Ο εθελοντισμός είναι δικαίωμα· όχι υποχρέωση

Ζούμε σε μια κοινωνία όπου η εθελοντική εργασία τείνει να καταργήσει την ίδια την έννοια της εργασίας. Αυτή η σκέψη με απασχολεί αυτό τον καιρό, βλέποντας όλες αυτές τις εθελοντικές ομάδες, που σίγουρα διακρίνονται από αισθήματα αλληλεγγύης, να αυξάνουν αριθμητικά και να καταλαμβάνουν ακόμα και ουσιαστικούς κοινωνικούς τομείς της παραγωγής, προσθέτοντας με την εθελοντική τους εργασία μια άυλη υπεραξία σε ένα σωρό εταιρείες «κοινωνικής ευθύνης», όπως αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται.

Αφορμή γι’ αυτές τις σκέψεις μου έδωσε μια είδηση που διάβασα χθες, ότι «τα πανεπιστήμια των οικονομικά ανεπτυγμένων χωρών έχουν εντάξει την εθελοντική εργασία επίσημα στα προγράμματα σπουδών τους» με αποτέλεσμα, «μουσεία, γκαλερί, μπιενάλε, εκδοτικοί οίκοι και κάθε λογής επιχειρήσεις δημιουργικής απασχόλησης να προμηθεύονται, μέσω των πανεπιστημίων, στρατιές απλήρωτων εργαζόμενων», με αντάλλαγμα την απόκτηση εμπειρίας· μια εμπειρία που δεν θα αξιοποιήσουν πουθενά, αφού, κάθε φόρα αυτές οι θέσεις που έχουν δημιουργηθεί σε όλους τους παραπάνω εργασιακούς χώρους, θα καλύπτονται συνέχεια από νέους εθελοντές, που με έντονο το συναίσθημα της προσφοράς, θα θυσιάζουν το μέλλον τους στο βωμό μιας «υποχρεωτικής» αλληλεγγύης.

Εκείνο που σίγουρα δεν περνάει κρίση στην εποχή μας είναι η έννοια της αυτοθυσίας, η οποία είναι σύμφυτο χαρακτηριστικό του εθελοντισμού.

Και κάπως γεμίσαμε εθελοντές, οι οποίοι «θυσιάζονται» για μια πιο «ανθρώπινη κοινωνία», η οποία όμως καθημερινά γίνεται όλο και πιο απάνθρωπη.

Χρόνια πολλά και με… ΥΓΕΙΑ αύριο.

---

Λευτέρης Τηλιγάδας
«Agrinio 365» Media Group | AgrinioTimes.gr, Antenna-Star.gr