Άρθρο του Δημήτρη Κουτσούμπα στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου»

Προχωράμε στη νέα φάση με μεγαλύτερη εγρήγορση, αξιοποιώντας την πείρα και τις δυνατότητες για ιδεολογική – πολιτική αντεπίθεση και συσπείρωση λαϊκών δυνάμεων γύρω από το Κόμμα

 

Η κατάσταση που δημιουργήθηκε λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, επέβαλε την άμεση αναγκαία προσαρμογή της λειτουργίας και δράσης όλου του Κόμματος και της Κ.Ν.Ε. Προσαρμογή με το στόχο που έβαζε το κεντρικό σύνθημά μας από την πρώτη στιγμή: «Μένουμε δυνατοί, δεν μένουμε σιωπηλοί». Ήταν η δική μας απάντηση στο ανεπαρκές «Μένουμε Σπίτι» της κυβερνητικής προπαγάνδας.

Το καταφέραμε συλλογικά, επιδιώκοντας να είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας στην Υγεία, στην εργασία, συνολικά σε όλους τους όρους ζωής και επιβίωσης, συμβάλλοντας στο να υλοποιηθούν βασικά και κρίσιμα καθήκοντα, ενταγμένα στην υλοποίηση της στρατηγικής του Κόμματος.

Έγινε κατορθωτό συνολικά τα όργανα να μείνουν συγκροτημένα, όπου χρειάστηκε λειτούργησαν με αντικαταστάτες, μπόρεσε να κρατηθεί βασικά το καθοδηγητικό κανάλι έως τις Κ.Ο.Β., ώστε να φτάνουν οι κατευθύνσεις της Κ.Ε. και να είναι γνώστες τα μέλη του Κόμματος και της Κ.Ν.Ε. για το τι λέμε και τι κάνουμε ως Κόμμα σε κάθε φάση εξέλιξης, να υπάρχει συσπείρωση γύρω από τις θέσεις του Κόμματος, όσο γίνεται υψηλό ηθικό και μαχητικότητα στις δυνάμεις μας.

Έγινε κατορθωτό, έως ένα μεγάλο βαθμό, αυτό να εξασφαλιστεί. Υπήρξαν οπωσδήποτε σοβαρές ανομοιομορφίες στο επίπεδο της αποτελεσματικότητας και της στράτευσης, διαφορετικές από Κομματική Οργάνωση σε Κομματική Οργάνωση.

 

* * *

 

Η στάση και η δράση καθοδηγητικών οργάνων, Οργανώσεων, στελεχών, στις οπωσδήποτε ιδιόμορφες συνθήκες που δημιουργήθηκαν, ήταν μια σοβαρή δοκιμασία και αποτελεί σε μεγάλο βαθμό και κριτήριο συνολικά για καμπές της ταξικής πάλης.

Πολύ περισσότερο που είχαμε να αντιμετωπίσουμε δυσκολίες στην απρόσκοπτη μαζική δράση του Κόμματος, σαν συνέπεια των περιορισμών, των απαγορεύσεων που επέβαλε η κυβέρνηση και το κράτος, που αντικειμενικά δημιουργεί και άλλη ψυχολογία, ακόμα και προβληματισμούς σε πιο πλατιές λαϊκές δυνάμεις, οι οποίες είναι περισσότερο από ό,τι πριν εκτεθειμένες στην προπαγάνδα της άρχουσας τάξης, που συνυπάρχει με κλίμα φόβου, μπροστά στον υπαρκτό κίνδυνο εξάπλωσης της νόσου.

Αυτή η κατάσταση απαιτούσε αναπροσαρμογές στη δράση και ταυτόχρονα υψηλή επαγρύπνηση, που δεν θα άφηνε περιθώριο σε πιθανές προβοκάτσιες του ταξικού αντιπάλου και των μηχανισμών του.

