Ο Ναυπάκτιος, αεροδυναμιστής της McLaren Γιώργος Σίμος μιλάει για τον μαγικό κόσμο της Formula 1

Το 2009, όταν ξεκινούσε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, ο Γιώργος Σίμος έφυγε από τη χώρα, όχι μόνο επειδή δεν έβρισκε δουλειά, αλλά γιατί είχε ένα συγκεκριμένο στόχο στη ζωή του: να εργαστεί στη Formula 1.

Τότε ξεκινούσε το μεταπτυχιακό του, ενώ το 2010 έπιασε δουλειά στην ομάδα της Renault στη Formula 1 και από το 2015 βρίσκεται στην ομάδα της βρετανικής McLaren, μιας από τις κορυφαίες εταιρίες στο χώρο των αγώνων αυτοκινήτων, όπου δαπανώνται αστρονομικά ποσά για έρευνα και ανάπτυξη.

Η ιστορία του παρουσιάζεται στο ένθετο “Εδώ Θεσσαλονίκη” του περιοδικού του ΑΠΕ-ΜΠΕ “Πρακτορείο”, που κυκλοφορεί σε Αθήνα (από χθες) και Θεσσαλονίκη (από σήμερα), ενώ ο ίδιος μίλησε και στο “Πρακτορείο 104,9 FM”.

“Έκανα το μεταπτυχιακό μου στο Σαουθάμπτον και μετά ξεκίνησα κατευθείαν στην ομάδα της Renault στη Formula 1 σαν junior αεροδυναμιστής. Έμεινα εκεί τεσσεράμισι χρόνια, όταν έφυγα από τη Renault που έγινε μετέπειτα η ομάδα της Lotus, είχα γίνει project leader αεροδυναμιστής. Από τον Ιανουάριο του 2015 βρίσκομαι στη McLaren σαν senior αεροδυναμιστής και έχω πλέον κλείσει δυόμιση χρόνια. Συνολικά βρίσκομαι στο κομμάτι της αεροδυναμικής σχεδίασης στον χώρο της Formula 1 εδώ και επτάμισι χρόνια”, λέει ο Γιώργος Σίμος.

Για την καθημερινότητα της ζωής στο Woking της Βρετανίας και τη σύγκριση με την Ελλάδα, έκανε λόγο για μεγάλες διαφορές, και λόγω κλίματος και λόγω πολιτισμού, και ανέφερε: Στη Βρετανία συνυπάρχουν πολλοί άνθρωποι από διαφορετικές χώρες του κόσμου. Μπορούμε μόνο να κερδίσουμε από συνεργασίες στο εξωτερικό. Κάποια στιγμή, όταν επιστρέψουμε στην Ελλάδα, μπορούμε να κερδίσουμε από τον διαφορετικό τρόπο σκέψης.

Για το πόσο απαιτητική είναι η εργασία στο σπορ που βρίσκεται στην αιχμή της τεχνολογίας σημείωσε: η καθημερινότητα είναι πιο γρήγορη από άλλες βιομηχανίες. Κάθε μέρα προσπαθείς να σχεδιάσεις κάτι διαφορετικό. Μπορεί να είναι μια πολύ μικρή διαφορά, να μετακινήσεις κάποια χιλιοστά, να αλλάξεις κάποιες γωνίες, μια αεροτομή. Κάθε μέρα τρέχουν αλλαγές, προσομοιώσεις (simulations). Στην τεχνολογία CFT πρέπει να παρατηρείς τη ροή του αέρα σε αυτό που έχει σχεδιαστεί. Την επόμενη ημέρα έχεις τα αποτελέσματα απευθείας και πρέπει να σκεφτείς με βάση αυτά, τι άλλο μπορείς να κάνεις. Μετά έχεις την αεροσήραγγα, έχεις αποτελέσματα που έρχονται από παντού και φυσικά όταν ξεκινήσει να τρέχει το αυτοκίνητο στην πίστα, πρέπει να έχεις επικαιροποιημένα δεδομένα για αυτό το αυτοκίνητο. Ουσιαστικά κάθε δύο εβδομάδες που παρατηρεί κανείς κάτι καινούργιο στα άλλα (ανταγωνιστικά) αυτοκίνητα, πρέπει να σκεφτεί τι έχουν κάνει οι άλλοι, για ποιο λόγο σχεδιάζουν κάτι διαφορετικά, αν υπάρχει κάποια διαφορετική ιδέα. Ουσιαστικά ‘τρέχει’ μαζί με το αυτοκίνητο.

