Νίκος Ανδρουλάκης: «Στρατηγική η θέση της Αιτωλοακαρνανίας»

Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:

Κύριε Ανδρουλάκη, βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για την εκλογή ηγέτη στον υπό σύσταση ενιαίο φορέα της κεντροαριστεράς. Είναι όμως το μείζον θέμα η εκλογή ηγέτη σε ένα φορέα, που δεν έχει ακόμα καθορίσει τα πολιτικά του χαρακτηριστικά, τις πολιτικές του θέσεις και παραμένουν άγνωστες οι προθέσεις όσων κομμάτων και σχημάτων συμμετέχουν στο εγχείρημα για την τύχη τους ώστε να προκύψει το καινούργιο;

Ν.Α.: Από την αρχή πίστευα και υποστήριζα δημοσίως ότι έπρεπε να προηγηθεί η ίδρυση του νέου φορέα, η διαμόρφωση των εσωτερικών δομών του και μόνο στο τέλος να είχαμε την εκλογή του προέδρου. Αυτή είναι και η λογική σειρά. Δυστυχώς όμως οι ηγεσίες των κομμάτων που συμμετέχουν αποφάσισαν να βάλουν το κάρο μπροστά από το άλογο. Παρόλα αυτά, δεν μπορούμε να αφήσουμε την ευκαιρία αυτή να μας προσπεράσει. Οι προοδευτικοί πολίτες της χώρας είναι απογοητευμένοι από τις πολλές προσωπικές στρατηγικές και τα μεγάλα «εγώ» που οδήγησαν τον χώρο στην πολυδιάσπαση. Στόχος μου είναι ο νέος φορέας να αποτελεί ένα θεσμικό κόμμα που θα σέβεται το κράτος, θα σέβεται τους θεσμούς, θα κινείται με διαφάνεια στις πολιτικές του αποφάσεις και στη διαχείριση των οικονομικών του.

Ο νέος φορέας θα λειτουργήσει ως ένα πολυτασικό κόμμα, μία συνομοσπονδία αυτόνομων κομμάτων ή ενιαίο κόμμα με ομογενοποιημένες θέσεις και απόψεις;

Ν.Α.: Η απάντηση θα δοθεί στο Ιδρυτικό Συνέδριο, που πρέπει να είναι ο πρώτος σταθμός μετά τις εκλογές. Με συνέδρους που θα εκλεγούν από την κοινωνία, χωρίς ποσοστώσεις κομμάτων και μηχανισμών. Το Συνέδριο θα αποφασίσει τη δομή του νέου κόμματος καθώς και τις προγραμματικές του θέσεις. Γι’ αυτό και η συμφωνία που φάνηκε να έχει γίνει μεταξύ της κ. Γεννηματά και του κ. Θεοδωράκη για τη μη ενοποίηση των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων μέχρι τις εθνικές εκλογές, θα δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα. Χρειάζεται να υπάρξει μια κοινοβουλευτική ομάδα, ώστε να έχουμε μια ενιαία φωνή στη Βουλή που θα αναδεικνύει την ενότητα του χώρου, την οποία ζητά ο ελληνικός λαός. Προσωπικά, σέβομαι τη διαφορετικότητα όλων, όμως η εικόνα στην κοινωνία και οι απόψεις στη Βουλή πρέπει να είναι αυστηρά ενοποιημένες, όχι όπως έγινε πρόσφατα με το νομοσχέδιο για τους διεμφυλικούς.

Υποστηρίζετε ότι το κόμμα στο οποίο ανήκετε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., έχει να ανανεωθεί 20 χρόνια. Αρκεί όμως μια ηλικιακή ανανέωση για την επιτυχία του εγχειρήματος;

Ν.Α.: Στόχος μας είναι η συμμαχία όλων των γενεών. Όμως όταν ένας οργανισμός δεν ανανεώνεται είναι καταδικασμένος να πεθάνει. Η αλλαγή γενιάς σημαίνει και αλλαγή νοοτροπίας. Δεν απαξιώνουμε την εμπειρία των παλαιότερων, είναι όμως απαραίτητο να δώσουμε φωνή στη γενιά της κρίσης, στους νέους επιστήμονες που βρίσκονται στο εξωτερικό, αυτούς που δουλεύουν σε επισφαλής θέσεις εργασίες, τους νέους πτυχιούχους που βλέπουν οι κόποι τους να απαξιώνονται, τους ανέργους. Να τους κινητοποιήσουμε ώστε να συμμετάσχουν ενεργά στην πολιτική διαδικασία και όχι μόνο ως διακοσμητικό ντεκόρ.

Στην εθνική αναπτυξιακή στρατηγική, τι ρόλο πρέπει να έχει η Αιτωλοακαρανανία;

Ν.Α.: Η Αιτωλοακαρνανία έχει στρατηγική θέση στη Δυτική Ελλάδα, καθώς με τα μεγάλα έργα υποδομής συνδέει με ευκολία και ταχύτητα την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα με την Ήπειρο και τα Ιόνια Νησιά. Είναι βαθιά συνδεδεμένη με την πρωτογενή παραγωγή και διαθέτει πολλές δυνατότητες για τουριστική ανάπτυξη. Όπως και για άλλες περιοχές της χώρας απαιτείται η διαμόρφωση Εθνικής στρατηγικής για την περιφερειακή σύγκλιση και την ισόρροπη χωρική ανάπτυξη η οποία θα περιλαμβάνει συγκεκριμένους περιφερειακούς στόχους και δράσεις για την ενίσχυση τους, ώστε να αναδείξουν και να αξιοποιήσουν τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα και ιδίως αυτά που απευθύνονται στη διεθνή αγορά. Έως το 2022 καμία περιφέρεια δεν θα πρέπει να βρίσκεται κάτω από το 75% του εθνικού μέσου όρου σε κατά κεφαλή ΑΕΠ, σε δείκτες βασικών υποδομών και προσπελασιμότητας, δείκτες βασικών οικονομικών και κοινωνικών υπηρεσιών και δείκτες παραγωγικότητας, επιχειρηματικότητας, R&D και εξωστρέφειας.  Για να συμβεί αυτό απαιτείται σταδιακή ενίσχυση του περιφερειακού σκέλους του ΠΔΕ και μεταφορά σημαντικού μέρους της λήψης αποφάσεων στις περιφέρειες, στο πλαίσιο ενός υγιούς και δημοσιονομικά συνεπούς μεσοπρόθεσμου αναπτυξιακού προγραμματισμού. Με αυτό τον τρόπο οι πολιτικές θα σχεδιάζονται και θα υλοποιούνται πιο κοντά στους πολίτες και τα προβλήματα που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν, αποκτώντας σε κάθε περίπτωση την εξειδίκευση που απαιτείται προκειμένου να  πετύχουν το στόχο τους. Σε αυτό το πλαίσιο απαιτείται η εκπόνηση εξειδικευμένων Προγραμμάτων Ανάπτυξης σε κάθε περιφέρεια για τις αναγκαίες υποδομές και παρεμβάσεις (που δεν εντάσσονται στο ΕΣΠΑ) και μπορούν να συμβάλλουν στην ενίσχυση των συγκριτικών τους πλεονεκτημάτων, την αντιμετώπιση της κρίσης και την επανασύνταξη του παραγωγικού ιστού των περιφερειών.