Ο Κωνσταντίνος Ρόκος για το Πάρκο: “Εκτός από διελκυστίνδα τώρα και αβελτηρία…….”

“Πάρκο: Εκτός απο διελκυστίνδα τώρα και αβελτηρία……”

.ή διαφορετικά “τα είχαμε χύμα, μας ήρθαν και τσουβαλάτα”. Οι χειρισμοί του πρώην Δημάρχου και οι φανεροί αλλά και αφανείς ανταγωνιστές του (εκείνης της περιόδου), οι οποίοι κινούνταν είτε από εμμονές, είτε από σκοπιμότητες , είτε από αφέλεια (σε πολλούς συνυπήρχαν περισσότερα του ενός των προηγουμένων χαρακτηριστικών), μετέτρεψαν το έργο του Πάρκου σε μια διελκυστίνδα, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Ο νυν Δήμαρχος με την ανάληψη των καθηκόντων του (εδώ και τρία χρόνια) βρισκόταν σε εξαιρετικά πλεονεκτική θέση, αφενός γιατί δεν είχε άμεση εμπλοκή με τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί και αφορούσαν το έργο του Πάρκου και αφετέρου (πρωτίστως) γιατί το παρελθόν είχε δείξει ολοφάνερα τα λάθη που είχαν συμβεί, αλλά και το μέγεθος της ιδαιτερότητας και “ευαισθησίας” του έργου. Η επιταγή που αναντίρρητα και αβίαστα προέκυπτε εκ των γεγονότων της παρελθούσης δημοτικής θητείας ήταν,ότι όλα θα πρέπει να γίνουν με την μέγιστη δυνατή προσοχή και με αδιαμφισβήτητη διαφάνεια, τηρώντας τα προβλεπόμενα, σχολαστικά και απαρέγκλιτα, πετυχαίνοντας έτσι ταυτόχρονα και την όσο δυνατόν μεγαλύτερη συναίνεση.

Ο Δήμαρχος όμως δεν ακολούθησε τον ορθό δρόμο που ήταν προφανής πλέον, παρά επέλεξε να αναθέσει την μελέτη με “φωτογραφικό” τρόπο στον τεχνικό σύμβουλο των αντιδρούντων στην αρχική μελέτη Ανάπλασης του Πάρκου.

Ετσι λοιπόν, όχι απλώς δεν έλυσε την διελκυστίνδα, αλλά την διατήρησε, έγινε μέρος της και έκανε πλέον παρούσα και την αβελτηρία. Ήταν προφανές, ότι έθετε το έργο για άλλη μια φορά σε επισφάλεια (την πρώτη φορά το έθεσε ο πρώην Δήμαρχος) και βεβαίως είναι σε όλους γνωστό ότι “το δις εξ αμαρτείν ουκ….”
Ο Δήμαρχος δηλαδή καλούνταν απλά να απομακρύνει κάποια λίγα “χύμα” απομεινάρια μιας προγενέστερης σύγκρουσης που υπήρχαν ακόμη τότε, αλλά αντ’αυτού αποφάσισε να παραγγείλει να έρθουν και άλλα πρόσθετα τέτοια σε συσκευασία (τσουβαλάτα).

Ο τότε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και του Τ.Ε.Ε. Αιτωλοακαρνανίας (υπογράφων), πριν ο Δήμαρχος προχωρήσει στην υλοποίηση της απόφασής του, με κατηγορηματικό τρόπο κατέθεσε την αντίθεσή του, αφενός γιατί αυτό ήταν πολιτικά ανήθικο και αφετέρου γιατί δεν είχαμε το δικαίωμα να θέσουμε την εκτέλεση και υλοποίηση του έργου, σε επισφάλεια (και μάλιστα κατά την άποψή του μεγάλη και αναίτια).
Δυστυχώς όμως ο Δήμαρχος προχώρησε στην μεθόδευση και έτσι στις 28/7/2016 η Οικονομική Επιτροπή (όχι το Δημοτικό Συμβούλιο), αποφάσισε για τον τρόπο ανάθεσης της μελέτης με διαπραγμάτευση (χωρίς δημοσίευση προκήρυξης), εφαρμόζοντας την περ.γ της παραγράφου 2 του άρθρου 10 του Ν.3316/05, (πρόκειται περί εξαιρετικής διαδικασίας) η οποία προυποθέτει απρόβλεπτο γεγονός, το οποίο επιφέρει κατεπείγουσα ανάγκη, η οποία δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθεί, με τις άλλες προβλεπόμενες διαδικασίες. Ακόμη και η μεθόδευση που ακολουθήθηκε προκειμένου να βρεθεί νομικό έρεισμα, υπήρξε χονδροειδής. Είναι αναγκαίο να υπομνήσω ότι ο Δήμαρχος είχε επίσης προειδοποιηθεί από τον υπογράφοντα, για την σφόδρα πιθανή μελλοντική αρνητική κρίση του Επιτρόπου.

