Μουσική
Ο Αγρινιώτης Ioannis: «Tα παιδιά τολμούν ακόμη να ονειρεύονται»
Ioannis: «Νομίζω ότι τα παιδιά τολμούν ακόμη να ονειρεύονται και να παλεύουν για την εκπλήρωση των ονείρων τους»
Ο Ioannis γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 2005 και από την ηλικία των επτά, ξεκίνησε μαθήματα θεάτρου. Στα δεκατρία του ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην αγγλική γλώσσα. Με έμπνευση τις ανησυχίες και τα όνειρα των παιδιών της ηλικίας του, το Μάιο του 2021 ήρθε η πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο “For Whom We Live”. Αποκλειστικά στο Your e-articles, ο Ioannis.
-Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το τραγούδι σε τόσο μικρή ηλικία;
Νομίζω ότι η αγάπη μου για τη μουσική και το τραγούδι γεννήθηκε μαζί μου, παρόλο που δεν το συνειδητοποίησα αμέσως. Πέρα από την ενοχλητική μου «εμμονή» να μιμούμαι διάφορους και διάφορες pop stars από τη βρεφική μου ακόμη ηλικία, η πρώτη πραγματική επαφή μου με το τραγούδι, ήταν όταν σε μια σχολική εορτή στην Ε’ Δημοτικού, οι δάσκαλοί μου με επέλεξαν να τραγουδήσω ένα από τα τραγούδια της σχολικής παράστασης. Παρόλα τα ενθαρρυντικά σχόλια και τις επίμονες προτροπές της μητέρας μου να ασχοληθώ με τη μουσική, εγώ εκείνον τον καιρό ήμουν τρελαμένος με το θέατρο. «Θα ασχοληθώ με το θέατρο και μόνο» έλεγα.
Κοιτάζοντας τώρα πίσω, συνειδητοποιώ ότι στις περισσότερες από τις παραστάσεις στις οποίες έχω λάβει μέρος, τραγουδούσα.
Το πραγματικό μου ενδιαφέρον για τη μουσική και το τραγούδι, ξεκίνησε στα πρώτα χρόνια της εφηβείας, όταν άρχισα να ακούω Evanescence. Μου άρεσε να τραγουδώ τα τραγούδια τους, αλλά σύντομα διαπίστωσα ότι αυτό δεν μου έφτανε. Έψαχνα ένα δικό μου τρόπο να εκφραστώ, να βγάλω συναισθήματα που κρατούσα μέσα μου, να αποφορτιστώ από την πραγματικότητα.
Έτσι, ξεκίνησα να γράφω και να τραγουδώ, μαγεμένος από το «ανεξάντλητο» της μουσικής δημιουργίας και απολαμβάνοντας μια απερίγραπτη αίσθηση ελευθερίας. Και όταν απέκτησα το πρώτο μου αρμόνιο και ανακάλυψα πόσα πολλά πράγματα μπορείς να κάνεις με μερικά πλήκτρα και λίγα κουμπάκια, άρχισα να «ντύνω» με νότες όλα αυτά που μέχρι τότε τραγουδούσα, με απλές συγχορδίες στην αρχή, αυτοσχεδιασμούς και πιο σύνθετες μελωδίες αργότερα.
Σύντομα ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ τη δουλειά μου και να επικοινωνήσω την ψυχή μου με ανθρώπους που νιώθουν όπως εγώ. Σ’ αυτό με βοήθησε ο αξιόλογος συνθέτης – μουσικός παραγωγός Κωνσταντίνος Πλακίδας, ο οποίος έκανε την ενορχήστρωση και την παραγωγή του πρώτου μου single “For Whom We Live” και «άνοιξε ένα νέο δρόμο» για μένα, τον οποίο ακολουθώ τώρα με ενθουσιασμό, αλλά και ευθύνη, με το debut album μου “Zero Fifteen”.
-Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που θαυμάζεις;
Αγαπώ τη Marina (Marina and the Diamonds). Μια τραγουδίστρια – τραγουδοποιός με ελληνικές ρίζες, με εξαιρετικό ταλέντο, η οποία κάνει μια σπουδαία καριέρα σε Αμερική και Μεγάλη Βρετανία -παγκοσμίως θα έλεγα. Την ξεχωρίζω και την θαυμάζω, τόσο σαν καλλιτέχνιδα, όσο και σαν άνθρωπο. Μπορώ να περάσω ώρες ατελείωτες ακούγοντας τα τραγούδια της και τραγουδώντας μαζί της.
Επίσης ξεχωρίζω τη Lorde, για αυτό το ιδιαίτερο μουσικό της ύφος και θαυμάζω τη Lana Del Ray, την Taylor Swift, τη Melanie Martinez, τη Madison Beer, την Ashe, την Olivia Rodrigo και φυσικά το «παγκόσμιο μουσικό φαινόμενο» που λέγεται Billie Eilish!
-Τι είδους μουσική τραγουδάς;
Δεν θα μπορούσα να πω οτιδήποτε για τη μουσική μου ταυτότητα χωρίς να αναφερθώ αρχικά στο “For Whom We Live”, ένα από τα πρώτα τραγούδια που έγραψα, σαφώς επηρεασμένος από τα -μέχρι τότε- μουσικά μου ακούσματα, με Alternative rock στοιχεία και slow tempo. Ως καλλιτέχνης όμως, αλλά και ως άνθρωπος, νιώθω να εξελίσσομαι καθημερινά μέσα από τη μουσική, να αναζητώ και να ανακαλύπτω νέους τρόπους έκφρασης και να οδηγούμαι σιγά-σιγά σε πιο alternative pop συνθέσεις.
