Ε.ΠΑ.Μ. Αγρινίου: Ο «μία από τα ίδια» Τσίπρας και η «Νέα» πολιτική πρόταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

«Μέσα στην απόγνωση από την οικονομική ανέχεια και τη στέρηση που βιώνει η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού, μια «αχτίδα ελπίδας» έχει λάμψει στον ορίζοντα και κάνει τους Έλληνες να καρδιοχτυπούν, γεμάτοι αισιοδοξία για το μέλλον:

Η εξαγγελία του κ Τσίπρα εν μέσω θύελλας χειροκροτημάτων στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ότι μόλις επανεκλεγεί πρωθυπουργός, θα δώσει διέξοδο στην ένδεια και τη φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, παρέχοντας στους μισθωτούς την απίστευτα γενναία αύξηση των… 87 ευρώ μηνιαίως! Διότι μόλις τόση είναι η διαφορά των 800€ που προανήγγειλε με ύφος πανηγυρικό ο κ. Τσίπρας, από την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 713€ που αποφάσισε και εφαρμόζει ήδη η κυβέρνηση Μητσοτάκη από 1ης Μαΐου. Αυτά ακριβώς τα 87€ διαφορά είναι το ποσό που εκτίμησε ο κ. Τσίπρας ότι λείπει από τα ελληνικά νοικοκυριά για να τα θωρακίσει από την ακρίβεια και δεσμεύτηκε να το δώσει, προκειμένου να κάνει τους Έλληνες να ατενίσουν επιτέλους με αισιοδοξία το αύριο που τους ξημερώνει!

Είναι δύσκολο να βάλει κανείς σε κάποια λογική τάξη το συνονθύλευμα των «5+1 δεσμεύσεων» του κ. Τσίπρα, που από το βήμα της έναρξης του 3ου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, πριν από δυο βδομάδες, εξήγγειλε στεντόρεια για να τις ακούσει όλος ο ελληνικός λαός. Ακούσαμε «δεσμεύσεις» του για προστασία τού εργατικού εισοδήματος, από ποιον; Από τον άνθρωπο που διακήρυττε παρόμοια, πριν από τις εκλογές του 2015, ότι θα αυξήσει τον κατώτερο μισθό στα 751€, το «ξέχασε» όταν εκλέχτηκε και τον διατήρησε επί 4 χρόνια στα 586, για να τον αυξήσει μόλις στα 650 παραμονές των εκλογών του 2019, κι ωστόσο δηλώνει σήμερα «περήφανος» για όλη αυτήν την κοροϊδία! Από τον ίδιο άνθρωπο που ενώ δήλωνε ότι θα καταργήσει τον υποκατώτατο μισθό, διατήρησε χωρίς αιδώ επί μια τετραετία την παγκόσμια αυτή ντροπή, για να δηλώνει σήμερα περήφανος που την κατάργησε παραμονές των εκλογών! Γνήσια ενσάρκωση των αρχηγών του παλαιοκομματισμού που σατίριζαν οι παλιές ελληνικές ταινίες, οι οποίοι άλλα υπόσχονταν, άλλα έκαναν και άλλα εντέλει υποστήριζαν ότι έκαναν!

