«Μάνα»: Το νέο συγκινητικό ζεϊμπέκικο του Παύλου Μπερμπερίδη (Video Clip)

ΝΕΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Ο Παύλος Μπερμπερίδης, μας τραγουδά για τη «Μάνα»

Ο Παύλος Μπερμπερίδης μας χαριζει ένα καινούριο ζεϊμπέκικο που μιλάει για την Μάνα. Ένα τραγούδι που δημιουργεί στον ακροατή μια σωρεία από όμορφα συναισθήματα ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλου.

Δυο λόγια του Παύλου Μπερμπερίδη γι’ αυτό του το δημιούργημα:

Επηρεασμένος από το μεγάλο θαύμα που ετοιμάζομαι να βιώσω, τον ερχομό του πρώτου μου παιδιού, μου γεννήθηκε αυθόρμητα η ανάγκη να δημιουργήσω ένα τραγούδι εξαιρετικά αφιερωμένο στη μάνα.

Για εννιά μήνες μέσα στο κορμί της γυναίκας, προετοιμάζεται το θαύμα, ένας νέος άνθρωπος. Η γυναίκα απ΄το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο της κύησης αισθάνεται την αγάπη και την ευθύνη της προστασίας απέναντι σε αυτό το πλάσμα που θα έρθει. Η σωστή μάνα μέχρι την ώρα που θα κλείσει τα μάτια της δεν σταματά να αγαπά, να υπερασπίζεται, να φροντίζει το παιδί της. Η μάνα είναι στήριγμα για το παιδί της, στέκεται βράχος γι’ αυτό και πάντα εύχεται για το καλό του.

Είμαι ευγνώμων που στη ζωή μου είχα μια άξια μάνα που μας μεγάλωσε εμένα και την αδερφή μου, με πολλή αγάπη, σεβασμό και αξιοπρέπεια.

Υποκλίνομαι μπροστά στο μεγαλείο της μητρότητας και αφιερώνω αυτό το τραγούδι σε όλες τις γυναίκες που έγιναν μητέρες είτε γεννώντας, είτε υιοθετώντας ένα παιδί.

«Μάνα»

Στίχοι: Παύλος Μπερμπερίδης, Κωνσταντίνα Παπαθανασίου

Μουσική: Παύλος Μπερμπερίδης

Κινηματογράφηση – Μοντάζ: Γιώργος Λουριδάς

Στούντιο μοντάζ: Dead Company Studios

Ακορντεόν: Ηρακλής Βαβάτσικας

Τύμπανα: Βενιαμίν Γερνάς

Κλαρίνο: Μάριος Μπακάλης

Ενορχήστρωση, μπουζούκια, μπαγλαμάς, κιθάρες, ηλεκτρικό μπάσο, πιάνο: Παύλος Μπερμπερίδης

Φωνητικά: Κωνσταντίνα Παπαθανασίου

mixing, mastering, programming: Παύλος Μπερμπερίδης

Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο Studio Up.

«Μάνα»

Εννέα μήνες  μέσα στο κορμί σου μάνα 

ώσπου μου χάρισες το θαύμα της ζωής

και σαν ακούστηκε το πρώτο μου το κλάμα

δάκρυσες μάνα  απ τα βάθη τις ψυχής

Τι κι αν οι μοίρες  δε πέρασαν απ το σπίτι

τι κι αν φορούσαμε παπούτσια δανεικά

εγώ το ξέρω και όσοι μ έχουν για αλήτη

σε εσένα μάνα τα χρωστάω τα καλά

Πάντα μου έλεγες στα δύσκολα να αντέχω

γιατί η ζωή είναι ρουφιάνα και σκληρή

σαν μεγαλώσω τους ανθρώπους να προσέχω

όμως ρε μάνα εγώ παρέμεινα παιδί

Ποτέ δε σ’ άκουσα να πεις τέρμα πια ,φτάνει,

σε όλα τα ζόρια μου θυμάμαι να σαι εκεί

πόσες θυσίες  αχ ρε μάνα έχεις κάνει

κρατούσες πάντα εσύ για εμένα μια ευχή

Μα κάτι νύχτες που θολώνει το μυαλό μου

φωνάζω μάνα, και σε ψάχνω να σε βρω

για πες μου εσύ που θέλεις μόνο το καλό μου

πως θα τ αλλάξω το κεφάλι το ξερο

Πάντα μου έλεγες στα δύσκολα να αντέχω

γιατί η ζωή είναι ρουφιάνα και σκληρή

σαν μεγαλώσω τους ανθρώπους να προσέχω

όμως ρε μάνα εγώ παρέμεινα παιδί