Αγρίνιο
Κων. Μάντζιος: «Κατακερματισμός των Πανεπιστημιακών Τμημάτων του Αγρινίου»
«Πανεπιστημιακά Τμήματα στο Αγρίνιο: Χτες, σήμερα και αύριο;» του Κωνσταντίνου Μάντζιου
«Τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες και θύματα του κατακερματισμού των Πανεπιστημιακών Τμημάτων του Αγρινίου. Σε ένα πανεπιστημιακό τμήμα μοναδικό στη χώρα με βάση τη φυσιογνωμία του αλλά και την προσφορά του την και κατάρτιση πάνω στον τομέα των αγροτικών προϊόντων και τροφίμων.
Ιδρύθηκε το 1998 ως τμήμα Οργάνωσης και Διαχείρισης Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων, ξεκινώντας μια παράλληλη προσπάθεια για την απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων. Το 2004 και έπειτα από απόφαση του φοιτητικού συλλόγου και τις απαιτούμενες διαδοχικές διαμορφώσεις του προγράμματος σπουδών επιτεύχθηκε η αποδοχή των αποφοίτων του τμήματος από το Οικονομικό Επιμελητήριο της Ελλάδος. Όπου είμαστε ενταγμένοι έως και σήμερα.
Το τμήμα από ιδρύσεώς του άνηκε διοικητικά στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, με μόνιμη έδρα το Αγρίνιο, αποτελώντας μαζί με το τμήμα Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων τη σχολή Διαχείρισης Φυσικών Πόρων και Επιχειρήσεων. Τα τμήματα αφαιρεθήκαν από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων με το προεδρικό διάταγμα 144/13-08-2009 και χρησιμοποιηθήκαν για την στελέχωση του Πανεπιστήμιου Δυτικής Ελλάδας.
Η πρωτοβουλία ιδρύσεως του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας χαιρετίστηκε και από τους τρείς φοιτητικούς συλλόγους (ΔΕΑΠΤ, ΔΠΠΝΤ, ΔΠΦΠ). Αρχές Φεβρουαρίου 2010, με το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας να μετράει μόλις πέντε μήνες ζωής, ξέσπασαν οι πρώτες μεγάλες φοιτητικές διαμαρτυρίες. Αφορμή στάθηκε το γεγονός, σύμφωνα πάντα με τα πρακτικά των φοιτητικών συλλόγων, ότι επί δώδεκα χρόνια δεν είχε ξεκινήσει η δημιουργία φοιτητικών εστιών αναγκάζοντας με αυτόν τον τρόπο, οικονομικά ασθενέστερους φοιτητές να διακόπτουν τις σπουδές τους λόγω οικονομικής δυσπραγίας. Επίσης, μόλις είχε τελειώσει μια εξεταστική κατά την οποία οι φοιτητές αναγκάστηκαν να έχουν μαζί τους, για να εξεταστούν, κόλλες αναφοράς. Πρωτοφανή γεγονότα όχι μόνο για τα Ελληνικά δεδομένα, αλλά και για τα Ευρωπαϊκά. Κάτι που αντιπαρατίθεται στη δημόσια και δωρεάν παιδεία της χώρας μας.
Συμπληρώνοντας, το πρώτο έτος, η Διοικούσα επιτροπή είχε στα χέρια της μια ωρολογιακή βόμβα. Η πρωτοφανής έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής στα εργαστήρια των τμημάτων έκαναν αδύνατη την πραγμάτωση πειραμάτων με άμεσο αποτέλεσμα την ελλείπει εκπαίδευση των φοιτητών στο συγκεκριμένο τομέα. Οι διαμαρτυρίες συνεχίστηκαν με δεκάδες καταγγελίες σχετικά με το ακατάλληλο διοικητικό προσωπικό. Αυτές αφορούσαν την ακατάλληλη γραμματειακή υποστήριξη που λάμβαναν οι φοιτητές, φανερό ακόμη και στους ίδιους τους διδάσκοντες.
Μια από τις προϋποθέσεις της δημιουργίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας ήταν η κατασκευή campus, το οποίο δε ξεκίνησε ποτέ παρότι η έκταση 178 στρεμμάτων του παλιού στρατιωτικού αεροδρομίου είχε παραχωρηθεί. Σημαντική επίσης ήταν και είναι ακόμη σήμερα η δημιουργία συμβουλευτικού κέντρου για τους φοιτητές, κάτι το οποίο υπάρχει σε όλα τα πανεπιστήμια της Ευρώπης και έχει ως σκοπό την πρόληψη απονενοημένων πράξεων.
Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας άφησε την τελευταία του πνοή κατόπιν Π.Δ. 89/04-06-2013 (ΦΕΚΑ’ 130/05-06-2013). Τα τμήματα και οι υπηρεσίες εντάχτηκαν στο Πανεπιστήμιο Πατρών, όπου και ιδρύεται η σχολή Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων με έδρα την Πάτρα στην οποία εντάσσεται και το τμήμα ΔΕΑΠΤ. Η έδρα του τμήματος παραμένει στο Αγρίνιο.
Αισθητή ήταν η ένταξη μας στο πανεπιστήμιο Πατρών, επιλύοντας πολλά από τα προβλήματα που αναφερθήκαν. Δυστυχώς όμως τα κυρία προβλήματα των φοιτητών παραμένουν ακόμη 22 χρόνια από την ίδρυση των τμημάτων, η μη ύπαρξη δωρεάν στέγασης το κενό στα επαγγελματικά δικαιώματα και οι απαρχαιωμένες κτιριακές εγκαταστάσεις.
Ολοκληρώνοντας το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδας και η εκ νέου δημιουργία ενός ιδρύματος που δεν κατάφερε να επιφέρει στην διάρκεια της λειτουργίας του επιθυμητά ακαδημαϊκά αποτελέσματα μας κάνει ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να ευσταθεί σαν βιώσιμη λύση. Πρέπει να επικεντρωθούμε στην επίλυση των διαχρονικών προβλημάτων μας, η έλλειψη και η ανεπάρκεια να έχουν ένα οριστικό τέλος, για να διευκολυνθεί και να ομαλοποιηθεί η Ακαδημαϊκή εκπαίδευση μας».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΝΤΖΙΟΣ
ΕΠΙ ΠΤΥΧΙΩ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ
ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΕΑΠΤ