Άρθρο πρόκληση Θεσσαλών γεωπόνων για την εκτροπή του Αχελώου

Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον την πρόσφατη αναταραχή και τις έντονες αντιδράσεις παραγόντων της γειτονικής Αιτωλοακαρνανίας σε σχέση με την τύχη των εγκαταλειμμένων έργων του Άνω Αχελώου.

Όπως οι ίδιοι επισημαίνουν, οι αντιδράσεις αυτές οφείλονται , αφενός στις γνωστές δηλώσεις του Υπουργού Ανάπτυξης κ. Αδ. Γεωργιάδη για τα έργα Αχελώου και τις αποφάσεις του ΣτΕ

αφετέρου στην «κινητικότητα» που παρατηρήθηκε στη Θεσσαλία για το ίδιο θέμα αλλά και την ανάθεση που έγινε σε εργοληπτική εταιρία για φύλαξη και συντήρηση στο χώρο των εργοταξίων.

Προφανώς δεν έχουμε την παραμικρή πρόθεση να επαναφέρουμε στο προσκήνιο τις γνωστές αιτιάσεις μιας άγονης αντιπαράθεσης «υπέρ» η «κατά» της σκοπιμότητας των έργων Αχελώου, κάτι που αναπτύχθηκε και στις δύο περιοχές τα τελευταία 35 χρόνια. Εξάλλου κάτι τέτοιο θα ήταν περιττό δεδομένου ότι και οι δύο πλευρές διατηρούν τις παγιωμένες πλέον θέσεις τους.
Ας μας επιτραπούν όμως λίγες παρατηρήσεις για την κατάσταση όπως έχει σήμερα διαμορφωθεί :

Παρατηρούμε συνολικά, ακόμη και από τις «ψύχραιμες» φωνές των εκπροσώπων στη γειτονική Περιφέρεια, την απουσία κάποιας συγκεκριμένης πρότασης σχετικά με την τύχη των έργων. Εμείς πιστεύουμε ότι, ακόμη και εάν διαφωνεί κανείς με την σκοπιμότητα των έργων που προαναφέραμε, δεν μπορεί να αγνοήσει το γεγονός ότι τα έργα αυτά έχουν, σε σημαντικό βαθμό, κατασκευασθεί. Συνεπώς, η επί 12 χρόνια εγκατάλειψη τους αποτελεί μια πραγματική εκκρεμότητα, η ενεργοποίηση της κυβέρνησης (προς όποια κατεύθυνση) είναι επιβεβλημένη, ενώ η διατύπωση πρότασης από όλους τους ενδιαφερομένους για την διαχείριση του προβλήματος συνιστά υπεύθυνη στάση.

Σχετικά με την εργολαβία φύλαξης – συντήρησης των εργοταξίων, αν και την θεωρούμε ήσσονος σημασίας ζήτημα, συμμεριζόμαστε εν μέρει τις αντιρρήσεις που εκφράστηκαν, δεδομένου ότι θα έπρεπε, εδώ και χρόνια, να έχουν προηγηθεί οι αποφάσεις για την τύχη των έργων. Θεωρούμε μάλιστα άστοχη την υπογραφή από τον κ. Σπίρτζη (επί κυβερνήσεως Τσίπρα) της σχετικής ΣΑΕ για την χρηματοδότηση της μικρής αυτής εργολαβίας, εφόσον δεν είχαν ληφθεί οι βασικές πολιτικές αποφάσεις συνέχισης του έργου (προφανώς, σε περίπτωση μη συνέχισης των έργων, όπως είχε επιλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ, η συντήρηση και φύλαξη των εργοταξίων είναι περιττή….).

