Γιατί Ανυπότακτο Αγρίνιο;

Το παρόν σχόλιο δεν φιλοδοξεί -καθ’ υπέρβαση της γράφουσας- να προσφέρει μια εις βάθος πολιτική ανάλυση, μάλλον αποτελεί μια προσπάθεια διαχωρισμού από τον έως τώρα κωμικοτραγικό τρόπο παρουσίασης της στελέχωσης των ψηφοδελτίων.

Εκδηλώσεις που παρουσιάζονται υποψήφιοι όχι για κάτι που έκαναν, πολλές φορές ούτε για κάτι που υποστηρίζουν πως θα κάνουν. Έτσι οι εκλογές είναι μια γιορτή που ο πιο άνετος οικονομικά σχεδιασμός προσφέρει το καλύτερο πανηγύρι, το πιο ελκυστικό θέαμα, δίνοντας «θέσεις» στο ψηφοδέλτιό του. Αν δεν συμμετέχεις σε αυτό μπορείς να θαμπωθείς από τη φιέστα, σαν να βλέπεις χιλιοπαιγμένο έργο στην τηλεόραση και να σχολιάζεις στο facebook με μοναδικό αποτέλεσμα την ωραιοποίηση της μιζέριας για ευκολότερη «κατάποση».
Το 2014 μια μικρή ομάδα ανθρώπων, αλλά με αναφορές στην καθημερινότητα της πόλης ίδρυσε ένα ανεξάρτητο δημοτικό σχήμα ξεπερνώντας μια σειρά από αντιξοότητες (χρονικές, νομικές, οικονομικές) δήλωσε υποψηφιότητα για τις δημοτικές εκλογές και εξέλεξε έναν δημοτικό σύμβουλο (τον νυν υποψήφιο δήμαρχο Στέλιο Μερμίγκη).
Στα χρόνια που ακολούθησαν χαράχτηκε μια μάλλον παράδοξη για τα δεδομένα της πόλης και των παρατάξεων πορεία. Αν και ο Δημοτικός Σύμβουλος της παράταξης μας ήταν ένας συμμετείχε με θέσεις και απόψεις σε όλα τα ζητήματα που συζητήθηκαν στο όργανο, ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΝΤΑΣ την «Ανοιχτή Συνέλευση ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ» και όχι αντιπροσωπεύοντάς την. Στόχος και επιδίωξη μας είναι αυτή η διαδικασία της Συνέλευσης να διευρυνθεί ακόμα περισσότερο.
Κόσμος που δεν είχε περγαμηνές στην αριστερά, ήξερε ή μάθαινε όμως να την υπηρετεί, στην καθημερινότητά του, στη δουλειά του, στο κίνημα.
Αυτή η πορεία μετράει εκατοντάδες τοποθετήσεις και ψηφίσματα στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης μας, όμως κατά βάση μετράει κόσμο που ήρθε κοντά μας γιατί δουλεύει και παλεύει μαζί μας στο χώρο της υγείας, της εκπαίδευσης, των εμποροϋπαλλήλων, του επισιτισμού, σπουδάζει, είναι άνεργος, έχει μεταναστεύσει σε άλλη πόλη ή και χώρα, αλλά έχουμε βρεθεί πλάι στους αγώνες για τη διατήρηση των κοινωνικών αγαθών, όπως είναι το νερό και το ρεύμα, η υπεράσπιση και η στήριξης των αγροτών, των μεταναστών, των πληγέντων από τις δολοφονικές πυρκαγιές, των πλημμυροπαθών κατοίκων του Δήμου μας. Έχουμε δώσει μάχες για το πάρκο, για τα σκουπίδια, για τον πολιτισμό, για την αξιοπρέπεια.

Ας ξανασυστηθούμε λοιπόν.
Οι ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΙ υποψήφιοι δεν εμφανίζονται σε κάρτες και ακριβά φυλλάδια, δεν περιφέρουν τη φάτσα τους, δεν διαφημίζουν τα βιογραφικά τους (αν και πλούσια), μάλλον δεν θα τους δείτε να περιφέρονται προεκλογικά και σίγουρα δεν θα τους δείτε να αλληλοσπαράζονται στη μάχη του σταυρού! Οι ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΙ υποψήφιοι αυτή τη στιγμή δουλεύουν σε κάποιο γραφείο, σε κάποιο ιατρείο, παραδίδουν σε κάποιο σχολείο ή πανεπιστήμιο, ή σερβίρουν σε κάποιον τον καφέ του. Άλλοι, ετοιμάζονται να γυρίσουν στον τόπο που αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν, άλλοι φοιτούν και ετοιμάζονται για εξεταστική, κάποιοι είναι ξάπλα σε νοσοκομεία και αγωνιούν για το τι λέμε. Εκεί θα τους βρείτε. Εκεί να τους βρείτε. Γιατί δεν είναι κλεισμένοι σε κομματικά γραφεία, είναι δίπλα μας. Αναιρώντας λοιπόν τον διαδικτυακό αστεϊσμό για τους εκατοντάδες χιλιάδες υποψηφίους, οι δικοί μας υποψήφιοι δεν είναι πολλοί, είναι η κοινωνική πλειοψηφία! Είναι αυτοί που εμπνέουν ένα συλλογικό μέλλον, με νικηφόρα αφήγηση, μακριά από την ατομικότητα και τη συλλογική κατάθλιψη μακριά και από την ανάθεση ευθύνης μέχρι να είμαστε πιο έτοιμοι. Εμείς μ’ αυτούς τους ανθρώπους παλεύουμε, σ’ αυτούς «βγάζουμε την υποχρέωση».

Στις 26 Μάη, ψηφίζουμε για τις 27, όχι για αυτό που μας έταξαν στις 25. Ψηφίζουμε για συλλογικότητα, αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια. Ψηφίζουμε ανυπότακτα και ανατρεπτικά.

Ηλέκτρα Καλαϊτζοπούλου | Βιολόγος,
Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με το Ανυπότακτο Αγρίνιο