Για εντελώς διαφορετικούς λόγους το κάθε κόμμα, συγκλίνουν όλα στην κοίτη μια άκρως πολιτικοποιημένης εκλογικής αναμέτρησης στις κάλπες των ευρωεκλογών. Κι ας είναι βέβαιο ότι αυτή η αναμέτρηση θα αφήσει πίσω της «πολιτικά θύματα» κι ένα νέο πολιτικό τοπίο, το οποίο, όπως εκτιμάται, θα καθορίσει τις εξελίξεις της τριετίας που θα απομένει έως τις επόμενες εθνικές εκλογές του 2027.
Το σύνολο των δημοσκοπήσεων περιγράφει μια σχεδόν παγιωμένη πραγματικότητα: Η Ν.Δ., παρά τη φθορά της, διατηρεί την κυριαρχία και την πολιτική ηγεμονία της. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην τελευταία δημοσκόπηση της Pulse η Ν.Δ., μέσα σε όλα αυτά που συμβαίνουν, χάνει 1 μονάδα, τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ χάνουν από μισή μονάδα. Το ΠΑΣΟΚ, που δείχνει να κερδίζει τη δεύτερη θέση, έχει πατήσει φρένο κι απλώς κινείται. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει την πτωτική πορεία του, την ώρα που ανοίγουν συνεχώς νέα εσωκομματικά μέτωπα.
Το ΚΚΕ δείχνει να πιάνει «ταβάνι», ύστερα από μια σημαντική άνοδο. Και η Ελληνική Λύση εξελίσσεται στον κύριο υποδοχέα της «δεξιάς δυσαρέσκειας», που προκαλούν μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης. Η Νέα Αριστερά δεν έχει εξασφαλίσει την είσοδο στη Βουλή και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης παίζουν με τον πήχη του 3%.
Αισιοδοξία
Οι ευρωεκλογές είναι βέβαιο ότι θα παράξουν πολιτικό αποτέλεσμα και θα βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα. Στόχος της Ν.Δ. είναι η διαφορά της από το δεύτερο κόμμα να είναι πάνω από 17%-18%, αλλά και να μην πέσει κάτω από 34%-35%. Οι αισιόδοξοι του Μ. Μαξίμου βλέπουν μεγαλύτερο ποσοστό, που αγγίζει το 37%. Με αυτές τις προϋποθέσεις εξασφαλίζεται η πολιτική κυριαρχία της, η οποία ενισχύεται και από το ισχυρό ενδεχόμενο ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ να μείνουν σε καχεκτικά ποσοστά της τάξεως του 11%-15%, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν δημιουργούν έστω υποψία εναλλακτικής λύσης. Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν θεωρείται βέβαιο ότι αμέσως μετά τις ευρωεκλογές θα τεθούν μείζονα θέματα και στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ.
Η Ν.Δ. δείχνει να απειλείται περισσότερο από την αποχή ψηφοφόρων της οι οποίοι, σε σημαντικό ποσοστό, είναι πιθανόν να αναπληρωθούν από τους απόδημους ψηφοφόρους, οι οποίοι θα ψηφίσουν για πρώτη φορά με επιστολική ψήφο. Το ΠΑΣΟΚ, εκτός από την γκρίνια που αντιμετωπίζει ήδη, έχει να αντιμετωπίσει και την παράμετρο του κόμματος του Α. Λοβέρδου. Το οποίο, όπως έχει πει ο πρώην υπουργός, θα κινείται «μεταξύ της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ», αφήνοντας εκτός του πεδίου του την αντιπαράθεση ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ. Το timing για την κίνηση του Α. Λοβέρδου μοιάζει πολύ καλό, δεδομένου ότι η βασική κριτική που δέχεται ο Ν. Ανδρουλάκης είναι πως διολισθαίνει από τη θεσμικότητα και την υπευθυνότητα, μιμούμενος τον ακτιβισμό της άρνησης σε όλα του ΣΥΡΙΖΑ. Η ανάσχεση της ανοδικής πορείας του σχετίζεται ευθέως με την αντιφατική στάση του ΠΑΣΟΚ σε θέματα όπως η επιστολική ψήφος, τα F-35 και ο γάμος των ομοφύλων, η οποία προκαλεί δυσαρέσκεια στο 1/3 των κεντρώων ψηφοφόρων του. Το κόμμα Λοβέρδου ίσως είναι δύσκολο να πιάσει το 3%, αλλά και 1,5% να πάρει π.χ., αυτό το ποσοστό μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμο στην οριακή, όπως εξελίσσεται, αναμέτρηση ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ για τη δεύτερη θέση.
