«Ανυπότακτο Αγρίνιο»: Απορία Ψάλτου Βήξ

Σε όλες τις προεκλογικές περιόδους κάθε διεκδικητής του δημαρχιακού θώκου δεν θα παραλείψει να χρησιμοποιήσει σε όλους τους τόνους τη λέξη «ανάπτυξη», χωρίς όμως να μπαίνει συνήθως στον κόπο να προσδιορίζει με ποιους συγκεκριμένους τρόπους αντιλαμβάνεται  την έννοια αυτή.

Βέβαια, σε μια χειμαζόμενη οικονομία σαν τη δική μας μάλλον είναι λίγοι αυτοί που προτίθενται να αναλύσουν τέτοιες έννοιες με όλες τις παραμέτρους τους, όπως η ταξική, η περιβαλλοντική κ.ά.

Με τη δική τους λοιπόν αντίληψη περί ανάπτυξης, θα περίμενε κάποιος και δη ο ψηφοφόρος του εκάστοτε δημάρχου, να δει με ξεκάθαρο τρόπο την αξιοποίηση  όλων των δυνατών εργαλείων που προσφέρει σήμερα το θεσμικό οπλοστάσιο που διαθέτουμε. Ένα από αυτά είναι και το γενικό πολεοδομικό σχέδιο (ΓΠΣ) του δήμου μας. 

Στις αρχές του 2013 η πόλη απέκτησε με Φ.Ε.Κ. ένα καινούριο ΓΠΣ το οποίο κατά γενική ομολογία όχι μόνο δεν έλυσε τα όποια προβλήματα υπήρχαν στο παρελθόν αλλά δημιούργησε και καινούρια.

Έπρεπε όμως να παρέλθουν πέντε χρόνια προκειμένου να αρχίσει η διαδικασία αναθεώρησης του σχεδίου αυτού.

Άρα μετά το 2018 θα έπρεπε η δημοτική αρχή να εκκινήσει μια διαδικασία καταγραφής και ιεράρχησης των προβλημάτων, καθώς και την απαιτούμενη διαβούλευση με όλους τους εμπλεκομένους φορείς, όπως για παράδειγμα το τοπικό παράρτημα του Τ.Ε.Ε., προκειμένου να είναι σε θέση να προβεί το συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα στη θεραπεία των προβλημάτων αυτών.

Είναι απολύτως κατανοητό ότι όλα αυτά απαιτούν πολλή δουλειά, χρόνο και κυρίως οικονομικούς πόρους για να γίνουν. 

Το περασμένο Δεκέμβρη ψηφίστηκε νόμος, που δίνει πλέον τη δυνατότητα στις δημοτικές αρχές να προβούν σε μερική αναθεώρηση του ΓΠΣ καθιστώντας εφικτή τη σύνταξη τοπικών χωροταξικών σχεδίων. 

Η ερώτηση που έγινε από τη μεριά του ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ προς τη δημοτική μας αρχή είναι αν η ίδια, όλο το προηγούμενο διάστημα, έκανε ό,τι απαιτείται προκειμένου από τις προβλεπόμενες ενέργειες να είναι σήμερα έτοιμη για την κατάθεση σχετικού φακέλου, διεκδικώντας την είσοδό της σε μια πρόσκληση που θα φέρει το αρμόδιο υπουργείο για τέτοιες περιπτώσεις. 

Επίσης, ρωτήθηκε, αν προτίθεται να προβεί – αφού πλέον αυτό είναι εφικτό – σε σύνταξη τοπικών χωροταξικών σχεδίων ανά δημοτική ενότητα, όπως για παράδειγμα στις παραλίμνιες περιοχές της Τριχωνίδας, βάζοντας επιτέλους μια σειρά  σε ένα άναρχο τοπίο και κάνοντας μια αρχή για το πώς θέλουμε τον τόπο μας, αφού βέβαια μας κοινοποιήσει ποια είναι τα σχέδιά της και οι προθέσεις της για όλα αυτά. 

Από την απάντηση που λάβαμε αντιληφθήκαμε ότι μέχρι τώρα δεν έχει γίνει τίποτα σπουδαίο για τις απαιτούμενες ενέργειες  ενώ δεν μας αποκαλύφθηκε τουλάχιστον η διάθεσή της για το πού θέλει «να πάει το πράγμα». 

Πολλές φορές για να συμφωνήσεις ή να διαφωνήσεις με μια πολιτική πρόταση πρέπει καταρχάς, να υπάρχει. Όταν δεν υπάρχει, τι ακριβώς οφείλεις να κάνεις;