Ακούσαμε «δεσμεύσεις» για «τη στήριξη των απόμαχων της εργασίας, των συνταξιούχων», από εκείνον που εφάρμοσε κατά γράμμα όλους τους προγενέστερους μνημονιακούς νόμους περικοπών των συντάξεων και προσέθεσε και νέες περικοπές, από τον ίδιο που η κυβέρνησή του κατάργησε τον ΕΚΑΣ αφαιρώντας και την τελευταία ανάσα από τους χαμηλοσυνταξιούχους. Από εκείνον που εφάρμοσε και επεξέτεινε την αρπαγή των επικουρικών συντάξεων, ασκώντας καθαρή κλοπή χωρίς ελαφρυντικά εφόσον στις επικουρικές δεν είχε ποτέ καμία συμμετοχή το κράτος και αφορούν εισφορές καθαρά εργαζομένων και εργοδοτών, συνεπώς η λεηλασία των επικουρικών συνιστά ποινικό αδίκημα για όσους την εφάρμοσαν. «Δεσμεύτηκε» για «την εκ νέου θέσπιση της 13ης σύνταξης», ποιος; Εκείνος που ξαναδεσμεύτηκε γι’ αυτήν το 2015 κι όταν εκλέχτηκε, την έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του κι αυτήν και τους συνταξιούχους. Για να βαφτίσει εντέλει «13η σύνταξη», όπως άλλοι βαφτίζουν το κρέας ψάρι, ένα έκτακτο επίδομα που έδωσε προεκλογικά, προκειμένου να συγκρατήσει την εκλογική του κατακρήμνιση.

Τέτοια απροκάλυπτη υποκρισία, ομολογουμένως, ούτε η πιο προωθημένη σάτιρα δεν θα σκεφτόταν να μηχανευτεί!

«Δεσμεύεται», λέει, για την «αποκατάσταση του ‘‘Δ’’ της ΔΕΗ, δηλαδή του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ», ποιος; Αυτός που απέσπασε ήδη από το 2015 τον ΑΔΜΗΕ από την ΔΕΗ και τον πούλησε κατά 49%, μαζί την διοίκηση της εταιρείας, σε ιδιωτικά συμφέροντα! Αυτός που με την ψήφιση του 3ου μνημονίου, μετέτρεψε τη συμμετοχή του δημοσίου στη ΔΕΗ σε συμμετοχή του ΤΑΪΠΕΔ και του Υπερταμείου, απ’ όπου αναδύονται τα σκάνδαλα των ‘golden boys’ της τωρινής της διοίκησης. Κατακεραυνώνουν τώρα την κυβέρνηση της ΝΔ ότι υλοποιεί εκτεταμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και μας υπόσχονται «την αναστροφή των ιδιωτικοποιήσεων», ποιοι; Οι ίδιοι άνθρωποι που νομοθέτησαν και καθιέρωσαν το Υπερταμείο, αυτό το ιδιωτικό μόρφωμα που λειτουργεί ως κράτος εν κράτει και υπόκειται καθ’ ολοκληρία στον έλεγχο ξένων συμφερόντων. Εκποιώντας έτσι, μέσω αυτού, στρατηγικές επιχειρήσεις του δημοσίου τομέα και μεταβιβάζοντας τη χρήση, την εκμετάλλευση αλλά και το ιδιοκτησιακό καθεστώς εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων ελληνικής γης, δεκάδων χιλιάδων ακινήτων του δημοσίου, όπως και δεκάδων αρχαιολογικών χώρων, στις ντόπιες θυγατρικές των δανειστών! Εκχωρώντας την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη σε ιδιωτικά συμφέροντα και στους δανειστές με τον ν.4389/2016, τον ν.4549/2018 κ.α. που έφερε στο κοινοβούλιο και ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ! Το θράσος τους είναι απύθμενο, ποντάροντας στο ότι η μνήμη μας είναι τόσο κοντή που θα τους ακούμε χάσκοντας να ψεύδονται!

