Ομιλία Δημήτρη Κωνσταντόπουλου στην πρόταση νόμου για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα

Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η Ελλάδα μια ευρωπαϊκή χώρα, η οποία αντιμετώπιζε μια έντονη και σκληρή κρίση, πάλευε με «νύχια και με δόντια», να βγει.
Δυστυχώς σήμερα έχει μετατραπεί σε ένα πραγματικό «πειραματόζωο».
Σε ένα είδος «εργαστηρίου», όπου οτιδήποτε ακραίο, αντιλαϊκό και σκληρά φιλελεύθερο βρίσκει την εφαρμογή του.
Όλα αυτά αποτελούν το επίτευγμα μιας κυβέρνησης της Αριστεράς , και μιας ανύπαρκτης διαπραγμάτευσης.
Κύριοι, έχετε «ξεριζώσει» εκ θεμελίων όλες τις δομές του κοινωνικού κράτους.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Είμαστε σήμερα εδώ, για να κάνουμε την δική μας πρόταση. Μια πρόταση που στόχο έχει την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και της πρόνοιας.
Ο πυρήνας και το κίνητρο της δικής μας πολιτικής πρότασης, είναι η κοινωνική ευαισθησία.
Η προστασία των ευαίσθητων, ευπαθών μελών της ελληνικής κοινωνίας.
Στόχος μας είναι η αντιμετώπιση των φαινομένων της ακραίας φτώχειας και της ανεργίας.
Εμείς δίνουμε όμως τη μάχη μέσα και έξω από τη Βουλή για να στηρίξουμε τις ασθενέστερες τάξεις.
Πρέπει να καταλάβετε επιτέλους ότι δημιουργείτε μια νέα γενιά νεόπτωχων στη χώρα μας και μια νεολαία που μεταναστεύει στην Ευρώπη.
Προστατέψτε την κοινωνία και τους Έλληνες πολίτες ,
Γιατί παρά τα λεγόμενά σας, δεν μας έχετε πείσει.
Μόνο λόγια, ουτοπίες και εμμονές.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Είναι σε όλους μας γνωστό, ότι η ακραία φτώχεια συνδέεται με την ανεργία, με την ασθένεια, με την αναπηρία, με τα ανασφάλιστα γηρατειά, με τις μονογονεϊκές οικογένειες.
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι
Να θυμίσω το 2001, στην αναθεώρηση του Συντάγματος, είχαμε πει ότι δεν χρειάζεται να προσθέσουμε ειδική διάταξη, το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα γιατί όλοι συμφωνούσαμε ότι το Σύνταγμα το επιβάλλει.
Από τότε έχουν αλλάξει πολλά!
Εμείς ως κυβέρνηση και μέσα στον πυρήνα της κρίσης. Για τη στήριξη των αδυνάτων θεσμοθετήσαμε το ελάχιστα εγγυημένο εισόδημα.
Διότι πιστεύαμε και πιστεύουμε ότι το κοινωνικό κράτος είναι μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του ευρωπαϊκού πολιτικού πολιτισμού.
Ωστόσο την ίδια στιγμή ως Ελλάδα κινδυνεύουμε να μείνουμε με μηδενικές προνοιακές δομές.
Εξαιτίας της μεγάλης ανικανότητας και του βερμπαλισμού που κάθε μέρα να επιδεικνύετε.
Στην πραγματικότητα ,όμως δεν μπορεί κανείς, να συλλάβει την ιδέα της Ευρώπης , χωρίς τις εγγυήσεις του κοινωνικού κράτους.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Όλοι γνωρίζουμε τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.
Ο πολίτης λοιπόν έχει το δικαίωμα να ζητά το εγγυημένο εισόδημα και η Πολιτεία οφείλει, να του το παρέχει.
Αυτή είναι η λογική σειρά της κοινωνικής αλυσίδας.
Διότι τα μέτρα κοινωνικής πρόνοιας δεν είναι φιλανθρωπία.
Είναι άλλο πράγμα η φιλανθρωπία και άλλο πράγμα η κοινωνική αλληλεγγύη και το κοινωνικό κράτος.
Το πρώτο είναι μία ηθική στάση απέναντι στον συνάνθρωπο.
Το δεύτερο είναι υποχρέωση αλληλεγγύης και αναδιανομής του δίκαιου κράτους.
Να θυμίσω την ψήφιση του νομοσχεδίου με τον βαρύγδουπο τίτλο:« αντιμετώπιση ανθρωπιστικής κρίσης»
Σας ερωτώ :
Λύθηκε η ανθρωπιστική κρίση; Έπαψε να υπάρχει ανάγκη βοήθειας προς την κοινωνία;
Περιμένω κ.Υπουργέ την απάντησή σας.
Τα προβλήματα είναι πολλά και συσσωρευμένα.
Είμαστε εδώ να τα συζητήσουμε και να προτείνουμε λύσεις.
Στην πρόταση μας , μιλάμε για οργανωμένες δομές και δράσεις με αξιοπρέπεια και σεβασμό στον πολίτη!