Συνολικά, μαζί με τις γνωστές δυσκολίες και τις ελλείψεις, τις αδυναμίες που εκφράστηκαν, το βασικό και κύριο που θεωρούμε ότι πρέπει να μας απασχολήσει, να αξιολογηθεί σωστά και φυσικά να αντιμετωπιστεί, είναι ότι τελικά φτάνουμε ακόμα σε ένα πολύ μικρό κομμάτι της εργατικής τάξης, του λαού, σε σχέση με τις ίδιες τις ανάγκες των κλάδων, του πληθυσμού και την έκταση που έχουν μεγάλα αστικά κέντρα. Όπου είχαμε οργανωμένες δυνάμεις ήταν καλύτερη η κατάσταση.

Η περίοδος αυτή έδειξε πιο καθαρά τα μεγάλα κενά μας, όπως το να έχουμε οργανωμένες κομματικές δυνάμεις σε κρίσιμα σημεία, την κρίσιμη ώρα, όπως σε μεγάλους χώρους δουλειάς, στο Φάρμακο, στα Τρόφιμα, στα σούπερ μάρκετ, στις ταχυμεταφορές κ.α.

 

* * *

Όσο περνούν οι μέρες, η συζήτηση και το ενδιαφέρον μέσα στον λαϊκό κόσμο για τις εξελίξεις είναι πιο ανεβασμένο. Συνυπάρχει και δυναμώνει η ανησυχία για τις εξελίξεις που αφορούν συνολικά τη ζωή του, και όχι αποκλειστικά ο φόβος της αρρώστιας. Ο φόβος πλέον μοιράζεται ανάμεσα στον κορονοϊό και το ότι θα ζήσει μια νέα κρίση που θα χειροτερέψει συνολικά τη ζωή του.

Δημιουργούνται δυνατότητες να περάσει το Κόμμα σε ιδεολογικοπολιτική αντεπίθεση, να δυναμώσει το κύρος και το εύρος των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο κίνημα, επίσης γύρω από το ΚΚΕ. Ταυτόχρονα, συνυπάρχουν σε φτωχά λαϊκά στρώματα και συντηρητικές, αντιδραστικές αντιλήψεις, μεταφυσικές δοξασίες, θεωρίες συνωμοσιολογίας και άλλα σχετικά, που οδηγούν σε παράλυση τη δράση και τη συνειδητοποίηση της πραγματικής διεξόδου.

Δεν υποτιμάμε το γεγονός ότι σε αυτές τις συνθήκες, επανεμφανίζονται και δυναμώνουν λαθεμένες αντιλήψεις περί «παγκοσμιοποιημένου φασισμού», «παγκόσμιου καθεστώτος κατάστασης πολιορκίας», που το μόνο που προσφέρουν αυτήν τη στιγμή είναι να συγκαλύπτουν το ρόλο του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο και να εντοπίζουν το πρόβλημα μόνο στη μορφή της άσκησης της δικτατορίας του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, αλλοιώνοντας ταυτόχρονα την επαναστατική στρατηγική του κομμουνιστικού κινήματος.

Από αυτήν τη σκοπιά, είναι πρωταρχικό καθήκον και επείγουσα ανάγκη να δώσουμε πιο αποφασιστικά τη μάχη για την προβολή της στρατηγικής διεξόδου του Κομμουνιστικού Κόμματος, η οποία δεν αλλάζει, όποια κι αν είναι η εκδοχή δημιουργίας του ιού και εξάπλωσης της πανδημίας, όποια και όσα κι αν είναι τα ανταγωνιζόμενα συμφέροντα. Ακριβώς γιατί ο καπιταλισμός είναι ο αθεράπευτος ιός και ο σοσιαλισμός η μόνη επίκαιρη και ρεαλιστική λύση σε όλη αυτήν τη βαρβαρότητα.

 

* * *

 

Οι εξελίξεις αναμφίβολα έχουν αυξημένες απαιτήσεις, στην καθοδηγητική μας δουλειά, στη δράση όλου του Κόμματος και της Κ.Ν.Ε.