Ως γνωστόν ένας απο τους λόγους της παραίτησής μου ήταν η προπεριγραφόμενη, πολιτικά ανήθικη και μη σύννομη, ανάθεση. Είναι όμως απαραίτητο να θυμίσω πως μετά την παραίτησή μου κατέθεσα αίτημα ( Οκτώβριο του 2016 ) προς τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου να συζητηθεί το θέμα ώστε να ανακληθεί η απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής για την ανάθεση. Σε αυτό επεσήμανα εκτός των άλλων, ότι τούτο πρέπει να γίνει, προκειμένου να αρθεί η επισφάλεια για το έργο και να ακολουθηθεί διαδικασία σύμφωνη με τα προβλεπόμενα απο τον Νόμο, δηλαδή μέσω ανοιχτού διαγωνισμού, ώστε να δοθεί η δυνατότητα να συμμετέχει οιοσδήποτε και έτσι η διαδικασία να καταστεί αδιαμφισβήτητα διαφανής και νόμιμη, εκμηδενίζοντας τις πιθανότητες να συναντήσει εμπόδια. Η αίτηση αυτή όμως ως γνωστόν έπεσε στο κενό. Η μεθόδευση και η μη ύπαρξη διαφάνειας ήταν σε όλα τα στάδια παρούσα, καθώς δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι και όλες οι παρατάξεις ζήτησαν την συζήτηση του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο, με αιτιάσεις ταυτόσημες ή περίπου ταυτόσημες, πλην όμως ο Δήμαρχος αντί να φέρει το θέμα προς συζήτηση, έβλεπε “σκιές” , μη αντιλαμβανόμενος ότι πρόκειται για τις δικές του “σκιές”, καθώς ήταν αυτός που μόνιμα έκρυβε το φως.

Μετά την απόφαση της Επιτρόπου, η οποία δεν υπέγραψε το ένταλμα πληρωμής των μελετητών, επικαλούμενη (εκτός των άλλων) την μη ύπαρξη κατεπείγουσας ανάγκης η οποία είχε προκληθεί απο απρόβλεπτο γεγονός, και ασχέτως ποια θα είναι η μετέπειτα εξέλιξη στο Ελεγκτικό Συνέδριο, αποδείχθηκε ήδη περίτρανα (αυτό που δια της κοινής λογικής προέκυπτε πάντα) ότι ο Δήμαρχος αφρόνως επέλεξε την ατραπό της αδιαφάνειας και της επισφάλειας.

 

Όλα αυτά είναι σωστά ή λιγότερο σωστά ακόμη και λάθος, ανάλογα με την ανάγνωση που κάνει ή θέλει να κάνει κάποιος. Πέραν όμως, του ποιός έδρασε ως Προμηθεύς ή Επιμηθεύς, πέραν του ποιός έδρασε με στόχο την αποδόμηση ή όχι, πέραν του ποιός είχε ως προτεραιότητά την δικαίωσή του ή άλλη σκοπιμότητα, ο μόνος ο οποίος δεν πρέπει να περιμένει για το Πάρκο είναι ο Δήμαρχος, ο οποίος πρέπει να προχωρήσει στην αυτοκριτική του για να μπορέσει να απομακρύνει την αβελτηρία, η οποία εκ της δηλώσεώς του – μετά την απόφαση της Επιτρόπου- φρονώ δυστυχώς ότι κατά το μάλλον συνεχίζεται.

Αν δεν το πράξει θα πρέπει να έχει υπόψιν του, ότι η αλαζονεία συγχροτίζεται μετά της ύβρεως και της δεύτερης έπονται έτερες φίλες της, εκ των οποίων αυτή που φτάνει στο τέλος αποβαίνει πάντα μοιραία….

ΡΟΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