Έτσι όμως παιδιά δε γίνεται σωρός

Υψηλές οι θερμοκρασίες, λέει, χθες στην Β’ Ε.Λ.Μ.Ε.: όλοι συμφώνησαν ότι τα αιτήματα των μαθητών είναι σημαντικά, αλλά δεν συμφώνησαν, στο αν θα υπάρξει στήριξη του κλάδου στους μαθητικούς αγώνες που είχαν προγραμματιστεί σήμερα σε όλη την Ελλάδα.

Θα μου πείτε στο Αγρίνιο δεν κουνήθηκε φύλλο. Ασθενείς οι άνεμοι. Μόνο μια πορεία είδαμε μαθητών που πέρασε μπροστά από τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό, και τίποτ’ άλλο.

Πάντως για άλλη μια φορά, όπως αποδείχθηκε πριν λίγες μέρες και με τους γιατρούς, οι συνδικαλιστικοί φορείς του νομού μας είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Ούτε μια ανακοίνωση! Ούτε δυο γραμμές συμπαράστασης στον αγώνα των μαθητών!

Θεωρούν ίσως, ότι ήταν αρκετή εκείνη η συγκεντρωσούλα, για τα μάτια του κόσμο, θες, από αδυναμία συγκρότησης μεγαλύτερης, θες,  ένα απόγευμα του Σεπτέμβρη για να ικανοποιηθεί από τη μια το συνδικαλιστικό καθήκον κι από την άλλη να μην χαθεί και το μεροκάματο.

Έτσι όμως παιδιά δεν γίνεται σωρός. Γιατί μετά χτυπάει το κουδούνι… και μέσα τα κεφαλάκια.