Έχει σημασία να κατανοηθεί ότι έχουμε περάσει ήδη σε μια νέα φάση, ότι βρισκόμαστε σε οικονομική καπιταλιστική κρίση. Η πανδημία λειτούργησε ως καταλύτης, έφερε πιο κοντά, πιο γρήγορα, την οικονομική κρίση, η οποία μάλλον θα είναι πιο βαθιά και με πολλούς αστάθμητους παράγοντες. Ακόμα και η διάρκειά της ίσως είναι μεγαλύτερη, παρότι η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να τονώσει το κλίμα, προβάλλοντας πιο αισιόδοξους και πιο γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης τον επόμενο χρόνο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όμως, άλλοι διεθνείς οίκοι εκτιμούν μεγαλύτερη δυσκολία αντιμετώπισης της κρίσης, την ίδια στιγμή που οξύνονται όλοι οι ανταγωνισμοί και οι αντιθέσεις σε διεθνές επίπεδο και στην ίδια την Ευρώπη, ενώ στους σχεδιασμούς τους περιλαμβάνονται ποικίλα οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά και κατασταλτικά αντιλαϊκά μέτρα.

Αυτή η νέα φάση, με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, επιβάλλει να προσαρμόσουμε πολύ συγκεκριμένα την πολιτική παρέμβαση και δράση μας, για την οργάνωση της πάλης, έτσι ώστε, όσο εξαρτάται από εμάς, να μην περάσει η αστική προσπάθεια συσπείρωσης λαϊκών δυνάμεων γύρω από το κράτος, τους αστικούς θεσμούς και την κυβέρνηση.

Να γίνουμε πιο ικανοί να αναδείξουμε τις μεγάλες και αντικειμενικές αντιφάσεις που προβάλλουν πλέον έντονα μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, τόσο για τη διαχείριση της πανδημίας, όσο και της οικονομικής κρίσης, να δείχνουμε πώς αυξάνονται οι ανταγωνισμοί και πώς αυτή η όξυνση εκφράζεται στην περιοχή και με τα Ελληνοτουρκικά, με μεγαλύτερη παρέμβαση και εμπλοκή του ΝΑΤΟ και των Η.Π.Α., με ένταση των επιθετικών ενεργειών και τους κινδύνους εμπλοκής σε ιμπεριαλιστικές, ακόμα και στρατιωτικές, πολεμικές αναμετρήσεις, στην ευρύτερη περιοχή μας.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. αξιοποιεί αυτήν την κατάσταση για την ενίσχυση μιας ψευδεπίγραφης «κοινωνικής συναίνεσης» και «εθνικής ομοψυχίας». Σε αυτήν την κατεύθυνση δούλεψε προπαγανδιστικά όλη την περίοδο της καραντίνας, αλλά και τώρα, όπως έδειξε ο επικοινωνιακός χειρισμός της, με την προσπάθεια της φιέστας που επιχείρησε με αφορμή τα δέκα χρόνια από την τραγωδία στη «Marfin», όπου βρήκαν το θάνατο εργαζόμενοι της τράπεζας, την ίδια ώρα που τα ίδια πολιτικά κόμματα που κυβέρνησαν την τελευταία δεκαετία (Ν.Δ., ΠΑ.ΣΟ.Κ., ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) δεν έκαναν το παραμικρό για την αποκάλυψη των ηθικών και φυσικών αυτουργών της τραγωδίας, όπως και των ευθυνών της τράπεζας, αλλά και του κράτους τους, που δεν αναγνωρίζει ούτε το δικαίωμα αποζημίωσης στις οικογένειες των θυμάτων.