«Δεσμεύεται» για «τη ρύθμιση των χρεών που δημιουργήθηκαν την περίοδο την πανδημίας, με διαγραφή μέρους της ονομαστικής τους αξίας και τουλάχιστον 120 δόσεις για το υπόλοιπο». Το «διαγραφή μέρους της ονομαστικής τους αξίας» είναι το «τυρί» της εκλογοθηρικής ποντικοπαγίδας, για να προσελκύσει τις ψήφους των εκατομμυρίων ταλαίπωρων συμπολιτών μας που στενάζουν από τα βάρη και τον κίνδυνο κατασχέσεων, έτσι ώστε ακόμη και αν προχωρήσει –πράγμα απίθανο- στην κοροϊδία της διαγραφής του 2% ή του 3% της οφειλής τους, να προβληθεί αυτό ως υλοποίηση της δέσμευσης! Και προσέξτε: Μόνο και αποκλειστικά για τα χρέη «που δημιουργήθηκαν την περίοδο την πανδημίας»! Για τα χρέη των προηγούμενων ετών που διογκώθηκαν με τις προσαυξήσεις καθ’ όλη την περίοδο των μνημονιακών χρόνων, κουβέντα! Για τα χρέη που προκλήθηκαν τελείως παράνομα και αντισυνταγματικά είτε μέσω του ΕΝΦΙΑ (που είχε δεσμευτεί ότι θα τον καταργήσει αλλά αντί γι’ αυτό, στελέχη της κυβέρνησής του τον ανέδειξαν σε… «πατριωτικό καθήκον»!), είτε της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που την αύξησε, είτε του τέλους επιτηδεύματος, είτε της επιπλέον μείωσης του αφορολόγητου κλπ, τα οποία εφάρμοσε απαρέγκλιτα η κυβέρνησή του επί 4,5 χρόνια, εξουθενώνοντας τους πολίτες που μην μπορώντας να ανταποκριθούν, τα χρέη αυτά διογκώνονταν και το βάρος τους το σέρνουν μέχρι σήμερα απειλούμενοι με κατασχέσεις, δεν έκανε κουβέντα! Το ότι παραμένει τόσο ανάλγητος όσο ήταν και κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, στο δράμα εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών, μικρομεσαίων και επαγγελματιών που τα τεχνητά αυτά χρέη τούς έχουν καταπλακώσει, είναι ενδεικτικό για το ποιόν της πολιτικής που θα ασκήσει, αν του δοθεί και πάλι η ευκαιρία.

«Δεσμεύεται» για ένα «Νέο ΕΣΥ» και για «πολλαπλασιασμό των δομών πρωτοβάθμιας υγείας», αυτός που κατά την διακυβέρνησή του συρρίκνωσε τη δημόσια δαπάνη για την υγεία στο 5% του ΑΕΠ και μείωσε την επιχορήγηση των νοσοκομείων κατά 45%! Αυτός που στήριξε την πολιτική των ΣΔΙΤ στις νοσοκομειακές μονάδες, ανοίγοντας ο ίδιος την κερκόπορτα στους κρατικοδίαιτους εμπόρους της Υγείας και στρώνοντας έτσι το έδαφος στην ΝΔ για να μετατρέψει τα νοσοκομεία σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Αυτός που άφηνε επί 4,5 χρόνια να παραμένει διαρκώς κλειστό και εκτός λειτουργίας το 25% των κλινών ΜΕΘ λόγω έλλειψης προσωπικού, «δεσμεύεται» λέει τώρα για «μαζικές προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών»! Ο ίδιος που κατά την διακυβέρνησή του προέβη σε λιγότερες από 1.000 μόνιμες προσλήψεις ιατρικού προσωπικού, όταν οι ελλείψεις σε ειδικευμένους γιατρούς ξεπερνούσαν τις 10.000! Σε ποιους μπορεί να απευθύνεται όταν υπόσχεται ότι θα κάνει «μαζικές προσλήψεις στο ΕΣΥ», αυτός που όταν επί πρωθυπουργίας του τα οργανικά κενά σε υγειονομικό προσωπικό ξεπερνούσαν τις 30.000, μπάλωνε εδώ κι εκεί τις ανάγκες με περιστασιακά συμβασιούχους κοινωφελών προγραμμάτων του ΟΑΕΔ και ημερομηνία λήξης εργασίας; Προφανώς απευθύνεται σε αμνήμονες και αφελείς.