Ο Γιώργος Σίμος τόνισε ότι ο κόσμος αυτός είναι μεν συναρπαστικός αλλά και αρκετά κουραστικός, γιατί πρέπει όποιος εργάζεται μέσα σε αυτόν να κάνει συνεχώς κάποια πρόοδο. “Δεν μιλάμε για έναν, δύο, τρεις μήνες για να ‘βλέπεις’ το αποτέλεσμα, μιλάμε καμιά φορά και για βελτιώσεις μέσα σε μια, δύο εβδομάδες. Είναι συναρπαστικό γιατί το κυνηγάς, θέλει, όμως, τελικά υπομονή και χρόνο για πετύχεις το καλύτερο αποτέλεσμα, μπορεί όμως να το βρεις και γρήγορα. Το σημαντικό είναι να πατάς γερά στα πόδια σου, να έχεις εμπιστοσύνη σε αυτό που κάνεις γιατί καμιά φορά δεν έρχονται γρήγορα τα αποτελέσματα”.

Απαντώντας στο ερώτημα πώς θα είναι τα αυτοκίνητα είκοσι χρόνια από τώρα, εκτίμησε ότι θα είναι τελείως διαφορετικά, λόγω κανονισμών στη Formula 1. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και στα συμβατικά αυτοκίνητα, ήδη εξετάζονται σχέδια που αφορούν τα αυτοκίνητα που θα κυκλοφορούν σε δέκα χρόνια. Είναι πάντως πολύ δύσκολο να γνωρίζει κανείς ακριβώς τι θα συμβεί.

Απευθυνόμενος στα νέα παιδιά, τόνισε ότι το βασικό είναι να ψάχνουν, να διαλέγουν αυτό που τους συναρπάζει. “Καμιά φορά διαλέγεις τι θέλεις αλλά δεν ξέρεις τι θα συμβεί μετά. Εγώ έβλεπα Formula 1 και έλεγα ‘αυτό είναι που μου αρέσει’. Το θέμα είναι οι νέοι να βλέπουν τι τους αρέσει και να το κυνηγάνε. Από την άλλη πλευρά οι γονείς, το μόνο που έχει σημασία είναι να υποστηρίζουν τα παιδιά τους, να καταλαβαίνουν τις ανάγκες τους, να παρέχουν, φυσικά, συμβουλές για το πώς βλέπουν τα πράγματα, αλλά να δίνουν περισσότερο σημασία στο τι καλύπτει τα ίδια τα παιδιά”.

Άλλωστε επισήμανε ότι στην Ελλάδα μπορεί να υπάρχει η έλλειψη της επένδυσης, αλλά μυαλά υπάρχουν πάρα πολλά. “Η γνώση υπάρχει, απλά χρειάζεται να τη χρησιμοποιήσουμε επειδή χρειάζονται και μεγάλες επενδύσεις. Μετά φαντάζομαι το κοινό θα βρεθεί”, πρόσθεσε.

Tέλος, στην ερώτηση τι θα έλεγε στην πολιτική ηγεσία της χώρας, απάντησε: “Θα έλεγα να κοιτάξει πόσα άτομα φεύγουν στο εξωτερικό αυτή την περίοδο – γιατί φεύγουν πολλά παιδιά και ίσως είναι και δύσκολο να επιστρέψουν. Η δεκαετία αυτή είναι δύσκολη αλλά το βασικό πρόβλημα είναι να μην διαιωνιστεί η κατάσταση. Είναι δύσκολο να πει κανείς ‘θα επιστρέψω από μόνος μου’. Γι αυτό θα πρέπει κανείς να δει τι κάνουν τα παιδιά σήμερα στα πανεπιστήμια…”.

με πληροφορίες, iefimerida.gr