Ταυτόχρονα, δεν παραιτείται και από την προσπάθεια ενίσχυσης των μέτρων καταστολής κατά περίπτωση και επιδίωξή της είναι να εμπεδώνονται αυτά ως αναγκαία κοινωνικά μέτρα. Έτσι δεν αποκλείεται να φέρει για ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, αξιοποιώντας και ως επιχείρημα τον «συγχρωτισμό». Υπάρχουν όμως πλέον περισσότερα παραδείγματα, για να δείξουμε την υποκρισία και τον ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής της. Ενώ ζητά από την Κομισιόν «να μην υπάρχουν καραντίνες ή άλλες δυσανάλογες ή ανασταλτικές απαιτήσεις» για τον τουρισμό, υπηρετώντας τα συμφέροντα μόνο και μόνο των μεγαλοξενοδόχων, την ίδια στιγμή, θα εμποδίζει τους ξενοδοχοϋπαλλήλους και άλλους εργαζόμενους στους κλάδους Τουρισμού – Επισιτισμού να κινητοποιούνται για την προστασία των δικαιωμάτων τους και του εισοδήματός τους, εξαιτίας δήθεν του «συγχρωτισμού» των συναθροίσεων!

Συνολικά, πρέπει να συνειδητοποιηθεί ότι είμαστε σε μια περίοδο κατά την οποία οι μεταβολές μπορεί να είναι πιο γρήγορες και αντίστοιχα οι συνειδήσεις να μεταβάλλονται γρήγορα, είτε σε θετική, προοδευτική, ανατρεπτική κατεύθυνση, είτε σε πιο αντιδραστική.

 

* * *

 

Βασική επιδίωξή μας είναι να δυναμώσει, να συστηματοποιηθεί, να μονιμοποιηθεί η πολιτική δράση, παρουσία και παρέμβαση του Κόμματος παντού. Να αναδειχτεί το Κόμμα διαφωτιστής και οργανωτής της λαϊκής – εργατικής πάλης.

Σπουδαίος και αναντικατάστατος σύντροφος σε αυτό είναι ο «Ριζοσπάστης», το πόρταλ «902.gr», οι ανακοινώσεις, οι αφίσες, τα πανό, τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και το διαδίκτυο, η καθημερινή ενημέρωση, δίνοντας το καθημερινό στίγμα, τη «γραμμή», μαζικά σε χώρους δουλειάς, Υγείας, Εκπαίδευσης, τόπους κατοικίας.

Παράλληλα, με συγκεκριμένο σχεδιασμό θα πρέπει να προχωρήσουμε σε χιλιάδες συσκέψεις σε όλη τη χώρα, με φίλους του Κόμματος και της Κ.Ν.Ε., δίνοντας απαντήσεις σε δικαιολογημένα ερωτήματα πάνω στις εξελίξεις, αλλά και σε κάλεσμα ενεργού στράτευσης περισσοτέρων στο πλευρό του Κόμματος.

Απαιτούνται ειδική και συγκεκριμένη συζήτηση και δουλειά σε ανθρώπους που το προηγούμενο διάστημα ψήφισαν ή υποστήριξαν τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. προσδοκώντας κάποιες ουσιαστικές αλλαγές, αλλά και ανθρώπους που ίσως ακολουθούσαν άλλες οπορτουνιστικές δυνάμεις ή μας παρακολουθούσαν από μακριά, αρκετοί από τους οποίους εκφράστηκαν πολύ θετικά για τις θέσεις και την παρουσία του Κόμματος αυτό το διάστημα, πολύ περισσότερο από ό,τι πριν.

Βρισκόμαστε σε συνεχή ετοιμότητα, αφού θα παίρνονται συνεχώς όλο και περισσότερα αντεργατικά μέτρα, ενώ η μεγαλοεργοδοσία έχει βρει ευκαιρία να ξεσαλώνει μειώνοντας μισθούς, εργασιακά δικαιώματα, προωθώντας ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, ενώ δυναμώνουν η απληρωσιά και οι απολύσεις.