Διαβάσαμε δήλωση του Περιφερειάρχη κ. Φαρμάκη, ο οποίος είπε «όχι» σε ιδεολογικό ή τοπικιστικό φανατισμό, κάτι που σεβόμαστε απολύτως. Όμως, θέσεις σαν αυτή, έρχονται σε αντίθεση με αιτιάσεις περί «υδατικής αφαίμαξης» που γίνεται στην Αιτωλοακαρνανία «με μηδενικά ανταποδοτικά οφέλη», με αποτέλεσμα «…να παραμένει ο πιο παραμελημένος νομός της Ελλάδας»
Δεν θα θέλαμε να πιστέψουμε ότι όλες αυτές οι αντιδράσεις στην γειτονική μας περιοχή εκδηλώνονται στα πλαίσια μιας συντονισμένης διεκδίκησης ανταποδοτικών οφελών.

Εξάλλου θα ήταν τουλάχιστον παράδοξο να θεωρείται «αδικημένη» η Αιτωλοακαρνανία, με τις τόσο σημαντικές (διαχρονικά) αναπτυξιακές επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα (Κρεμαστά, Καστράκι, Στράτος, Δαφνοζωνάρα της ΤΕΡΝΑ και η αναμενομένη – πάλι της ΤΕΡΝΑ – στην Αμφιλοχία) αλλά και στον τομέα μεταφορών (γέφυρα Αντίρριου, Ιόνια οδός) και όχι μόνο.
Και εάν έχει κάποια βάση η διεκδίκηση τους αυτή, ας σκεφθούμε τι αντισταθμιστικά θα μπορούσε να διεκδικήσει η ορεινή δυτική Θεσσαλία, όταν όλα αυτά τα χρόνια, πάνω από μισό αιώνα, τα Αγραφιώτικα βουνά «προσφέρουν» με τα ποτάμια τους (θεσσαλικός Αχελώος, Αγραφιώτης, Ταυρωπός και άλλα μικρότερα) δισεκατομμύρια κ. μ. νερού στην λίμνη Κρεμαστών και την Αιτωλοακαρνανία για παραγωγή τεράστιων ποσοτήτων ηλεκτρικής ενέργειας, γεγονός άλλωστε που επέτρεψε και στήριξε ουσιαστικά την σημαντική αναπτυξιακή επένδυση του βωξίτη στην Βοιωτία, έχοντας καταστήσει την χώρα μας πρωτοπόρα στην επεξεργασία αλουμινίου (εξαγωγές κλπ.).

Προφανώς δεν ζητούμε (ούτε έχουμε κάποια εξουσιοδότηση από κανέναν) αντισταθμιστικά οφέλη από την πολιτεία.
Την πραγματικότητα επισημαίνουμε και την περηφάνεια μας εκφράζουμε για την συνεισφορά του τόπου μας στην εθνική οικονομία.

Παρόλα αυτά, εάν οι φίλοι γείτονες έχουν κάποια στρατηγική διεκδίκηση, είναι προτιμότερο να το θέσουν ευθέως στην κυβέρνηση (εμείς θα ήμασταν οι τελευταίοι που θα είχαμε αντίρρηση) και να εγκαταλείψουν τον πόλεμο κατά των έργων Άνω Αχελώου, που σε τελική ανάλυσή η εγκατάλειψη τους επί 12 χρόνια κανέναν δεν ωφελεί.

O κ. Φαρμάκης δήλωσε επίσης ότι «εμπιστευόμαστε την δικαιοσύνη» η οποία όπως λέει, «μας δικαίωσε 5 φορές». Παρατηρούμε όμως ότι το ΣτΕ έχει «κλείσει» (απόφαση 26 του 2014) τις εκκρεμότητες για την εκτροπή Αχελώου και δεν αναμένεται νέα εμπλοκή του στην υπόθεση αυτή, παρά μόνον εάν στο μέλλον εκδοθούν νέες αποφάσεις συνέχισης των έργων (και υπάρξουν σχετικές προσφυγές).

Τι αναμένει λοιπόν ο κ. Περιφερειάρχης από την δικαιοσύνη ;

Εκτός πια και εάν αναφέρεται μόνο στο έργο της Μεσοχώρας (για το οποίο το Περιφερειακό συμβούλιο γνωμοδότησε αρνητικά), όπου ενδεχομένως εκτιμά ότι θα γίνουν νέες προσφυγές κατά της αδειοδότησης του έργου, η οποία έγινε πρόσφατα από την κυβέρνηση Κυρ. Μητσοτάκη.

