Η Αντίσταση Πολιτών Δυτικής Ελλάδας για τις εξορύξεις υδρογονανθράκων σε Ιόνιο-Δυτική Ελλάδα

Η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε σύμβαση για την παραχώρηση εδαφών και θαλασσίων εκτάσεων για εξορύξεις υδρογονανθράκων  στην Δυτική Ελλάδα και στο Ιόνιο μέσω των ΕΛΠΕ.

Δημιουργούνται  τετελεσμένα γεγονότα αγνοώντας τις τοπικές κοινωνίες, τεκμηριωμένες επιστημονικές διεθνείς μελέτες για τους κινδύνους ατυχημάτων, και παραχωρούνται αυθαίρετα προστατευμένες με διεθνείς συμβάσεις περιοχές μεγάλης βιοποικιλότητας όπως το Εθνικό Πάρκο Κοτυχίου-Στροφυλλιάς και  το Εθνικό Πάρκο Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου-Αιτωλικού και περιοχές Natura και Ramsar από τον Αμβρακικό έως το Μεσολόγγι.

Ο κίνδυνος ατυχήματος σε εξόρυξη υδρογονανθράκων από μεγάλο υποθαλάσσιο βάθος στην περιοχή μας με τα μεγάλα ενεργά σεισμικά ρήγματα είναι μεγάλος.

Τα αποτελέσματα σε περίπτωση ατυχήματος θα είναι καταστροφικά τόσο σε περιβαλλοντικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Το πλήγμα για τον  τουρισμό, την αλιεία, τις υδατοκαλλιέργειες και την αγροτική παραγωγή θα είναι τεράστιο. Η συνολική οικονομική επίπτωση στην ελληνική οικονομία από μία πετρελαιοκηλίδα, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση που δημοσίευσε το WWF Ελλάς, θα μπορούσε να φτάσει τα 2,2 δισ. ευρώ, ενώ το κόστος από πολλαπλά ατυχήματα θα έφτανε τα 7,7 δισ. ευρώ (4% του σημερινού ΑΕΠ), προκαλώντας την απώλεια περισσότερων από 100.000 θέσεων εργασίας στο σύνολο της οικονομίας και τη μείωση του φορολογικού εισοδήματος κατά τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ.

Ισχυρίζονται ότι το  οικονομικό όφελος της περιοχής (Ζάκυνθος, Κεφαλονιά, Ιθάκη, Λευκάδα, Αιτωλοακαρνανία, Ηλεία) θα είναι 20-30 εκ ευρώ ετησίως. Η αλήθεια όμως είναι ότι το πρώτο βαρέλι πετρελαίου θα βγει μετά το 2028 γιατί μέχρι τότε θα γίνονται μόνο ερευνητικές γεωτρήσεις και τα πρώτα κέρδη με βάση τα οποία θα ενισχυθεί η περιφέρεια θα αρχίσουν να εμφανίζονται κοντά στο 2040. Αποκρύπτουν το γεγονός ότι η Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία (ΑΠΑ), δηλ. ο πλούτος που καρπώνεται η κοινωνία της περιφέρειας μόνον από τον τουρισμό, σε αυτές τις περιοχές ξεπερνά τα 600 εκ. ευρώ ετησίως.

Οι περιβαλλοντικές μελέτες πέρα από τις ελλείψεις τους (δεν καταγράφονται τα σεισμικά ρήγματα της περιοχής) λόγω της αδυναμίας κράτους και περιφέρειας  σε ειδικευμένους ελεγκτικούς μηχανισμούς επαφίενται για την εφαρμογή τους στις ίδιες τις εταιρείες. Η έλλειψη τεχνογνωσίας κάνει αδύνατο και τον έλεγχο των δραστηριοτήτων εξόρυξης.  Την περιβαλλοντική ευαισθησία των πολυεθνικών κολοσσών την γνωρίζουμε καλά και πρόσφατα στην χώρα μας την γνωρίσαμε και με την Eldorado στην Χαλκιδική.

Το πετρελαϊκό ‘success story’ ειδικά σε μια χώρα αποικία χρέους και υποχείριο των Νεοφιλελεύθερων  πολιτικών της ΕΕ αφορά τους πετρελαϊκούς κολοσσούς και όχι την κοινωνία και την τοπική και εθνική οικονομία. Αντίθετα αποτελεί τον υπ’ αριθμό ένα κίνδυνο για την βαριά βιομηχανία της χώρας που είναι ο Τουρισμός και είναι μια επιπλέον απειλή εμπλοκής μας στα γεωστρατηγικά ιμπεριαλιστικά  παιχνίδια στην ευρύτερη περιοχή μας.

Αναφέρουν για να μας πείσουν για το λαμπρό μέλλον που μας περιμένει το παράδειγμα της Νορβηγίας. Το επιχείρημα μοιάζει  με τα χρυσά κουτάλια της ΕΟΚ και με το παραμύθι της σύγκλισης των οικονομιών στην ΕΕ. Δεν μας λένε όμως ότι στην Νορβηγία η πετρελαϊκή εταιρεία είναι κρατική, ότι από 1971 έχουν δημιουργήσει καταστατικό χάρτη για την αξιοποίηση των πόρων, τον κρατικό έλεγχο, την επίβλεψη, την διασφάλιση της ανεξαρτησίας της χώρας ,  την παραγωγή τεχνογνωσίας κλπ.

Η εφαρμογή αντίστοιχου μοντέλου πέραν του απαράβατου όρου της ανεξαρτησίας απαιτεί πολύχρονη σοβαρή και οργανωμένη προετοιμασία σε επιστημονικό και τεχνικό επίπεδο. Απαιτεί και την αντιστροφή του ρεύματος φυγής των νέων επιστημόνων στο εξωτερικό και πολιτικές αξιοποίησής τους.

Η σημερινή κατάσταση οδηγεί μάλλον σε μοντέλο Νιγηρίας παρά Νορβηγίας. (‘Όπως αντί να γίνουμε η ΔΑΝΙΑ του Νότου γίναμε η ΣΟΥΔΑΝία του Βορρά)

Γι΄ αυτούς τους λόγους η Αντίσταση Πολιτών Δυτικής Ελλάδας καλεί όλους τους συμπολίτες μας να ενώσουν και την δική τους φωνή, για την ανάπτυξη  ενός ισχυρού κινήματος και κοινωνικού μετώπου ακύρωσης τυπικά και ουσιαστικά των παράνομων παραχωρήσεων δικαιωμάτων έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων που έχουν υπογραφεί μέχρι σήμερα.