Ανάμεσα στις «μαζικές προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών» της νέας κυβέρνησης που επαγγέλλεται ο κ. Τσίπρας, συμπεριλαμβάνονται μήπως και οι υγειονομικοί που ήδη συμπλήρωσαν 8 μήνες σε αναστολή; Άγνωστο, διότι δεν είπε ούτε μια φράση γι’ αυτούς κατά την ομιλία του, ούτε καν μια λέξη! Πλήρης σιωπή, σαν να μην υπάρχουν! Προφανώς η έλλειψη οποιασδήποτε αναφοράς στην επαναπρόσληψή τους θορύβησε τους επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ (εκλογική πελατεία γαρ 7.000 οικογενειών των υγειονομικών σε αναστολή) κι έτσι, ως δια μαγείας, όταν δημοσιεύθηκε η πολιτική απόφαση του συνεδρίου, στην παράγραφο των «5+1 δεσμεύσεων» του κ. Τσίπρα και στο σημείο των «μαζικών προσλήψεων» για το ΕΣΥ, προστέθηκε και η φράση: «άρση της τιμωρητικής αναστολής συμβάσεων εργασίας υγειονομικών και ανάκτηση του δικαιώματος στην εργασία τους». Εννοείται «υπό όρους υγειονομικής ασφάλειας» – ό,τι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό για τους εν αναστολή υγειονομικούς. Έστω υπό όρους λοιπόν, έστω και μετά το κλείσιμο της αυλαίας του συνεδρίου και κατά την καθαρογραφή της πολιτικής απόφασης, την θυμήθηκαν και την κατηγορία αυτή των αγωνιζόμενων εργαζομένων του υγειονομικού τομέα. Χωρίς βέβαια καμία νύξη για την αναδρομική κάλυψη μέρους έστω της απάνθρωπης αλλά και παράνομης, σύμφωνα με το σύνταγμα και τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα, πλήρους αφαίρεσης της μισθοδοσίας τους καθ’ όλο το διάστημα της «αναστολής» τους! Ας μην έχουμε όμως μεγαλύτερες απαιτήσεις από ένα κόμμα που δεν απηύθυνε ποτέ έναν χαιρετισμό στήριξης στον αγώνα τους, που οι συνδικαλιστικές παρατάξεις του δεν επέδειξαν στάλα συναδελφικής αλληλεγγύης και που ο αρχηγός του, όχι μόνο δεν πήγε ούτε μια φορά να δηλώσει τη συμπαράστασή του στα σκαλιά του υπουργείου όπου ξεροστάλιαζαν, αλλά και τους «ξέχασε» στις υποσχέσεις του για προσλήψεις στο ΕΣΥ κατά την παράθεση των δεσμεύσεών του. Μια στάση ωμότητας και αναλγησίας από τον κ.Τσίπρα, που τον αναδεικνύει ως το «αριστερό» alter ego του κ. Μητσοτάκη!

