O Χαιρετισμός του γραμ.της Ν.Ε. Χ. Κωστακόπουλου στην κεντρική εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ

 

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

φίλες και φίλοι,

σας καλωσορίζω στην Κεντρική Προεκλογική Εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ.

Πριν αναφερθώ στο χρέος μας γι’ αυτές τις εκλογές, επιτρέψτε μου μια πολύ σύντομη αναφορά στην προσφορά της παράταξής μας. Νομίζω είναι απαραίτητο να τα λέμε αυτά, να έχουμε όλοι μας φωνή απέναντι σε όλους αυτούς που διακινούν στη δημόσια ζωή μηδενιστικές απόψεις, όπως ότι το ΠΑΣΟΚ φταίει για τα πάντα στη χώρα και ότι δεν έκανε τίποτα καλό γι’ αυτόν τον τόπο.

Σ’ αυτές τις ώρες της ευθύνης, πρέπει να αναλογιστούμε την προσφορά του ΠΑΣΟΚ στη χώρα. Να αναλογιστούμε ποιος έκανε τις μεγάλες τομές στην παιδεία, στην υγεία, στην αυτοδιοίκηση, και τόσα άλλα που εκσυγχρόνισαν σε πολύ μεγάλο βαθμό τη χώρα, που έβγαλαν από την αφάνεια το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και ανέδειξαν την Ελλάδα από τριτοκοσμικό κράτος, που ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ΄80, σε σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος.  

Είναι αλήθεια, βέβαια, πως ο πολιτικός χρόνος από το 2009 και στο εξής υπήρξε πολύ πυκνός τόσο για τη χώρα όσο και για την παράταξη. Το 2004 παραδώσαμε μια ισχυρή Ελλάδα που η παράταξή μας την ενέταξε στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση της Ευρώπης. Παραδώσαμε την Ελλάδα της λάμψης των Ολυμπιακών Αγώνων και της αναπτυξιακής προοπτικής που δημιουργούσαν τα μεγάλα έργα υποδομής που χαρακτήριζαν εκείνη την εποχή. Παραδώσαμε την Ελλάδα που ενέπνεε αξιοπιστία στο εξωτερικό αναφορικά με την εξωτερική της πολιτική, όπως με τον χαρακτηριστικότερο τρόπο επιβεβαιώνει η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση την ίδια περίοδο. Παραδώσαμε μια χώρα που πληρούσε όλα τα δημοσιονομικά κριτήρια της ισότιμης συμμετοχής της στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δυστυχώς, το 2009, που αναλάβαμε και πάλι την εξουσία μετά την άθλια διαχείριση από τη Νέα Δημοκρατία την περίοδο 2004-2009, παραλάβαμε μια χώρα χρεοκοπημένη και αναξιόπιστη στο εξωτερικό. Η παράταξή μας βρέθηκε αντιμέτωπη εκείνη τη στιγμή με μια πρόκληση που δεν είχε τον χαρακτήρα της οραματικής αλλαγής που πρεσβεύει το Κίνημά μας αλλά τον κυνισμό της επιβίωσης.

Παρ’ όλο που θα μπορούσε καθένας να ισχυριστεί πολλά για την επικοινωνιακή διαχείριση εκείνης της περιόδου, ένα πράγμα έχει σημασία. Ότι η ουσία παραμένει η ίδια. Η αποτροπή μιας ασύντακτης χρεοκοπίας, που θα είχε ολέθρια αποτελέσματα για τον λαό και τον τόπο για πολλές δεκαετίες, και η παραμονή της χώρας στο τραπέζι των συζητήσεων για μια συνολική αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και της κρίσης χρέους σε ευρωπαϊκό ή και σε παγκόσμιο επίπεδο, αποτελούσε τον μοναδικό δρόμο για τη χώρα. Έναν δρόμο, που όπως αποδείχθηκε περίτρανα στη συνέχεια, ήταν μονόδρομος.

Δεν πρέπει, εξάλλου, να ξεχνάμε ότι τα λάβαρα του αντι-μνημονιακού αγώνα τα σήκωσε πρώτη η Νέα Δημοκρατία για 2 χρόνια και αμέσως μετά τα παρέδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ, για να τα υποστείλουν με πανηγυρικό τρόπο και οι δύο αυτές παρατάξεις αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας εκ μέρους τους, μόλις διαπίστωσαν πως ο δρόμος που επαγγέλονταν ήταν αδιέξοδος.  

Το μνημόνιο, λοιπόν, δεν αποτέλεσε επιλογή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αλλά αποτέλεσε αναγκαιότητα για την επιβίωση της χώρας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

φίλες και φίλοι,

Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν από μια κρίσιμη εκλογική μάχη. 

Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισαν τις εκλογές του Γενάρη λέγοντας μεγάλα ψέματα, όπως η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, η καθιέρωση αφορολόγητου στα 12.000 € και η θέσπιση κατώτατου μισθού στα 751 €.

Τώρα που οι πολίτες διαπίστωσαν τα μεγάλα ψέματα και τον καταστροφικό τρόπο διακυβέρνησης αυτούς τους 7 μήνες, ας αποφασίσουν την Κυριακή με τη λογική και όχι με θυμό. 

Είναι επιτακτική ανάγκη να κινητοποιηθούμε, να κινητοποιήσουμε όλους τους δημοκρατικούς πολίτες της χώρας. 

Θα πρέπει να εξηγήσουμε σε όλους τους πολίτες, με τους οποίους έχουμε τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή, το τι διακυβεύεται για τη χώρα και για τη Δημοκρατική Παράταξη. 

Να απευθυνθούμε σε όλους τους πολίτες καθώς και στα στελέχη του Κινήματός μας και σ’ όλους αυτούς που αποστασιοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια από την παράταξη.  

Και κυρίως, να συνεννοηθούμε, επιτέλους, ότι τώρα είναι η ώρα για την Κεντροαριστερά της Λογικής.