Σε ελεύθερη πτώση
Ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να συγκρατήσει την πτώση του με αποτέλεσμα να ανοίγει ξανά κουβέντα είτε για αλλαγή του «ανεπαρκούς» Στ. Κασσελάκη σε περίπτωση μεγάλης ήττας στις ευρωεκλογές (οτιδήποτε κάτω από το 17% είναι ήττα για τον ΣΥΡΙΖΑ) είτε για τη δημιουργία νέου κόμματος, με δυνάμεις από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Αριστερά. Επικεφαλής ενός τέτοιου σχήματος θα ήθελε να είναι ο Α. Τσίπρας, ο οποίος ενδιαφέρεται και το τελευταίο διάστημα να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Ομως, όπως παραδέχονται και στελέχη που συμμετέχουν σε αυτές τις διεργασίες, ο Α. Τσίπρας δεν είναι πλέον ο χαρισματικός ηγέτης, αλλά ένα «φθαρμένο προϊόν», που κουβαλάει στην πλάτη του τη συντριβή του 17% και την απαξίωση του κεντροαριστερού κοινού στο οποίο θα απευθύνεται. Το σενάριο της ανασύνθεσης της κεντροαριστεράς υπάρχει στα χαρτιά, αλλά λείπει το πρόσωπο που θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά.
Το ενδεχόμενο άθροισης των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αποκλειστεί, δεδομένου ότι υπάρχουν ισχυρές αντιδράσεις και στα δυο κόμματα για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Το πιθανότερο, με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα, είναι, μετά τις ευρωεκλογές, τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ να μπουν σε νέο κύκλο εσωστρέφειας και κατακερματισμού.
Η ΓΑΛΑΖΙΑ ΛΙΣΤΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ
ΟΙ ΝΥΝ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ, ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΛΕΙΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ
Ολοι στο Μ. Μαξίμου ψάχνουν ποιο θα είναι το όνομα-έκπληξη που κρατάει στα χέρια του ο Κ. Μητσοτάκης, καθώς όλοι περιμένουν ότι, όπως πάντα, ο πρωθυπουργός κρατάει άσους στο μανίκι. Η ολοκλήρωση του ευρωψηφοδελτίου βρίσκεται προς το τέλος της και αναμένεται να ανακοινωθεί εντός του μηνός. Στην κατάρτισή του συμμετέχουν οι στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού Γ. Μπρατάκος, Στ. Παπασταύρου και Θ. Νέζης. Με την τελική πινελιά να τη βάζει ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης.
Σίγουρες νέες υποψηφιότητες θα είναι ο Δ. Τσιόδρας, ο Β. Κοντοζαμάνης, ο Π. Δήμας και η Ε. Χριστοφιλοπούλου. Σχεδόν σίγουρες είναι οι υποψηφιότητες των Γ. Αμυρά (πρώην υφυπουργού και βουλευτή), Σ. Σέρμπου (καθηγητή και πρώην διπλωματικού συμβούλου του Ν. Ανδρουλάκη), του διεθνολόγου Αλ. Δεσποτόπουλου και του προέδρου της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων ΝΑ. Αττικής Γ. Καλλιακμάνη.
Αρκετά πιθανές είναι οι υποψηφιότητες της Β. Πατουλίδου και του Γ. Αυτιά, όπως και της επιλαχούσας των προηγούμενων ευρωεκλογών Β. Φλέσσα. Από τους νυν γαλάζιους ευρωβουλευτές σίγουρα θα είναι υποψήφιοι εκ νέου οι Β. Μεϊμαράκης, Αννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, Ελ. Βόζεμπεργκ, Στ. Κυμπουρόπουλος. Ενώ αμφίβολη θεωρείται η εκ νέου συμμετοχή του Μ. Κεφαλογιάννη.