Το σχέδιό μας έχει ως βάση την στήριξη προγραμμάτων που οι πολιτικές σας αφήνουν, να «αργοσβήνουν». Όπως η «Βοήθεια στο Σπίτι», η ενίσχυση των παιδικών σταθμών, η καταπολέμηση της τραγικής κατάστασης των αστέγων. Είναι οι βάσεις πάνω στις οποίες εδράζεται το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και η ανάγκη απόδοσής του.
Είμαστε εδώ για να συμβάλλουμε ώστε να ενσωματώσετε τις εγγυήσεις του κοινωνικού κράτους,
Ένα βιώσιμο επίπεδο ζωής, ένα απαραίτητο ασφαλιστικό σύστημα, μια πολύ συγκεκριμένη ρύθμιση της αγοράς εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων.
Το ασφαλιστικό σύστημα, οι προνοιακοί μηχανισμοί, οι εργασιακές σχέσεις, τα μέτρα κατά της ανεργίας είναι οι βασικότεροι παράγοντες ενός στοχευμένου κοινωνικού κράτους.

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι
Κατά τη διάρκεια της δικής μας διακυβέρνησης ήρθαμε αντιμέτωποι με καταστάσεις δύσκολες, με νέες μορφές φτώχειας.
Με τη χώρα ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία.
Αντιμετωπίσαμε τα προβλήματα με αίσθημα ευθύνης και πατριωτικό χρέος.
Κρατήσαμε τη χώρα όρθια.
Δεν ρίξαμε το «μπαλάκι» για τα δεινά της χώρας μας στους «κακούς» Ευρωπαίους, δανειστές και εταίρους.
Κάναμε πράξη την κοινωνική πολιτική με συσσίτια, μέριμνα για τους αστέγους, μέριμνα για τους μετανάστες υπό συνθήκες οικονομικής κρίσης.
Στον τομέα της υγείας που είναι τομέας μεγάλων δημόσιων δαπανών, είναι δύσκολη η προσπάθεια.
Ξέρω ποια είναι η πραγματικότητα και του συστήματος υγείας και του προνοιακού συστήματος.
Όμως η αφαίμαξη ουσιαστικά των Ελλήνων πολιτών από την υπερφορολόγηση είναι αυτή που σας απέδωσε το τρομερό επίτευγμα, του πρωτογενούς σας πλεονάσματος.

Καιρός λοιπόν, να αξιοποιηθεί το πλεόνασμα.
Να αποκατασταθούν αδικίες.
Σας προτείνουμε , το 25% του πλεονάσματος , να δοθεί στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Ξέρουμε ποιες είναι , είναι καταγεγραμμένες.
Το προνοιακό πρόβλημα , το πρόβλημα της απόλυτης φτώχειας, θα το λύσουμε με την ανάπτυξη και την επανεκκίνηση της οικονομίας. Η χώρα πρέπει να επιστρέψει στην κανονικότητα. Με επενδύσεις και ένα νέο μοντέλο ανασυγκρότησης για δημιουργήσουμε παραγωγικό πλούτο στη χώρα μας.
Έτσι μόνο θα δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας, θα σταματήσουμε τη μετανάστευση των παιδιών μας και θα οδηγήσουμε την Ελλάδα στην ευημερία και την έξοδο από την κρίση.
Έτσι, θα καταπολεμήσουμε τη φτώχεια.