Χρήστος Λιόκαυτος: Πίσω από το όνομα μου, κρύβεται ο δάσκαλός μου, Γιώργος Καψιμάλης

Ο Αγρινιώτης πρωταθλητής του King Boxing, Χρήστος Λιόκαυτος μιλά στον Παρασκευά Μάζη και το agriniotimes.gr δίνοντας απαντήσεις, σε όλα μας τα ερωτήματα, χωρίς να ξεφύγει ή να αποφύγει το παραμικρό.

Τι τον έκανε να ασχοληθεί με τον αθλητισμό; Πως το εξέλιξε επαγγελματικά; Τι θυσίες έκανε μέχρι σήμερα και τι να περιμένουμε από τον ίδιον τα επόμενα χρόνια. Αυτά και άλλα ερωτήματα βρίσκονται λίγο παρακάτω ενώ παράλληλα βλέπετε ορισμένες του στιγμές από διάφορους αγώνες, των προηγούμενων χρόνων.

-Τι σε έκανε να ασχοληθείς; Καταρχάς, να πω ότι μου άρεσε ο αθλητισμός από τη πρώτη στιγμή που άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου και του τι συμβαίνει γύρω μου. Άρχισα, να ασχολούμαι από τα 13 χρόνια. Μου άρεσε να γυμνάζομαι και βρήκα ένα θετικό κομμάτι στο χώρο των πολεμικών τεχνών και με τράβηξε όλο αυτό.

-Πως άρχισε όλο αυτό; Όπως, γίνεται συνήθως από την οικογένεια και ειδικότερα τον πατέρα ο οποίος με παρότρυνε να μάθω δυο πράγματα παραπάνω για τον αθλητισμό, χωρίς να κρατήσω αυτό που λέμε το περιτύλιγμα, αλλά την ουσία. Βλέποντας, τα επόμενα χρόνια και οι γονείς μου πόσο καλά πηγαίνω σε αυτό που κάνω και πόσο σοβαρά το βλέπω, θέλησαν να με προωθήσουν ή μάλλον να με βοηθήσουν ακόμη περισσότερο -κυρίως οικονομικά- κι εγώ να συνεχίσω να βελτιώνομαι αγωνιστικά με τη βοήθεια του δασκάλου μου, Γιώργο Καψιμάλη. Με αυτόν ξεκίνησα και σε αυτόν, πιστός, θα παραμείνω.

-Πως τα είδες από μέσα τα πράγματα, εκ των έσω που λέμε; Όταν ξεκίνησα το πρώτο χρόνο μου φάνηκε πολύ δύσκολο. Έπειτα, μέσα από προπόνηση και σκληρή δουλειά με βοήθησε τόσο ο δάσκαλος, όσο και τα άλλα παιδιά της σχολής κάνοντάς με να δω τα πράγματα, εντελώς διαφορετικά. Ξεκίνησα, δυναμικά χωρίς ψυχοσωματικά προβλήματα. Θα έλεγα, πως αντέχω τον πόνο.

-Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η ψυχολογία; Με το που ξεκίνησα, άλλαξε η νοοτροπία μου. Δυο λέξεις κλειδιά, η πειθαρχία και ο σεβασμός. Από τους αρχικούς αγώνες, έμαθα πως το παραμικρό το καταλαβαίνεις μέσα από το χώρο εργασίας, ούτε απ’ έξω, ούτε από τρίτους, ούτε μπλέκοντας δεξιά και αριστερά. Ως Χρήστος δεν έχω δώσει δικαίωμα και ειλικρινά δεν πρόκειται να το κάνω. Μπορεί, για την ηλικία μου να έχω έναν σχετικό μεγάλο σωματότυπό αλλά η μοναδική περίπτωση να τον αξιοποιήσω, είναι καθαρά για να προστατέψω την οικογένειά μου και μόνο για κάτι τέτοιο.

-Όσον αφορά τις θυσίες; Πιο μικρός τα συνδύαζα πολύ απλά, αλλά όσο ο καιρός περνά και οι αγώνες γίνονται όλο και πιο επαγγελματικοί, άρχισα να κόβω πράγματα που μου έτρωγαν χρόνο από την καθημερινότητά μου. Έχω δουλέψει και επιπλέον ώρες πάνω σε αυτό που κάνω με σοβαρή διατροφή. Βαδίζω, με τα λεγόμενα του δασκάλου μου.

