«Δημιουργείτε τις συνθήκες για φθηνό εργατικό δυναμικό προς εξαγορά» (Βίντεο)

Ομιλία Δημήτρη Κωνσταντόπουλου επί του Νομσοχεδίου “Επενδύω στην Ελλάδα και άλλες διατάξεις”

Δείτε ολόκληρη την ομιλία

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση προς ψήφιση σαφώς και δεν αποτελεί εχέγγυο για την ανάπτυξη.

Είναι αποτέλεσμα των αλλαγών που επιβάλλει ο ΣΕΒ στα εργασιακά.

Μη ξεχνάτε αγαπητοί συν’αδελφοι, ότι το 1/3 του νομοσχεδίου αφορά στα εργασιακά.

Ένα μεγάλο τμήμα αφορά στην ψηφιακή πολιτική και κάποιες λίγες διατάξεις έχουν να κάνουν με ρυθμίσεις στο κομμάτι των επενδύσεων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Στέκομαι όμως στο ζήτημα των εργασιακών σχέσεων.
Διότι, κατά τη διάρκεια της κρίσης το αφήγημα και η ρητορική της Νέας Δημοκρατίας ήταν:

Κόβουμε τους μισθούς για να πιάσουμε την ανάπτυξη.

Κυρίες και κύριοι,

Είναι απορίας άξιον πως ακόμη δεν έχετε συνειδητοποιήσει ότι η μειωμένη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας δεν οφείλεται στο ύψος των μισθών.

Και τούτο διότι υπάρχουν άλλοι παράγοντες που έχουν καθηλώσει την ελληνική οικονομία στη χαμηλή ανάπτυξη.
Και εκεί χρειάζεται να εστιάσουμε για να δοθούν λύσεις.

Στο ασταθές φορολογικό πλαίσιο, στην ελλιπή χρηματοδότηση, στην αργή απονομή της δικαιοσύνης, στην απουσία διασύνδεσης δομών της Δημόσιας Διοίκησης, στο υψηλό μη μισθολογικό κόστος που αποτελεί αντικίνητρο για την ενίσχυση των προσλήψεων.

Εσείς όμως τι κάνετε;

Αντί να θέσετε στην ατζέντα τα πραγματικά προβλήματα, επαναφέρετε τα εργασιακά, κατ’ εντολή του εντολοδόχου του ΣΕΒ.

Και πάτε τη χώρα πίσω, πάλι στην αρχή του μνημονίου που ερχόταν εδώ η τρόικα και κουνούσε το δάκτυλο στους κοινωνικούς εταίρους ότι οι μισθοί πρέπει να αντιστοιχηθούν με τους βαλκανικούς.

Και ερωτώ, αυτό το λέτε ανάπτυξη;

Γιατί για μας, αυτό σημαίνει εκποίηση.

Δημιουργείτε τις συνθήκες για φθηνό εργατικό δυναμικό προς εξαγορά.

Υπονομεύετε τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Δίνετε τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να επικαλούνται οικονομικά προβλήματα για να περνάνε από την κλαδική στην επιχειρησιακή σύμβαση, γεγονός που αφήνει περιθώριο και στη μείωση μισθών.

Στον πάγο και ο θεσμός της επέκτασης.

Ένας θεσμός που συμβάλλει στην κάλυψη των εργαζομένων ενός κλάδου ή μιας επαγγελματικής ειδικότητας από συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Στα χρόνια της κρίσης η αναστολή μέχρι και πρόσφατα του θεσμού της επέκτασης οδήγησε σε δραματική μείωση του ποσοστού των εργαζομένων που καλύπτεται από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Στην Ευρώπη, σήμερα, βάσει του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη κατοχυρώνεται και προάγεται η ελευθερία των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Κι εσείς, αντί να θεσπίζετε θετικά μέτρα αντιμετώπισης του ελλείμματος κάλυψης των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις, δημιουργείτε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα.

Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Οφείλατε να δώσετε τη μάχη για να εξασφαλισθεί η εργασιακή ειρήνη, ώστε εργοδότες και εργαζόμενοι να μπουν σε πλαίσιο συνεργασίας.

Γι’αυτό κ. Υπουργέ και είμαστε απέναντι στις ρυθμίσεις που φέρνετε.

Εμείς στο Κίνημα Αλλαγής στηρίζουμε τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και την ισχύ των συλλογικών συμβάσεων.

Στηρίζουμε καθαρά την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και τις κλαδικές συμβάσεις, καθώς και την καθολική εφαρμογή τους σε όλες τις επιχειρήσεις.

Δεν μπορούμε πια να προχωρούμε με κοινωνικούς εταίρους-μαριονέτες, που τους κουνάει ο Υπουργός κατά βούληση και καθορίζει τις εξελίξεις στην αγορά!

