Νικόλαος Καζαντζής: «Οι 50 αποχρώσεις του Γκρίζη»

Σαφώς ανάλαφρο το κλίμα, μιας και οι Αποκριές έχουν πανηγυριτζίδικο ύφος και χαρακτήρα.

Άλλη μία παράσταση, περί απολογισμού αυτήν την φορά, η οποία όμως δεν είχε χειροκρότημα στο τέλος.
Τα πράγματα άρχισαν να αχνοφαίνονται και το σενάριο να εξελίσσεται, κατά τας Γραφάς, πέντε λεπτά πριν την έναρξη του Δημοτικού Συμβουλίου.

Αισίως μάθαμε ότι δεν υπάρχει ο απολογισμός της Δημοτικής Αρχής αλλά ο απολογισμός του Δημάρχου, ο απολογισμός του Γκρίζη, κ.λ.π.

Και μέσα σε όλα αυτά ρίχνουμε και μία σπόντα για τον συνήθη ύποπτο, Νίκο Καζαντζή, έτσι για να αποπροσανατολίσουμε τον κόσμο.

Τι έμεινε όμως από τον προχθεσινό απολογισμό;

Καμία αναφορά και απολογία για τα χαμένα κονδύλια από προγράμματα, στα οποία δεν εντάχθηκε ο Δήμος.

Καμία αναφορά για νέα έργα, τα οποία να έχουν μελετηθεί και να έχουν σχεδιασθεί κατά το έτος 2016.

Καμία αναφορά και απολογία, από τον κ. Αναπληρωτή, για το Δημοτικό Στάδιο, το οποίο ακόμη στάζει. Παρ’ όλη την διαβεβαίωση ότι λύθηκε το πρόβλημα, ήρθε η ηχηρή και υγρή διάψευση. Καμία συγγνώμη δεν ακούστηκε.

Καμία αναφορά για παρεμβάσεις στα χωριά μας, όπου αρκεί μία επίσκεψη για να αντιληφθεί κάποιος τις σοβαρές ελλείψεις.

Καμία αναφορά για το ύψος των αναθέσεων και καμία σύγκριση με αυτές που γίνονταν παλιότερα έτσι για να δούμε αν το πάρτυ τελείωσε, συνεχίζει ή τώρα άρχισε.

Θα προτείνω, στον κ. Αναπληρωτή να διαβάζει πιο συχνά όσα έχω πει κατά καιρούς διότι κάτι θα έχει να μάθει.

Άραγε πόσα χρώματα να άλλαξε όταν αντιλήφθηκε ότι το σενάριο που είχε στηθεί δεν είχε πρωταγωνιστές αλλά μόνο αφηγητές που διάβαζαν τις αφηγήσεις τους.

Και για να θυμηθώ το σενάριο ακόμη μίας ταινίας: Ο Ιούδας εκτίθονταν υπέροχα.