-Από πού αντλείς έμπνευση;
Από τις ανθρώπινες σχέσεις, την αγάπη, τη φιλία, τη μοναξιά…
Κάποιες φορές μετατρέπομαι σε έναν βαθιά μοναχικό άνθρωπο και οδηγούμαι σε ατέρμονες εσωτερικές διερευνήσεις για την ανθρώπινη φύση, το καλό και το κακό.
Θέματα όπως η αμηχανία μου απέναντι στη ζωή και το θάνατο, η πάλη του εαυτού, η αγωνία για το αύριο, δεν έπαψαν ποτέ να με απασχολούν στιχουργικά.
-Πώς αποφάσισες να κρατήσεις το καλλιτεχνικό όνομα «Ioannis»;
Είναι το βαπτιστικό μου όνομα, έτσι με φωνάζουν όλοι από μικρό!
-Τι συναισθήματα βιώνεις όταν τραγουδάς;
Ελευθερία! Όταν τραγουδώ νιώθω απόλυτα ελεύθερος! Δεν υπάρχουν όρια, δεν υπάρχει χρόνος, δεν υπάρχει κόσμος! Νιώθω μόνος με το κοινό μου και είμαστε «ένα»!
-Παίζεις κάποιο μουσικό όργανο; Κάνεις μαθήματα φωνητικής;
Δυο χρόνια πριν, ξεκίνησα τις σπουδές μου στο πιάνο και την αρμονία. Ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο, εν μέσω καραντίνας, μιας και τα περισσότερα από τα μαθήματα γίνονταν «εξ αποστάσεως». Κάνω επίσης φωνητική, κυρίως το τελευταίο εξάμηνο «δια ζώσης».
-Τραγούδια που έχεις ξεχωρίσει;
Θα αναφέρω χαρακτηριστικά τραγούδια των αγαπημένων μου καλλιτεχνών: “Happier Than Ever” από Billie Eilish, “Lithium” από Evanescence, “Liability” από Lorde, “Ride” από Lana Del Ray, “Obsessions” από Marina, “Miss Potato Head” από Melanie Martinez, “Exile” από Taylor Swift, “Taylor” από Ashe, “Selfish” από Madison Beer, “Home With You” από FKA Twigs, και “Favourite Crime” από Olivia Rodrigo.
-Κάνουν όνειρα τα παιδιά της ηλικίας σου;
Ακόμη και σε έναν κόσμο που κινείται με απίστευτες ταχύτητες και σε μια εποχή όπου η καταλυτική επίδραση του διαδικτύου έχει «αλλοιώσει» τις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων, ακόμη και σήμερα που τα «μεγάλα συμφέροντα» υποβαθμίζουν και υποτιμούν την αξία της ανθρώπινης ζωής, νομίζω ότι τα παιδιά της ηλικίας μου «τολμούν» ακόμη να ονειρεύονται και να παλεύουν για την εκπλήρωση των ονείρων τους.
-Πώς αντιμετώπισες την πανδημία και ειδικότερα την καραντίνα; Σε επηρέασε;
Δεν ξέρω αν το πρόσημο τελικά είναι θετικό ή αρνητικό! Από τη μια πλευρά, η καραντίνα μου έδωσε περισσότερο χρόνο δημιουργίας, από την άλλη όμως μου στέρησε τη «δια ζώσης» παρακολούθηση των μουσικών μου σπουδών, και αυτό ήταν πολύ άσχημο για μένα. Ναι, νομίζω τελικά ότι η καραντίνα με επηρέασε αρνητικά!
-Επόμενες σκέψεις, τι ετοιμάζεις;
Αυτή την εποχή είμαι στο studio με το debut album μου “Zero Fifteen”, το οποίο είναι ένα concept album, περιέχει δηλαδή μια ιδέα, μια ιστορία. Ο βασικός χαρακτήρας βρίσκεται σε μια αδιάκοπη πάλη των 2 εαυτών του, προσπαθώντας να καταπολεμήσει όλα αυτά που δε θέλει να είναι.
Το album προβάλλει το εφήμερο των ρηχών και ανούσιων σχέσεων που ο χαρακτήρας δημιουργεί προκειμένου να καταφέρει να αντιμετωπίσει τη μοναξιά του.
Τα δύο πρώτα singles του album τα οποία κυκλοφόρησαν μέσα στο 2021 από την GusP Productions (“Taxi Driver” και “Gone With The Wind”) είναι αντιπροσωπευτικά δείγματα του μουσικού ύφους όλου του album, το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί το Καλοκαίρι του 2022.
–Ioanni, σε ευχαριστώ για τη συζήτησή μας!
Εγώ σ’ ευχαριστώ πολύ, Μιχάλη, για την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτησή μας και για την ευκαιρία που μου έδωσες να προβάλλω τη δουλειά μου μέσω της αξιόλογης ιστοσελίδας “Your e-articles”. Εύχομαι σε σένα και τους αναγνώστες μας καλή χρονιά με υγεία και αγάπη!
Συνέντευξη στον Μιχάλη Δραμιτινό
Αρχισυντάκτης του «Your e-articles» – Οικονομολόγος