Ειδικό βάρος δίνουμε στους χώρους συγκέντρωσης νεολαίας, όπως σχολεία, σχολές, αθλητικά κέντρα, πλατείες, πάρκα, πολιτιστικές εκδηλώσεις μόλις ξεκινήσουν τον Ιούνη. Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει το αντιδραστικό αντιπαιδαγωγικό νομοσχέδιο στη Βουλή άμεσα. Όλη η εκπαιδευτική κοινότητα είναι ήδη στους δρόμους. Εκπαιδευτικοί, μαθητές, φοιτητές, γονείς, ενωμένοι πρέπει να αντιτάξουν ένα τεράστιο ΟΧΙ στο πολυνομοσχέδιο.

Δεν φτάνει μόνο η στοχοποίηση ενός υπουργού, αλλά η καταδίκη συνολικά της πολιτικής τους. Γιατί η κ. Κεραμέως αργά ή γρήγορα θα είναι τέως, όπως τόσοι και τόσοι προκάτοχοί της, κανείς δεν είναι ισόβιος, αλλά στα συρτάρια τους όλοι έχουν τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις και η κάθε αστική κυβέρνηση εναλλάξ εδώ και χρόνια βάζει το δικό της λιθαράκι στην απαξίωση της δημόσιας δωρεάν Εκπαίδευσης, στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, στην ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Παιδείας, όπως και άλλων κοινωνικών υπηρεσιών και αγαθών, όπως ο κρίσιμος επίσης τομέας της Υγείας.

 

* * *

 

Βασικό κριτήριο μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας στη δράση μας είναι το κατά πόσο θα καταφέρουμε καθοδηγητικά να εντάξουμε όλες τις δυνάμεις του Κόμματος και της ΚΝΕ στη μάχη, να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της πάλης για να μην πληρώσουν ξανά οι εργαζόμενοι τα βάρη της κρίσης.

Δεν αρκούν για αυτό η κατεύθυνση και το σύνθημα. Απαιτούνται εξειδίκευση των στόχων και πλαισίων πάλης, συγκεκριμενοποίηση του σχεδίου σε κάθε χώρο, καλή και σωστή διάταξη δυνάμεων, προγραμματισμός και έλεγχος για τους βασικούς κλάδους που έχουμε ιεραρχήσει.

Απαιτείται καλό δούλεμα της τακτικής μας για το πώς θα αντιμετωπιστεί η προσπάθεια του κράτους και της κυβέρνησης, των μορφών πάλης, αλλά και της αντιμετώπισης των άλλων δυνάμεων σοσιαλδημοκρατικών, οπορτουνιστικών και τυχοδιωκτών, αλλά και των ακροδεξιών – φασιστικών, που όλες τους παρεμβαίνουν και θα παρέμβουν ακόμα περισσότερο στο άμεσο μέλλον. Ολοι αυτοί θα επιδιώξουν, όπως κάνουν πάντα σε κρίσιμες στιγμές, να πάρουν «το πάνω χέρι» στο λαϊκό κίνημα.

Ήδη μετά την Πρωτομαγιά κυρίως έχουμε τα πρώτα δείγματα, που έως ένα βαθμό παραπέμπουν στη γνωστή παλιά τακτική αποπροσανατολισμού, ανάμειξης της προβοκάτσιας, ρηχών, χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο συνθημάτων, επίδρασης στο ένστικτο μιας γενικής αντίθεσης και διάθεσης διαμαρτυρίας.

Να έχουμε την απαραίτητη ευελιξία για πετυχημένες παρεμβάσεις και σε αυτές που πιθανόν θα έχουν πάρει πρωτοβουλία άλλες δυνάμεις, οξύνοντας τη διαπάλη στο περιεχόμενο. Ιδιαίτερα στα μεσαία στρώματα, στη νεολαία, αναπτύσσεται το έδαφος για συντεχνιακές, κατ’ όνομα πρωτότυπες, διαδικτυακές και άλλες ανώδυνες μορφές πάλης και στο περιεχόμενο και στη μορφή, όπως αυτές που έγιναν από διάφορες ομάδες σε κάποιες πλατείες, νομίζοντας πως κάπως έτσι θα ανακτήσουν το χαμένο κύρος τους μετά από μια μεγάλη περίοδο αμηχανίας, χωρίς να θέτουν καν θέμα για την ανάγκη ύπαρξης και αύξησης δημόσιων χώρων που θα ικανοποιούν τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας στον ελεύθερο χρόνο τους, για ψυχαγωγία, άθληση, ξεκούραση. Από τη μια μεριά βέβαια είχαμε αυτά και από την άλλη τους μηχανισμούς καταστολής της κυβέρνησης σε ετοιμότητα για ένταση της κρατικής καταστολής.

