Ειδήσεις
Μητροπολίτης Ναυπάκτου: Δεν αμφισβητείται η Θεία Ευχαριστία και η Θεία Κοινωνία
Την Μεγάλη Τετάρτη, 15 Απριλίου ε.έ. ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, ως εκπρόσωπος τύπου της Εκκλησίας της Ελλάδος για τα θέματα της πανδημίας του κορωνοϊού (covid-19), απάντησε στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου Γιώργου Παπαδάκη του τηλεοπτικού σταθμού ANT1.
Τα βασικά σημεία των απαντήσεων του Σεβασμιωτάτου ήταν:
*
Διευκρίνισε ότι δεν ομιλεί ως Μητροπολίτης, αλλά ως εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου.
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος τα ξεκαθάρισε πάρα πολύ καλά: Δεν θέτουμε υπό αμφισβήτηση το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας και της θείας Κοινωνίας, αλλά είναι το θέμα της συναθροίσεως.
Κατά το τυπικό της Εκκλησίας μπορούν να κοινωνήσουν: Πρώτον αυτοί οι οποίοι είναι μέσα στην Εκκλησία, συμμετέχουν στην θεία Λειτουργία και μετά κοινωνούν και όχι όσοι μηχανικά κοινωνούν, δεύτερον όσοι έχουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις, «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης», και αν κανείς είναι βαρειά άρρωστος πηγαίνει ο Ιερέας στο σπίτι να τον κοινωνήσει.
Νομίζω αυτά δίνουν απαντήσεις στα ζητήματα που έχουν αναφυεί. Δεν είναι καλό να κάνουμε διαφοροποιήσεις, να βγαίνουμε από την Εκκλησία και να κοινωνούμε τους μέν και να μη κοινωνούμε τους δε. Η θεία Κοινωνία είναι για όσους είναι παρόντες και συμμετέχουν στην θεία Λειτουργία.
Η Ιερά Σύνοδος απέστειλε όλες τις αποφάσεις της στους Μητροπολίτες και οι κατά τόπους Μητροπολίτες είναι υπεύθυνοι για την εφαρμογή τους.
Η Ιερά Σύνοδος έχει ξεκαθαρίσει ότι αυτή την στιγμή δεν έχουμε διωγμό εναντίον της Εκκλησίας, αλλά έχουμε διωγμό εναντίον του κορωνοϊού, αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό απ’ όλους, αν και μερικοί έχουν ιδεολογίες διάφορες.
Θα γίνουν κεκλεισμένων των θυρών λόγῳ της αποφυγής συναθροίσεως όχι λόγῳ της θείας Κοινωνίας.
Η Ιερά Σύνοδος έχει αναφερθεί και στον τρόπο μεταδόσεως, και λέει ότι αυτός ο τρόπος με τον οποίο μεταδίδεται η θεία Κοινωνία, είναι ένας τρόπος που έχει εφαρμοσθεί τουλάχιστον εδώ και δέκα αιώνες απ’ όλη την Ορθοδοξία, δεν είναι θέμα τον συζητάμε εδώ αυτή την στιγμή.
Η Εκκλησία σέβεται τους επιστήμονες. Άλλωστε η λέξη επιστήμη παράγεται από το επίσταμαι, που σημαίνει γνωρίζω καλώς. Υπάρχουν δυο επιστήμες· είναι η επιστήμη της λογικής, την οποία σεβόμαστε, και υπάρχει και η επιστήμη του νου και της καρδιάς.
Ο άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης ονομάζει την θεολογία ως επιστήμη, δηλαδή γνωρίζει τα περί Θεού. Επομένως δεν γίνεται καμμιά σύγκρουση και δεν πρέπει να γίνεται σύγκρουση μεταξύ των δύο επιστημών.
Η Εκκλησία συνεργάζεται με την Πολιτεία. Η Πολιτεία, και όλος ο πολιτικός κόσμος, έχει δεχθεί αυτή την άποψη των επιστημόνων, γύρω από το θέμα αυτό και αυτό είναι πολύ θετικό. Εμείς συνεργαζόμαστε με τους επιστήμονες και την Πολιτεία.
Όμως μερικοί λόγῳ ιδεολογιών, οι οποίοι εκφράζουν αυτές τις ιδεολογίες, την αντίθεσή τους πρός την Εκκλησία και προς την θεία Κοινωνία, θα έλεγα ότι υφέρπει μία τάση εναντίον της θείας Μεταλήψεως, της θείας Κοινωνίας, που για μας είναι δεδομένο. Όπως είπε χθές ο Αρχιεπίσκοπος αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο.
Αν είναι λίγοι ή πολλοί (όσοι στρέφονται ιδεολογικά εναντίον της Εκκλησίας) δεν το ξέρω.
Δεν μπορώ να σχολιάσω τις αντιδράσεις και κινήσεις ενέργειες μερικών Ιερέων ή Ιεραρχών.
Η πίστη έχει πολλές εκφράσεις. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι έγιναν λιτανείες και αποδιώχθηκαν πολλές ασθένειες και ο Χριστός θεράπευε, θεράπευε τους λεπρούς στο παρελθόν. Δηλαδή, τότε ήταν ο Χριστός; Η Εκκλησία δεν είναι Σώμα του Χριστού; Η θεία Κοινωνία δεν είναι το πραγματικό Σώμα και Αίμα του Χριστού; Δεν θεραπεύει και αυτό ασθένειες;
Δεχόμαστε την επιστήμη.
Οι ακρότητες είναι ισότητες.
Η Ιερά Σύνοδος ήταν ξεκάθαρη. Αντιμετώπισε τα θέματα με πολλή νηφαλιότητα, σοβαρότητα και ψυχραιμία.
Υπάρχει και εξωτερική λατρεία, αλλά υπάρχει και η μυστική νοερά λατρεία. Έχουμε μια ολόκληρη παράδοση.
Η Εκκλησία έχει πεί νά κάνουμε το σπίτι μας κατ’ οίκον Εκκλησία, να κάνουμε την καρδιά μας νοερό και μυστικό θυσιαστήριο και ο κάθε άνθρωπος είναι ναός του Αγίου Πνεύματος.
Καλή ανάσταση όχι τυπικά και εξωτερικά, αλλά καλή ανάσταση της ψυχής μας από τα πάθη και από τις ποικίλες ιδεολογίες και σκοπιμότητες.