Από την πλευρά μας θα θέλαμε να ελπίζουμε ότι ο κ. Φαρμάκης στηρίζει την πρόσφατη αυτή απόφαση της κυβέρνησης και συναινεί στην διακομματική αποδοχή λειτουργίας της Μεσοχώρας.
Η θέση της Επιτροπής για την Διεκδίκηση επίλυσης Υδατικού προβλήματος Θεσσαλίας (Ε.Δ.Υ.ΘΕ), σε όλα τα παραπάνω ζητήματα, είναι διαυγής και σαφής.
Την παρουσιάσαμε με ειδική ΑΝΑΦΟΡΑ (δες εδώ {3} το σχετικό κείμενο) που υποβάλλαμε στη Βουλή, στα κόμματα, στην Κυβέρνηση.
Κατά την άποψή μας, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου όλοι να εγκαταλείψουμε τις άγονες αντιπαραθέσεις και το πολεμικό κλίμα που (μεταξύ άλλων) δεν προσφέρει την δυνατότητα στους δύο γείτονες (Θεσσαλούς και Αιτωλοακαρνάνες) ούτε καν να συναντηθούν και να συνομιλήσουν !

Βασική μας διαπίστωση είναι ότι η κατάσταση στον Αχελώο και στην περιοχή των εγκαταλειμμένων έργων ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ !

Ο ποταμός, στη θέση των έργων στης Συκιάς, παραμένει «μπαζωμένος» και η ροή του γίνεται μέσα από παράπλευρες σήραγγες (bypass), με προφανείς τις οικολογικές επιπτώσεις στο ποτάμιο οικοσύστημα και ευρύτερα στη περιοχή.

Οι κίνδυνοι καταστροφών από έντονες πλημμύρες παραμένουν. Όπως δήλωνε προ μηνών ο Δήμαρχος Αγρινίου κ. Γ. Παπαναστασίου, αναφερόμενος σε ένα άλλο ποτάμι στην περιοχή του, τα «πλημμυρικά φαινόμενα θα θέσουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, περιουσίες, αγροτικές εκτάσεις, πέτρινα γεφύρια…., συγκοινωνιακές υποδομές…».

Τον διαβεβαιώνουμε ότι ακριβώς οι ίδιοι και ίσως μεγαλύτεροι κίνδυνοι (λόγω του τεράστιου όγκου χωματισμών και σκυροδεμάτων) ελλοχεύουν και στα εγκαταλειμμένα έργα Αχελώου.
Για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά και για λόγους πολιτικής ηθικής και δημοκρατίας, η υπόθεση των έργων Αχελώου πρέπει άμεσα να συζητηθεί στη Βουλή και να ληφθούν οριστικές αποφάσεις για την τύχη τους και τις προοπτικές τους. Αποφάσεις οι οποίες βεβαίως θα πρέπει από όλους να γίνουν σεβαστές.

Εάν τα έργα αυτά τα χρειαζόμαστε, άμεσα να αρχίσει η επανεκκίνησή τους, η ολοκλήρωση και λειτουργία τους.

Εάν κριθεί ότι δεν τα χρειαζόμαστε ή ότι τα εμπόδια που υπάρχουν είναι ανυπέρβλητα, τότε πρέπει άμεσα να κατεδαφιστούν.
Κλείνοντας προτείνουμε, από κοινού με το συντονιστικό όργανο των φίλων Αιτωλοακαρνάνων, να κάνουμε παρέμβαση στον Πρόεδρο της Βουλής, στα κόμματα και στα αρμόδια υπουργεία Υποδομών και Ενέργειας, απαιτώντας την αυτονόητη αυτή δημοκρατική διαδικασία.

Για την Ε.Δ.Υ.ΘΕ
*Γιαννακός Κώστας, γεωπόνος, πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας,
*Γέμτος Φάνης,ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας,
*Κοτσιμπογεώργος Ηλίας, πρόεδρος Οικονομικού Επιμελητηρίου Θεσσαλίας,
*Ντογκούλης Δημήτρης – πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