-Φίλοι και γνωστοί; Βρέθηκαν αρκετοί να με σταματήσουν, κακοί άνθρωποι που θέλησαν να με φτάσουν μιας και αυτό που κάνω και οι επιτυχίες που έχουν έρθει, είναι κάτι που κακά τα ψέματα δεν αρέσει στους γύρω σου. Δε μπορώ να τα ισοπεδώσω όλα, λέγοντας πως δεν υπήρξαν και άνθρωποι -φίλοι και γνωστοί- που είπαν μία καλή κουβέντα ή και κάποιοι που ήταν μπροστά και με στήριξαν, όμως σε αυτές τις περιπτώσεις το νόμισμα έχει πάντα δυο όψεις. Ξεκίνησα καλά, συνέχισα καλά και θα προχωρήσω με τη λογική.

-Για τους επίσημους αγώνες, τι ακολουθεί; Θυμάμαι, τον πρώτο μου επίσημο αγώνα στα 13 μου στο πρώτο κιόλας χρόνο, έλαβα μέρος σε διασυλλογικούς αγώνες, ξεκινώντας μάλιστα με νίκες. Στην συνέχεια, ήταν σειρά του ζίου-ζίτσου που κατέκτησα στον πρώτο μου, ερασιτεχνικό πανελλήνιο αγώνα πήρα την 4η θέση μη έχοντας σχεδόν καμία επαφή με το άθλημα. Ύστερα, όλα ήρθαν από μόνα τους έχοντας διατηρήσει κι εγώ όλα όσα θα έπρεπε (Παγκράτιο, ΜΜΑ, ζίου-ζίτσου και οι επαγγελματικές διοργανώσεις). Και τώρα ο πήχης ήταν φυσικό και επόμενο να ανέβει πρώτα μέσα σου και στη συνέχεια αυτό να βγαίνει -πλέον- σε κάθε επίσημο αγώνα. Όσον, αφορά τις επόμενες διοργανώσεις, τους επόμενους αγώνες έχουμε το Πανελλήνιο του ζίου-ζίτσου και είναι και το Παγκράτιο στο οποίο θα συμμετάσχουμε.

-Σχέσεις με τον δάσκαλο και την υπόλοιπη ομάδα; Άριστη θα έλεγα. Μέσα από τη προπόνηση έχω καταλάβει την πειθαρχία που μου δίνει και αυτό βγαίνει στους αγώνες. Σέβομαι τον αντίπαλο και ότι αποτέλεσμα κι αν βγει το δέχομαι. Μέσα από ένα τέτοιο άθλημα ποτέ μα ποτέ δεν το βάζεις κάτω. Να πω κάπου εδώ πως υπάρχουν και τα αρνητικά του αθλητισμού. Εγώ θα πω πως όσοι είναι στο χώρο βλέπουν τα αποτελέσματα που έχει μία τέτοια προσπάθεια. Δυστυχώς, όμως υπάρχουν και άνθρωποι που κοιτούν απλά να βλάψουν τους άλλους, για αυτό παίζει σημαντικό ρόλο η ομοιογένεια. Στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για μία ομάδα, χωρίς να επηρεάζει ο ένας τον άλλον, παρά βλέπουμε την ομοιογένεια που θα πρέπει να έχουμε.

-Χόμπι ή επάγγελμα; Ο καθένας, όπως είπα το κοιτάζει όπως θέλει. Άλλος το ψάχνει και πέρα από το κομμάτι της εικόνας του, του σώματός του, θέλοντας να μάθει επαγγελματικά και να ασχοληθεί επαγγελματικά. Είναι κάτι που εξαρτάται από την οπτική γωνία του καθενός. Εγώ ξεκίνησα από ένα επίπεδο και τώρα βρίσκομαι στο αγωνιστικό, επαγγελματικό κομμάτι.

-Κάτι τέτοιο, αλλά κι ένα μήνυμα προς τους νεότερους; Να πιστέψουμε σε αυτό που κάνουμε. Εγώ ως Χρήστος λέω να κοιτάμε τη δουλειά μας,, όχι να κρίνουμε τον άλλον χωρίς να τον έχουμε δει. Να βλέπουμε και να λειτουργούμε στοχεύοντας μακριά, όχι όπως μπορεί να σκεφτεί ένας άνθρωπος μεγαλύτερης ηλικίας, αλλά όπως μπορεί να ονειρευτεί ένας νέος, παρά τα όσα άσχημα υπάρχουν γύρω μας, προερχόμενα από τη κρίση.