Και όταν επιθυμεί να τους έχει μαζί του για να περνάει μέτρα που εγείρουν αντιδράσεις να βαπτίζει τον διάλογο-μονόλογο μαζί τους «κοινωνικό διάλογο».

Είναι αδιανόητο να φτιάξουμε έναν κυρίαρχο υπουργό που να μπορεί να εξαιρεί μία επιχείρηση από τις συλλογικές συμβάσεις αν έχει πρόβλημα.

Διότι αυτό οδηγεί στο πελατειακό κράτος. Και είναι πελατειακό κράτος!

Όποιος έχει καλές σχέσεις με τον Υπουργό θα λύνει τα ζητήματά του.

Επιτέλους! Τέλος!
Υπάρχουν θεσμοί.
Πρέπει να τους σεβαστείτε.

Μην υποβαθμίζετε άλλο τους κοινωνικούς εταίρους και τον κοινωνικό διάλογο, επειδή κάποιοι βιομήχανοι θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους.

Ο κόσμος της εργασίας και οι μεσαίες, μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις είναι ο παραγωγικός ιστός της χώρας.
Σεβαστείτε τους!

Υπάρχουν θεσμοθετημένες διαδικασίες και προ-μνημονιακά είχαν αρχίσει να λειτουργούν με αποτέλεσμα.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι του κοινωνικού διαλόγου.
Οι κοινωνικοί εταίροι είναι επιφορτισμένοι και πρέπει να είναι επιφορτισμένοι με αυτές.
Να μπορούν δηλαδή οι πλέον αντιπροσωπευτικές οργανώσεις εργοδοτών και εργαζομένων να συνδιαλέγονται για να βρουν τη βέλτιστη λύση στα προβλήματά τους.
Να βρουν κοινό τόπο συμφερόντων.
Να βρουν το βηματισμό του επιχειρείν.
Έτσι δημιουργείται η κοινωνική συναίνεση.
Και μόνο στη βάση αυτής μπορούν να συζητηθούν κρίσιμα ζητήματα, όπως η φορολογία, η κοινωνική ασφάλιση, η αντιμετώπιση της ανεργίας, το κοινωνικό συμβόλαιο για την ανάπτυξη της χώρας.

Εμείς λοιπόν πιστεύουμε βαθιά ότι αποκατάσταση του κοινωνικού διαλόγου και των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων αποτελεί προϋπόθεση για τον εκδημοκρατισμό της οικονομικής ζωής, για την κανονικότητα της οικονομίας, για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.

Ολοκληρώνοντας,
Να αποσαφηνίσουμε το εξής:
«Ανάπτυξη για όλους» λέει ο κ. Μητσοτάκης.
Παρακαλώ να του μεταφέρετε το εξής:
Στην Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες χώρες, η επιχειρηματικότητα βασίστηκε κυρίως σε επιχειρήσεις μικρού μεγέθους.

Οι μεγάλες επιχειρήσεις στη χώρα ανέρχονται μόλις στις 376 στο σύνολο των 830.000 μονάδων.

Σε όρους απασχόλησης η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα αποτελούν το μεγάλο εργοδότη στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.

Το ποσοστό των απασχολούμενων σε αυτές τις επιχειρήσεις ξεπερνά το 85%, όταν η αντίστοιχη μέση αναλογία στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπολογίζεται στο 66,6%.

Για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, λοιπόν, η κυβέρνηση δεν έχει λέξη να πει.

Εξίσου λυπηρό, είναι ότι στο περιβόητο «αναπτυξιακό» δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τον πρωτογενή τομέα.

Τέλος, δεν κάναμε τίποτα για τις καταχρηστικές χρεώσεις των τραπεζών, που αποτελούν βρόγχο για τους πολίτες.
Εμείς καταθέσαμε μια τροπολογία για την απαγόρευσή τους.

Θεωρούμε ότι οφείλει το κράτος να βάλει ένα τέλος στην πρακτική των τραπεζών όπου τα τελευταία χρόνια επιβάλλουν χρεώσεις σε οποιαδήποτε συναλλακτική εργασία.

Κατανοούμε ότι ο τραπεζικός κλάδος έχει πληγεί, αλλά έχει και στηριχθεί.

Το βάρος δεν μπορεί να πέφτει στον φορολογούμενο και το συναλλασσόμενο πολίτη.

Σας καλούμε λοιπόν να την κάνετε αποδεκτή.

Τέλος, όσον αφορά στο θέμα της κινηματογραφικής ταινίας Joker.
Αυτό που έχω να πω είναι ένα:
Πρέπει να πάψει ο φαρισαϊσμός.
Δε μπορεί στα 16 και 1 μέρα να ψηφίζει ο νέος και η νέα και στα 18 να είναι ανήλικος.

Τι χρειάζεται;
Εναρμονισμός της νομοθεσίας με τα σημερινά δεδομένα.