Φυσικά, ούτε όλα είναι στημένα και από τα πριν σχεδιασμένα, όπως εμφανίζονται ορισμένες φορές. Είναι ζήτημα καθοδηγητικής ευθύνης του Κόμματος και της Κ.Ν.Ε. να καθοδηγήσουμε με βάση την πείρα και τη δράση μας, κατευθύνοντας την όποια αυθόρμητη, ακόμα και ρηχή διαμαρτυρία στη συνειδητή εθελοντική μαζική οργάνωση της πάλης, μέσα από ποικίλες μορφές επιτροπών αγώνα, συντονιστικών επιτροπών, επιτροπών υγιεινής και ασφάλειας, οργάνωσης κινητοποιήσεων σε κλάδους, χώρους δουλειάς, γειτονιές.

 

* * *

Επιδιώκουμε οι πρωτοβουλίες των κομμουνιστών σε κάθε χώρο να πατήσουν πάνω σε υπαρκτές δυνατότητες, να συσπειρωθούν και να κινητοποιηθούν πολλοί φορείς πάνω σε αιτήματα που θα ανοίγουν δρόμους, επιδιώκοντας να συσπειρώνονται και να δρουν όλο και πιο πολλοί εργαζόμενοι.

Υπάρχουν ζητήματα αιχμής, όπως το εισόδημα για όλους (επίδομα ανεργίας, έκτακτη επιχορήγηση στους αυτοαπασχολούμενους, απολύσεις, ανεργία, εργασιακά δικαιώματα κ.ά.). Υγεία και Πρόνοια για όλους με ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, με αιχμή το Κέντρο Υγείας, τις τοπικές μονάδες Υγείας, νοσηλευτές στα σχολεία, μέτρα υγείας στους τόπους δουλειάς, προσλήψεις προσωπικού, επίταξη ιδιωτικού τομέα, άνοιγμα μονάδων που έκλεισαν κ.λπ. Απαλλαγή από χρέη για ρεύμα, νερό, τηλέφωνο τους μήνες καραντίνας. Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας, επαγγελματικής στέγης, εργαλείων εργασίας. Καμιά κατάσχεση λογαριασμού, διαγραφή χρεών. Περιβαλλοντικά ζητήματα σε κάθε χώρο, το πρόβλημα με τις χωματερές που έχει αναδειχτεί στη Δυτική Αθήνα κ.ά.

Όλα αυτά δεν τα θέτουμε αποσπασματικά, αλλά ενταγμένα στον αντικαπιταλιστικό – αντιμονοπωλιακό αγώνα, σε άμεσο συνδυασμό με διεκδίκηση μέτρων για να πληρώσει τα σπασμένα το μεγάλο κεφάλαιο και όχι ο λαός. Μέσα π.χ. από την κατάργηση των ποικίλων φοροαπαλλαγών των μεγάλων επιχειρηματιών, με μεγαλύτερη φορολογία τους και απαλλαγή των λαϊκών στρωμάτων, με άρνηση αποδοχής και πληρωμής του κρατικού χρέους που δεν δημιούργησε ο λαός, με απόσυρση από τα ΝΑΤΟικά σχέδια που μας κοστίζουν 4 δισ. ευρώ κάθε χρόνο κ.ά. Αιτήματα που οδηγούν σε επιμέρους και συνολικότερες ρήξεις, ανοίγουν το δρόμο της αποδέσμευσης από ΝΑΤΟ και ΕΕ, για να έρθει στην εξουσία πραγματικά ο λαός και να χτίσει τη νέα σοσιαλιστική – κομμουνιστική κοινωνία.