Οι «δεσμεύσεις» που εξήγγειλε ο κ. Τσίπρας στο συνέδριο είναι πολλές, υπομονή να ’χει κανείς να τον ακούει και ψυχραιμία για να μην εκνευρίζεται από το απύθμενο της υποκρισίας. «Δεσμεύεται», λέει, για «μείωση του ΦΠΑ στον κατώτατο συντελεστή στα τρόφιμα και στα βασικά προϊόντα διαβίωσης», ποιος; Αυτός που ως πρωθυπουργός, ανέβασε από το 13% στο 24% τον συντελεστή ΦΠΑ για το ρύζι, τα μακαρόνια, το μέλι, τις μαρμελάδες, τις κονσέρβες και μια τεράστια γκάμα διατροφικών ειδών πρώτης ανάγκης για τα πλέον ασθενέστερα νοικοκυριά. «Δεσμεύονται» για την αναστολή του Χρηματιστηρίου Ενέργειας οι ίδιοι που το θέσπισαν το 2018, καταργώντας την ενέργεια ως δημόσιο αγαθό για να αποκομίζει υπερκέρδη μια δράκα ιδιωτών παρόχων, με συνέπεια να εκτιναχτούν την επόμενη μέρα στα ύψη τα τιμολόγια νοικοκυριών, επαγγελματιών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τις ακρότατες δε συνέπειες της νομοθέτησης εκείνης του ΣΥΡΙΖΑ να τις υφιστάμεθα τώρα. «Δεσμεύεται» ο κ. Τσίπρας για τη «στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και του αγροτικού κόσμου», ο ίδιος που αύξησε την προκαταβολή φόρου για τους επαγγελματίες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από το 55% στο 100% και φορολόγησε το εισόδημα από ελευθέριο επάγγελμα με συντελεστές που φθάνουν ακόμη και το 45%! Που φορολόγησε το αγροτικό εισόδημα από 22% έως 45%, που επέβαλε προκαταβολή φόρου 100% στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις, που τριπλασίασε τις εισφορές τους, που κατάργησε την επιστροφή του ΕΦΚ πετρελαίου για τους αγρότες. «Δεσμεύεται» απέναντί τους μετά από όλα όσα τους προξένησε, με τον ίδιο τρόπο που θα δεσμευόταν και ο οποιοσδήποτε πολιτικάντης που λαχταρά την εξουσία: χωρίς ίχνος ντροπής και τσίπας!
Δεσμεύεται, λέει, για χρηματοδοτικά προγράμματα και μικροπιστώσεις «από την Αναπτυξιακή Τράπεζα για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και αγρότες», δηλαδή για να σφιχτεί ακόμη περισσότερο η θηλιά του δανεισμού σε όσους μικρομεσαίους και αγρότες επιβιώνουν ακόμη από το πνίξιμο στο οποίο έχουν περιέλθει λόγω των χρεών τους. Χωρίς να πει ούτε μια λέξη για ενίσχυσή τους μέσα από δημόσιες επενδύσεις, όπως επιβάλλεται να κάνει μια κυβέρνηση που ενδιαφέρεται για τους παραγωγούς του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα της οικονομίας. Ισχυρίστηκε ότι έχει ήδη μελετήσει «τον ανασχεδιασμό των πόρων του Ταμείου

Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ προκειμένου να ενταχθεί στον σχεδιασμό χρηματοδοτήσεων η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και η αγροτική παραγωγή». Ο κ. Τσίπρας δεν είναι άσχετος όταν υπόσχεται στο βρόντο τέτοιες αερολογίες, απλώς ψεύδεται, διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να αξιοποιήσει ούτε σέντσι από τα προγράμματα αυτά χωρίς την έγκριση της ΕΕ, η οποία έχει αυστηρά οριοθετήσει τους τομείς αλλά σε μεγάλο βαθμό και τα επιχειρηματικά μεγέθη, προκειμένου να εγκρίνει την εκταμίευσή τους. Παρόμοια υποσχόταν και πριν από τις εκλογές του 2015, αλλά στη διάρκεια της διακυβέρνησης του η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και η αγροτική παραγωγή καταβυθίστηκαν όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία αυτού του τόπου, ως αποτέλεσμα του πλήρους εναρμονισμού του με τις απαιτήσεις των Δανειστών. Όπου ανατρέποντας ακόμα και το αποτέλεσμα ενός παλλαϊκού δημοψηφίσματος, έφερε και ψήφισε με το ν. 4336/2015 το επαχθέστερο μνημόνιο όλων των εποχών που θα το φέρουμε στο σβέρκο μας για 99 χρόνια! Αυτό στο οποίο προβλέπονται όλα τα δεινά που βιώνει σήμερα ο ελληνικός λαός. Ο κ. Τσίπρας έθεσε επιτυχώς τις βάσεις για όλα τα δεινά και ο κ. Μητσοτάκης τα απογείωσε!

