Slider
Ο Γιώργος Μακρής στο AgrinioTimes.gr: «Επιθυμώ και εύχομαι το Αγρίνιο να στηρίξει τον Αγρινιώτη»
Λίγες ημέρες πριν το ανέβασμα της κωμωδίας, «Να σε sex-υπνήσω πεθερά? – ΜΠΡΙΖΟΝ BREAK3» στο Παπαστράτειο Μέγαρο Αγρινίου, ο ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης Γιώργος Μακρής μας παραχώρησε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης μιλώντας για όλους και για όλα.
-Για την παρουσία του στο Αγρίνιο: «Είναι η πρώτη μου φορά που έρχομαι στο Αγρίνιο και θεωρώ πως έχω μία από τις καλύτερες, αν όχι την καλύτερη κωμωδία της χρονιάς. Η γραφή μου δεν είναι η κλασική του στυλ… Καλημέρα αγάπη μου, τι κάνεις και τέτοια αλλά είναι γρήγορη, σε στυλ… φιλαράκια, είναι κάτι ξεχωριστό. Μάλιστα, στην παράσταση μπορεί να συμμετέχει και το κοινό. Επίσης, αυτό που κάνω σε κάθε παράσταση είναι να προσθέτω τοπικά στοιχεία. Κάτι άλλο πολύ σημαντικό είναι το γεγονός πως ο ήρωας που υποδύομαι είναι ο Πάνος Φούντας Λιβάνης, ο οποίος είναι Αγρινιώτης έχοντας τον τρόπο έκφρασης που έχουμε εμείς εδώ, και λέω εμείς εδώ γιατί κι εγώ είμαι από το Αγρίνιο και πιο συγκεκριμένα από τον Βασιλόπουλο Αστακού, ο μπαμπάς μου για την ακρίβεια από εκεί εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Γερμανία, μετανάστης. Επιθυμώ και εύχομαι το Αγρίνιο να στηρίξει τον Αγρινιώτη, να στηρίξει έναν Ξηρομερίτη και το τονίζω ιδιαίτερα γιατί εγώ έρχομαι μόνος μου, γράφω, σκηνοθετώ, τρέχω, βρίσκω τους χορηγούς, μοιράζω φυλλάδια, πάω τις αφίσες στα μαγαζιά, κάνω ντουντούκα είμαι εργάτης του θεάτρου και παλεύω μόνος μου. Θεωρώ σταρ τον εαυτό μου, όπου πηγαίνω θα μιλήσω και θα μου μιλήσουν οι πάντες. Απαιτώ, ουσιαστικά από το Αγρίνιο να με στηρίξει και για μένα είναι ένα στοίχημα, δε δέχομαι να έρχονται παραστάσεις κάτω του μετρίου από την Αθήνα και να μην έρχεται ο άλλος να δει κάτι ξεχωριστό, ίσως και μοναδικό»
-Για την ιδέα και την υλοποίηση της συγκεκριμένης παράστασης: «Η παράσταση έχει γέλιο. Ο στόχος μου δεν ήταν να περάσω μηνύματα, έλα όμως που εκεί βγήκαν και κάποια μηνύματα κι εγώ τα εκμεταλλεύτηκα. Η πεθερά τι ρόλο παίζει; φταίει για όλα; ή δεν φταίει; για μένα, επειδή δεν είχα ποτέ αλλά από όσα ακούω και ναι και όχι. Υπάρχουν κάθε είδους πεθερές και πιο νέες και πιο όμορφες που ξεσηκώνουν το κόσμο. Η πεθερά αμέσως-αμέσως έχει και την έννοια της μάνας. Όλοι, ακόμη και ο μεγαλύτερος κακοποιός στον πλανήτη, στην διάρκεια της ημέρας, έχει μερικά δευτερόλεπτα που απομονώνει τις σκέψεις του και σκέφτεται τη μάνα του και η μάνα αυτή η δική του μπορεί να είναι πεθερά κάποιας. Τρελοί φυλακισμένοι, προσπάθεια απόδρασης με τον πιο τρελό τρόπο που μπορεί να φανταστεί κάποιος, έχοντας όμως όλα τα προβλήματα που περνά η κοινωνία. Μία παράσταση για όλη την οικογένεια και τα παιδιά. Όπως, προείπα κάνω τον ρόλο ενός Αγρινιώτη έχοντας όλες τις ιδιαίτερες αυτές ατάκες που λέμε στην καθημερινότητά μας»
-Για τον χώρο και τους ανθρώπους του: «Χρόνια παλεύω να γίνω αρεστός αλλά ως τώρα δεν τα έχω καταφέρει σε κάποιες περιπτώσεις και αυτό γιατί δεν είμαι του συστήματος, βγαίνω και λέω τα πράγματα όπως είναι, χωρίς να τα ομορφαίνω εκεί που άλλοι φέρνουν τα πάνω-κάτω αρκεί να βρίσκονται στην επιφάνεια. Μόνο με σκληρή γλώσσα μπορώ να μιλάω αρκετούς κατά την προσωπική μου άποψη, “ατάλαντους” ηθοποιούς που έχουν ανοίξει τα τελευταία χρόνια θεατρικές σχολές κάτι που κάνει μεγάλο κακό και στα νέα παιδιά. Έχει χαθεί η μπάλα, δεν αντιλέγω όλοι να δοκιμάσουν, να περάσουν από οντισιόν κι αν είναι όντως όπως πρέπει, αλλά όπως πρέπει -όχι να τους βαφτίσουν ορισμένοι ολοκληρωμένους- να προχωρήσουν. Πότε, όμως θα γίνει κάτι τέτοιο, ελπίζω σύντομα»
-Για την κατάσταση που ζούμε σε πολιτικοκοινωνικό επίπεδο: «Το έχω δηλώσει και θα συνεχίζω να δηλώνω, είμαι απαισιόδοξος για την πορεία της χώρας μας, εκτός κι αν γίνει μια ουσιαστική διαγραφή στα χρέη και οδηγηθούν στη φυλακή όσοι έκλεψαν. Είναι δυνατόν να χρειάζεται λάδωμα για να μπορέσεις να αποκτήσεις πρόσβαση εκεί όπου θα έπρεπε να υπάρξει αξιοκρατία; Μεγάλη ευθύνη όλων όσων πέρασαν από τη Βουλή, αλλά μεγαλύτερο όλων όσων τους ψήφιζαν και συνεχίζουν εν έτη 2017 να το κάνουν. Γιατί πρέπει να έχουμε 300 βουλευτές, με λιγότερους δεν μπορούμε να ζήσουμε; με λιγότερους δεν μπορούμε να πάμε μπροστά, αρκεί να είναι άνθρωποι που έχουν αρχίσει από το μηδέν, άνθρωποι από τα χωράφια και από κάθε εργασία, αυτούς θέλω να μας κυβερνήσουν, όχι τους ίδιους και τους ίδιους, φτάνει»
-Κάτι τελευταίο, που θα ήθελες να προσθέσεις: «Εν ολίγοις περιμένω από τον κόσμο να έρθει να μας τιμήσει και στη συνέχεια να μας κρίνει, να μην μας κρίνει από πριν ή να μας κρίνει λόγω της τιμής του εισιτηρίου και κάτι πολύ σημαντικό φθηνό εισιτήριο, δεν σημαίνει και υποδεέστερο επίπεδο, είναι μαγκιά, ειδικά σε μία εποχή, όπως η σημερινή που θα πρέπει να λειτουργούμε ακούγοντας το κοινό, τον τελικό κριτή όλων μας»
Επιμέλεια: Παρασκευάς Μάζης