 

* * *

 

Ο ελληνικός λαός μάς εμπιστεύεται, εκτιμά τη συνέπεια, τη σταθερότητα, το κύρος, την υπευθυνότητα, την οργάνωση και την αγωνιστικότητα του ΚΚΕ. Μέσα από την παρακολούθηση των εξελίξεων, μπορούμε να έχουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων για την οργάνωση κινητοποιήσεων, αξιοποιώντας την πείρα της καραντίνας που ανέδειξε πρωτοβουλίες, έγκαιρης ανάληψης δράσεων και με κεντρική κατεύθυνση αλλά και με ανάπτυξη της τοπικής ή κλαδικής πρωτοβουλίας από τα κάτω.

Γιατί ξέρουμε ότι, όσο ευρύτερα μέσα στις λαϊκές δυνάμεις, προσώρας, στην αρχή, οι περιορισμοί και οι έκτακτες, οι ειδικές συνθήκες δημιουργούν και προϋποθέσεις συσπείρωσης γύρω από το κράτος και την εκάστοτε κυβέρνηση, τόσο μέσα στις δυνάμεις της επαναστατικής πρωτοπορίας δημιουργούνται και προϋποθέσεις μεγαλύτερης ετοιμότητας, συσπείρωσης στη γραμμή του Κόμματος, μεγαλύτερης επαγρύπνησης και εφευρετικότητας στις μορφές και τους τρόπους δράσης και οργάνωσης της λαϊκής πάλης.

Όμως όλα αυτά δεν είναι πάντα σταθερά, αμετάβλητα. Συνεχώς αλλάζουν. Οι λαϊκές δυνάμεις, μόλις περάσει η πρώτη φάση της αμηχανίας και ανασφάλειας, αρχίζουν να προβληματίζονται, να διαμαρτύρονται όλο και πιο μαζικά, να ζητούν τρόπους έκφρασης της δυσαρέσκειας απέναντι σε ένα κράτος και μια κυβέρνηση που παίρνει συνεχώς μέτρα που συμπιέζουν το εισόδημά τους, συνολικά τα δικαιώματά τους.

Σε αυτή λοιπόν τη φάση, η δράση της πρωτοπορίας πρέπει να περάσει σε ανώτερα επίπεδα, να μην ατονήσει, να μη ρουτινιάσει, να μην πέσει στο «μεροδούλι – μεροφάι». Οι συνθήκες της πιο πλατιάς αστικής «νομιμότητας» και της επανάκαμψης στα συνηθισμένα της «ανάκτησης» ατομικών αστικών ελευθεριών και δεδομένων, της άρσης των περιορισμών, ενέχουν και τον κίνδυνο μιας επανάπαυσης, της μεγαλύτερης ενασχόλησης με προσωπικές, οικογενειακές, επαγγελματικές εκκρεμότητες, έως ένα βαθμό θεμιτά και κατανοητά, που όλα αυτά όμως δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να οδηγούν σε χαλάρωση των γρήγορων αντανακλαστικών και της αναστολής ή επιβράδυνσης της δράσης των πρωτοπόρων εργατών, διανοητών και επιστημόνων, των γυναικών και των νέων των λαϊκών στρωμάτων, των στελεχών και μελών του Κ.Κ.Ε. και της Κ.Ν.Ε.

Ο καθένας μας και η καθεμιά, όλοι μας, δεν πρέπει να επιτρέψουμε αυτό να συμβεί. Ακόμα πιο δυνατά και πρωτοπόρα πρέπει να βρεθούμε στο δρόμο του καθήκοντος, για την υπεράσπιση της υγείας, της ζωής, των δικαιωμάτων του ελληνικού λαού, της ελληνικής νεολαίας.