Παρόλο που ο κ. Τσίπρας δήλωσε στην ομιλία του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται «για τη χρονική μετάθεση της απολιγνιτοποίησης και επανέναρξη αξιοποίησης των λιγνιτικών πεδίων με στόχο την ενεργειακή επάρκεια», η πολιτική απόφαση του συνεδρίου αναφέρει παράλληλα ότι η ενεργειακή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ «στηρίζεται κατά προτεραιότητα στις ΑΠΕ και σε όλες τις μορφές της πράσινης ενέργειας» και ότι «Προσβλέπει στην ταχεία αποκλιμάκωση των άλλων πηγών ενέργειας, δηλαδή του λιγνίτη»! Με άλλα λόγια, οι ιθύνοντες του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν ξεκάθαρα ότι θα συνεχίσουν την ίδια ακριβώς πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, στήνοντας αφενός ανεμογεννήτριες σε όποιες βουνοκορφές της χώρας δεν θα προλάβει να καλύψει ο κ. Μητσοτάκης, αφετέρου συμφωνώντας απόλυτα στην «ταχεία αποκλιμάκωση του λιγνίτη», δηλ. στο οριστικό κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων. Σε ποια λοιπόν «ενεργειακή επάρκεια» αναφέρονται, όταν σκοπεύουν να σφραγίσουν τα λιγνιτωρυχεία που τα αποθέματά τους μας δίνουν πλήρη επάρκεια για τα επόμενα 70 και πλέον χρόνια, αποτελώντας για την Ελλάδα ανεκτίμητο θησαυρό, ιδίως στις σημερινές συνθήκες του ενεργειακού πανικού σε διεθνή κλίμακα; Όταν γνωρίζουν ότι η απολιγνιτοποίηση οδήγησε στην εξάρτηση της χώρας από το εισαγόμενο φυσικό αέριο για την ηλεκτροπαραγωγή, προκαλώντας την ενεργειακή κρίση που βιώνει η χώρα και εκτινάσσοντας τα τιμολόγια ρεύματος των καταναλωτών σε ύψη που προκαλούν ίλιγγο; Την ίδια συνεπώς πολιτική ενεργειακής εξάρτησης της χώρας με αυτήν του κ. Μητσοτάκη προαναγγέλλει και ο κ. Τσίπρας, με τη διαφορά ότι αυτός θα εφαρμόσει «χρονική μετάθεση της απολιγνιτοποίησης». Χωρίς να τολμάει ωστόσο να οριοθετήσει τον χρονικό ορίζοντα στον οποίο θα μεταθέσει το κλείσιμο των λιγνιτωρυχείων. Θα τα κλείσει σε δύο, σε τρία, σε πέντε χρόνια από τώρα; Σε περισσότερα ή σε λιγότερα; Τη στιγμή που η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη εξήγγειλε αύξηση εξόρυξης του λιγνίτη κατά 50% για την επόμενη διετία, ο κ. Τσίπρας δεν έχει το θάρρος, ούτε καν ως αντιπολιτευόμενος, να υιοθετήσει την ξεκάθαρη θέση της Γερμανίας και της Πολωνίας που δήλωσαν απερίφραστα ότι θα χρησιμοποιούν λιγνίτη μέχρι το 2038, αποκομίζοντας μάλιστα τη μερίδα του λέοντος από τα κονδύλια του σχετικού προγράμματος της ΕΕ για την εξομάλυνση των συνεπειών της απολιγνιτοποίησης! Αν δεν έχει το θάρρος, ούτε με το άλλοθι της αντιπολίτευσης, να πάει κόντρα στις Βρυξέλλες για την διασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας της χώρας, μπορεί να φανταστεί κανείς την οσφυοκαμψία του απέναντί τους αν βρεθεί στην διακυβέρνηση της χώρας.

