ΟΌλιβερ Στόουν, γνωστός για τις «εκτός των αποδεκτών ορίων» πολιτικές του τοποθετήσεις που συχνά τον βάζουν στο φάσμα προβοκατόρικων πρότζεκτ (τα υποστηρικτικά προς αμφιλεγόμενα πολιτικά πρόσωπα ντοκιμαντέρ, όπως αυτά για τους Βλαντιμίρ Πούτιν και Φιντέλ Κάστρο, είναι δύο τέτοια παραδείγματα) τα οποία καλείται να υπερασπιστεί, απέχει συνειδητά από τις κινηματογραφικές ταινίες (η τελευταία του ταινία ήταν το Snowden το 2016). Έχει, μάλιστα, ορισμένα πικρά σχόλια να καταθέσει για την κατάσταση στο Χόλιγουντ σήμερα.
Με αφορμή την κυκλοφορία των απομνημονευμάτων του «Chasing The Light: Writing, Directing, and Surviving Platoon, Midnight Express, Scarface, Salvador, and the Movie Game» (Εκδόσεις Houghton Mifflin Harcourt) στις 21 Ιουλίου, ο Στόουν έδωσε συνέντευξη στους New York Times . Σε αυτή τονίζει ότι στις ταινίες του «αναζητούσε μόνο την αλήθεια». «Ποτέ δεν ήθελα διαπληκτισμούς. Ποτέ δεν ήθελα να προκαλέσω», σημειώνει.
Στη συνέντευξη εκτός του ότι απαντάει ευθέως στις άβολες ερωτήσεις περί πολιτικής σύμπλευσης με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στην τηλεοπτική μίνι σειρά ντοκιμαντέρ The Putin Interviews (2017), δηλώνει και την αιτία που τον αποτρέπει από το να κάνει πια κινηματογράφο. «Το πρόβλημα εστιάζεται στο Χόλιγουντ. Το να γυρίσεις μια ταινία κοστίζει πολύ ακριβά – η διαφήμιση είναι δαπανηρή. Όλα έχουν γίνει πολύ εύθραστα, πολύ ευαίσθητα. Στο Χόλιγουντ σήμερα δεν μπορείς να κάνεις ταινία χωρίς σύμβουλο για τον Covid-19. Ούτε μπορείς να κάνεις ταινία χωρίς σύμβουλο για τις αντιλήψεις και τις ευαισθησίες του κοινού. Είναι γελοίο», σχολιάζει ο τριπλά βραβευμένος με Οσκαρ σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός εμβληματικών φιλμ των ’80s, όπως τα Εξπρές Του Μεσονυχτίου, Πλατούν και Γεννημένος Την 4η Ιουλίου.
Στην επίμονη ερώτηση του δημοσιογράφου David Marchese ως προς τον προσδιορισμό της «γελοιότητας» του χολιγουντιανού συστήματος, ο Όλιβερ Στόουν απαντά: «Η Ακαδημία αλλάζει γνώμη κάθε πέντε, δέκα, δύο μήνες για τις νέες νόρμες της επικαιρότητας με τις οποίες προσπαθεί να συμβαδίζει. Είναι η νέα πολιτική ορθότητα, ένας κόσμος στον οποίο δεν αδημονώ να μπω. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια τρέλα. Είναι σαν να σε καλούν σε πάρτι στην ”Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων”». Ο σκηνοθέτης βρίσκει παράλογα και τα νέα πρωτόκολλα ασφάλειας ελέω πανδημίας. «Διαβάζω για το πώς οι ταινίες θα γίνουν ακριβότερες τώρα, διότι πρέπει να λαμβάνονται όλα τα υγειονομικά μέτρα πρόληψης και ένα γύρισμα διάρκειας 50 ημερών θα ισούται πλέον με γύρισμα διάρκειας 60 ημερών, με κοινωνική αποστασιοποίηση των ηθοποιών…Αναφέρομαι σε όλα αυτά.», σχολιάζει ο Στόουν.
Εκτός από την προώθηση των απομνημονευμάτων του που επικεντρώνονται στα πρώτα του βήματα στο Χόλιγουντ και τις μεγάλες πρώτες επιτυχίες του, ο διάσημος προβοκάτορας του χολιγουντιανού συστήματος ετοιμάζει δύο διαφορετικά ντοκιμαντέρ αυτή την περίοδο: το ένα τον πάει πίσω στα μονοπάτια της δολοφονίας του Τζον Φ. Κένεντι (JFK: Destiny Betrayed) με την οποία ασχολήθηκε στο δράμα JFK (1991) και το άλλο στο πεδίο του περιβάλλοντος και της καθαρής ενέργειας (Bright Future). «Είναι θέματα που ενδεχομένως να μην είναι δημοφιλή, αλλά είναι σημαντικά για εμένα» σχολιάζει ο ίδιος.
Μέχρι την επόμενη ταινία του Όλιβερ Στόουν, πάντως, θα θέλαμε πολύ να διαβάσουμε τις αποκαλύψεις από το παρασκήνιο των ταινιών που εμπεριέχονται στο βιβλίο του.
https://www.ethnos.gr/
