Μυστριά και κορδέλες – Του Ν. Φαρμάκη Υποψηφίου Π.Δ.Ε.

Πριν λίγες μέρες, ο υπουργός Υποδομών, κ. Χρ. Σπίρτζης, βρέθηκε στην Αρχαία Ολυμπία. Και από εκεί, μας ενημέρωσε ότι μέχρι το Πάσχα θα ξεκινήσουν τα έργα στην Πατρών – Πύργου.

Όμως και ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας, κ. Απ. Κατσιφάρας, που έστω και στα τέλη της θητείας του κατάφερε να ξαναγίνει «ομόσταυλος» με τον υπουργό Υποδομών, την περασμένη Πέμπτη μας ενημέρωσε πως τα δρομολόγια του προαστιακού της Πάτρας προς την Κ. Αχαΐα θα ξεκινήσουν στις αρχές Μαΐου.

Κατόπιν τούτων, εάν κάποιος πίστευε ότι είχαν ξεπεραστεί οι εποχές που οι εκλογές γίνονταν με μυστριά και κορδέλες, μάλλον πρέπει να αναθεωρήσει.

Είναι δεδομένο: Οι εκλογές του 2019 θα γίνουν και με μυστριά και με κορδέλες!

Αλλά και γενικότερα, με όλα τα κολπάκια που χρησιμοποιούσαν οι κομματάρχες του παλιού καιρού, προσπαθώντας να ξεγελάσουν τους πολίτες και να διαιωνίζουν την πολιτική εξουσία τους.

Δεν είναι τυχαίο που ο υπουργός Υποδομών και ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας ακολουθούν κοινή τακτική, ίσως και μετά από μεταξύ τους συνεννόηση.

Έμαθαν τα πολιτικά «γράμματα» την ίδια εποχή και με τον ίδιο τρόπο. Φιγούρες του παρελθόντος, βγαλμένες από τις απρόμαυρες σκηνές του «Μαυρογυαλούρου» και του «Καλοχαιρέτα», που εξακολουθούν να μιλούν και να… ελπίζουν σε ψήφους.

Ψήφους, αλλά… από ποιά κοινωνία;

Την κοινωνία που o ένας (Υπουργός) άφησε να τσακίζεται άλλα τέσσερα χρόνια σε έναν δρόμο – καρμανιόλα και ο άλλος (Περιφερειάρχης) δεν κούνησε ούτε… βήμα από τον πάτο της φτώχειας επί οκτώ ολόκληρα χρόνια;

Την κοινωνία που όλο περιμένει το τρένο της ανάπτυξης και όλο βλέπει τους νέους της να παίρνουν το τρένο της μεγάλης φυγής;

Ή μήπως την κοινωνία που βλέπει τις ελιές της να σαπίζουν και τα ποτάμια της να παρασέρνουν κόπους ζωής;

Αυτή την κοινωνία δεν την ξεγελάει πάλι καμία κορδέλα και κανένα τάξιμο.

Το εμπόριο της ελπίδας που όλο έρχεται και ποτέ δεν φτάνει, χρεοκόπησε. Και μαζί του οι πολιτικοί που το υπηρέτησαν.

Τόσο ο κ. Σπίρτζης, όσο και ο κ. Κατσιφάρας θα το καταλάβουν σύντομα.

Η πιο νέα γενιά πολιτικής και η πιο ώριμη κοινωνία θα τους παραμερίσουν.