Τι να πρωτοπιάσεις από την ομιλία του κ. Τσίπρα; Κατέκρινε τη σημερινή κυβέρνηση «που χρηματοδοτεί πλουσιοπάροχα τα funds» και «που μεριμνά μόνο για την άνευ όρων ικανοποίηση των Τραπεζών», για να ξεχάσουμε ότι με δικό του νόμο ξεπουλήθηκαν στα funds εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια συμπολιτών μας στο 8%, στο 5% ή στο 3% της αξίας του δανείου τους, για να κυνηγούν τώρα τους οφειλέτες να τα αποπληρώσουν στο 100% της ονομαστικής αξίας τους υπό την απειλή κατάσχεσης με ξένο δίκαιο. Ο ίδιος που στις εκλογές του 2015 υποσχόταν ότι θα φέρει νομοθετική ρύθμιση που θα απαγορεύει την πώληση ή εκχώρηση των κατοικιών στα διεθνή funds και κραύγαζε ότι «Δεν θα επιτρέψουμε στα κοράκια των διεθνών distress funds να κερδοσκοπήσουν δημεύοντας τις κατοικίες των πολιτών», έπραξε το εντελώς αντίθετο πριν προλάβει καν να κλείσει το 2015, καταδικάζοντας τους ψηφοφόρους του που τον πίστεψαν, σαν συνεπής πολιτικός απατεώνας. Τις αγορεύσεις στη βουλή γι’ αυτό το ανοσιούργημα τις καταχειροκροτούσαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, με την ίδια φρενίτιδα που χειροκροτούσαν τον κ. Τσίπρα στο συνέδριο. Καλύπτοντας κάτω από το θόρυβο τη συνενοχή τους στην ψήφιση του νόμου εκείνου, όπως και του νόμου των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών στη συνέχεια, που στέρησε και την παραμικρή ελπίδα των οικογενειών που χάνουν τα σπίτια τους ή των βιοτεχνών που χάνουν την επαγγελματική τους στέγη και καταστρέφονται ολοσχερώς χάριν των τραπεζών και των εξωχώριων funds. Κι έχουν το θράσος οι κύριοι και οι κυρίες αυτές, να βγαίνουν και να ζητούν και πάλι την ψήφο των πολιτών, επαναλαμβάνοντας χωρίς καμιά ντροπή τα ίδια ολέθρια ψεύδη στον κόσμο

Δήλωσε «περήφανος» ο κ. Τσίπρας «που μας έβγαλε από τα μνημόνια», συνεχίζοντας μέχρι σήμερα αυτό το παραμύθι όπου την ολοκλήρωση των βασικών μνημονιακών δεσμεύσεων που νομοθετήθηκαν μέχρι το 2018, την βαφτίζει ξεδιάντροπα «έξοδο από τα μνημόνια», αδιαφορώντας για το ότι η εφαρμογή των δεσμεύσεων αυτών (ανάμεσά τους και του δικού του τρίτου μνημονίου) συνεχίζεται αδιάλειπτα σαν καρκίνωμα που κατατρώει την ελληνική κοινωνία και θα συνεχίζεται αέναα – αν δεν ενεργοποιηθούμε για να γκρεμίσουμε από τα έδρανά τους όλα αυτά τα ανδράποδα της κοινοβουλευτικής ζωής που τα νομοθέτησαν και τα εφαρμόζουν. Δεν είπε κουβέντα για το δημόσιο χρέος που διογκώνεται και που είναι η αιτία όλων όσων υφίσταται η χώρα μας τα τελευταία 12 χρόνια, δεν τόλμησε να κάνει ούτε νύξη για την αναγκαιότητα της διαγραφής του, έστω ενός μέρους του. Ο άνθρωπος που κάποτε επαιρόταν ότι στόχος του ήταν να καταργήσει τα μνημόνια με ένα νόμο κι ένα άρθρο, σήμερα θέτει ως στόχο την αύξηση… 87 ευρώ για τους μισθωτούς! Ούτε ο πλέον προπετής πολιτικός δεν θα ευχόταν για τον εαυτό του τέτοια θλιβερή κατάντια.

