Η Β’ ΕΛΜΕ Αιτ/νίας για τις περικοπές στην Ειδική Αγωγή

Τον τελευταίο χρόνο ένα νέο κύμα περικοπών έχει πλήξει τα δημόσια σχολεία. Οι περικοπές αυτές γίνονται με βάση μια ακραία λογιστική αντίληψη, χωρίς ίχνος πρόθεσης για βελτίωση και εξορθολογισμό του εκπαιδευτικού συστήματος. Αυτό που απομένει σαν αποτέλεσμα των περικοπών είναι ένα σχολείο πιο δυσλειτουργικό από πριν και με προβλήματα που οξύνονται αντί να αμβλύνονται. Την ίδια στιγμή λοιπόν που η σχολική κοινότητα, παρακολουθεί αποσβολωμένη τις αλλαγές επί αλλαγών της παρουσιάζονται ως σωτηρία, την κάθε φορά που αλλάζει η πολιτική ηγεσία του υπουργείο παιδείας, σχολεία, μαθητές και εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζονται απλά σαν νούμερα σε στατιστικές, που επιδέχονται βελτιστοποίησης, αν όχι εξάλειψης.

Δείγμα του ακραίου της λογικής αυτής, αφορά το πιο ευαίσθητο κομμάτι της δημόσιας εκπαίδευσης αυτό της Ειδικής Αγωγής. Με μία τροπολογία καταργείται στην ουσία η απαραίτητη προϋπόθεση το προσωπικό των σχολείων αυτών να είναι εξειδικευμένο. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες πολύ πιθανόν να μην τύχουν της φροντίδας εξειδικευμένου προσωπικού. Η λογική του να συμπληρώσουμε το όποια κενά προκύψουν με προσωπικό μη επαρκώς επιμορφωμένο, πέρα από ότι αποτελεί παράλογη πρακτική, είναι και επικίνδυνη, αν αναλογιστούμε τις ανάγκες ορισμένων παιδιών που φοιτούν σε κάποιες από τις δομές αυτές.

Επίσης με νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα, μπαίνει σε κίνδυνο η συνέχιση των Τμημάτων Ένταξης για τους μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, ενώ ορίστηκε κατώτατο όριο για την λειτουργία  τμήματος  στις δομές ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, ακόμη κι αν συντρέχουν ειδικοί λόγοι.

Δυστυχώς, η όλη στάση δείχνει ότι τέτοιες ευαίσθητες δημόσιες δομές, αντιμετωπίζονται πλέον σαν ακριβή πολυτέλεια, παραγνωρίζοντας τις ανάγκες μαθητών και των οικογενειών τους, καθώς και τον αντίκτυπο που θα έχει η οποιαδήποτε δυσλειτουργία τους γενικότερα. Μια τέτοια αντίληψη και η όποια στάση που βασίζεται σε αυτήν, πρέπει να μας βρει αντίθετους και σαν εκπαιδευτικούς, και σαν κοινωνία.

Με βάση τα παραπάνω ζητούμε:

• την επαναφορά του προσοντολογίου που όριζε ο νόμος 3699/2008 για τους εκπαιδευτικούς που εργάζονται σε δομές της Ειδικής Αγωγής
• την αποσύνδεση της λειτουργίας των Τμημάτων Ένταξης με τη μείωση του αριθμού των μαθητών στα τμήματα της γενικής τάξης, όταν εκεί φοιτούν μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες.
• την κατάργηση των κατώτατων ορίων στον αριθμό των μαθητών που φοιτούν στα τμήματα των ΣΜΕΑΕ εάν συντρέχουν ειδικοί λόγοι.

 

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Β΄ ΕΛΜΕ ΑΙΤ/ΝΙΑΣ

Ο Πρόεδρος

Σωτήρης Καρανίκας

 

Ο  Γραμματέας

Βαγγέλης Τσούκας