες της χώρας με την οδική ασφάλεια να παραμένει σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα.
Νίκος Καραγιάννης
Αρχική σελίδα