Δεν είχε την εντιμότητα να απευθύνει από το βήμα του συνεδρίου, ένα συγγνώμη προς τον ελληνικό λαό για όσα του προξένησε κατά την διάρκεια της θητείας του στον πρωθυπουργικό θώκο, παρά μόνο ψέλλισε την ανεπαίσθητη παραδοχή ότι «κάποια από τα μέτρα που αναγκαστήκαμε να πάρουμε, υπό τις απειλές και τον διαρκή εκβιασμό της τρόικας, έθιξαν δυσανάλογα κοινωνικές ομάδες», ακολουθούμενη όμως από την «παλικαρίσια» ιαχή ότι «το κάναμε για να βγάλουμε το λουρί από το σβέρκο της χώρας»! Οποία ιταμότητα και ξετσιπωσιά! Δεν βρέθηκε κάποιος να του πει ότι όταν ένας ηγέτης βρίσκεται «υπό τις απειλές και τον διαρκή εκβιασμό» έξωθεν δυνάμεων, βγαίνει ευθαρσώς και θέτει στον ελληνικό λαό τους εκβιασμούς που δέχεται, ζητώντας από αυτόν την εντολή να συνεχίσει ή να παραιτηθεί. Χωρίς υπεκφυγές, χωρίς να κρύβεται πίσω από τον «έρπη στα χείλη» ή από την… «εξάντληση» μιας 17ωρης διαπραγμάτευσης! Πολύ περισσότερο, δεν ανατρέπει το θηριώδες αποτέλεσμα του λαϊκού δημοψηφίσματος προκειμένου να επιβάλει με το στανιό τη θέληση της ξένης ακρίδας και των ντόπιων ολιγαρχών, εκτός κι αν είναι αναξιοπρεπής και ποταπός. Όπως χαμαίζηλοι και ποταποί είναι προφανώς και όλοι όσοι τον καταχειροκροτούσαν μέσα στο συνέδριο, προσδοκώντας να έρθει η στιγμή που θα βάλουν και πάλι το χέρι στο «μέλι» της εξουσίας που στερήθηκαν.

Η εναλλαγή στις κυβερνήσεις όλων αυτών που φέρανε τη χώρα στην κατάρρευση, ασκώντας πολιτικές ταυτόσημες, δεν είναι παρά συμβόλαια εξόντωσης του ελληνικού λαού και ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, τα οποία εκτελούνται με το αζημίωτο. Στη ζοφερή πραγματικότητα που ζούμε κι όπου τύποι φαιδροί και ανεκδιήγητοι γίνονται πολιτικοί αρχηγοί και διεκδικούν την εξουσία, η αντικατάσταση του «Κούλη» από τον κ. Τσίπρα, η υποκατάσταση της ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι επιλογή μεταξύ της Σκύλλας και της Χάρυβδης. Ποια από τα δύο χαμερπή και δωσιλογικά τέρατα θα πρέπει να επιλέξει ένας σύγχρονος Οδυσσέας για να διασώσει το πλοίο του και το πλήρωμά του;

Κανένα από τα δύο! Δημιουργεί ένα νέο και γερό σκαρί με πλήρωμα αποφασισμένο, βγαλμένο μέσα από τα σπλάχνα του λαού, σε ένα ισχυρό μέτωπο πατριωτικών δυνάμεων και τους διεμβολίζει. Η Συμμαχία των πατριωτικών και δημοκρατικών δυνάμεων είναι η μόνη αποφασισμένη και ικανή δύναμη να διεμβολίσει το σαθρό κοινοβουλευτικό κατεστημένο, αναστρέφοντας την πορεία της καταβύθισης της χώρας και του εξανδραποδισμού του λαού.

Σ’ αυτή τη Συμμαχία που επεκτείνεται, το ΕΠΑΜ θέτει ολόψυχα και χωρίς προϋποθέσεις όλο του το δυναμικό, όλες του τις παρακαταθήκες, το θεωρητικό του οπλοστάσιο και τις οργανώσεις του ανά την Ελλάδα, με στόχο την ανατροπή και την οικοδόμηση μιας ελεύθερης πατρίδας».