Ένωση Αγρινίου: Xωρίς κλιματική ισορροπία, δεν μπορεί να υπάρξει παραγωγή

Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου και αποτελεί την κύρια εκδήλωση του ΟΗΕ από το 1972 για την ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού σχετικά με περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.

Το θέμα για το 2020 είναι: «Ώρα για την Φύση». Τα τρόφιμα που τρώμε, ο αέρας που αναπνέουμε, το νερό που πίνουμε και το κλίμα που καθιστά τον πλανήτη μας κατοικήσιμο, όλα προέρχονται από τη φύση. Είναι η φύση που μας στέλνει το μήνυμα: Για να φροντίζουμε τον εαυτό μας πρέπει να φροντίζουμε τη φύση.

Σύμφωνα με προβλέψεις των Ηνωμένων Εθνών, τα επόμενα 30 έτη ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αυξηθεί κατά 2 δισεκατομμύρια και θα φτάσει τα 9,7 δισεκατομμύρια το 2050. Αυτή η αύξηση από μόνη της σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που καλλιεργούμε, παράγουμε και καταναλώνουμε τρόφιμα. Η παραγωγή τροφίμων θα πρέπει να αυξηθεί, με παράλληλη συνεκτίμηση της κλιματικής αλλαγής.

Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο παράγουμε επί του παρόντος τρόφιμα στη γη ασκεί ήδη εξαιρετικά μεγάλη πίεση σε αυτό τον πεπερασμένο πόρο. Την ίδια στιγμή, η μείωση της ποσότητας των τροφίμων που παράγονται στην Ευρώπη και η ικανοποίηση της εγχώριας ζήτησης μέσω της περαιτέρω αύξησης των εισαγωγών μπορούν να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στις παγκόσμιες αγορές τροφίμων, να αυξήσουν τις τιμές των τροφίμων και να θέσουν ευάλωτους πληθυσμούς σε κίνδυνο ακόμη μεγαλύτερου υποσιτισμού.

Ο επείγων χαρακτήρας αυτής της κατάστασης επιτάσσει την αναμόρφωση της σχέσης μας με τα τρόφιμα, τόσο ως προς την κατανάλωση όσο και ως προς τον τρόπο με τον οποίο τα παράγουμε.

Θα απαιτηθεί ελαχιστοποίηση της σπατάλης τροφίμων και για να ικανοποιηθεί η αυξανόμενη ζήτηση για τρόφιμα και να αποτραπεί η περαιτέρω αποψίλωση, η εντατική παραγωγή σε ορισμένες περιοχές θα πρέπει να συνεχιστεί, ωστόσο πρέπει να αναχαιτίσουμε τη ρύπανση που την συνοδεύει.

Για να επιτύχουμε βιώσιμη παραγωγή τροφίμων, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η μείωση του πληθυσμού σε ορισμένες περιοχές μέσω της ενθάρρυνσης περισσότερων ατόμων να παραμείνουν ώστε να φροντίζουν τη γη, να προστατεύουν τη βιοποικιλότητα και να παράγουν τρόφιμα υψηλής ποιότητας.

Ο ρόλος του αγρότη, συνεπώς, είναι καταλυτικός. Άλλωστε, ο αγρότης γνωρίζει πια πως η ίδια του η ύπαρξη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη φύση.

Χωρίς υγιή εδάφη, χωρίς νερό, χωρίς κλιματική ισορροπία, δεν μπορεί να υπάρξει παραγωγή.