Ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα στη σύσκεψη με φορείς στην Πάτρα

Ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα στη σύσκεψη με φορείς στην Πάτρα

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Σήμερα εδώ στην Πάτρα επιδιώκουμε να κάνουμε ένα ακόμη βήμα μπροστά. Σαν σήμερα, τέτοια μέρα πέρυσι, άλλαζαν βάρδια στην αντιλαϊκή καρέκλα της εξουσίας τα δύο κόμματα του σημερινού διπόλου… Μας αποχαιρετούσε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και μας κατσικωνόταν η Ν.Δ. Για να δούμε τι μεσολάβησε και που βρισκόμαστε. Η σημερινή σύσκεψη που διοργανώνουν οι Κ.Ο. του Κ.Κ.Ε. γίνεται στην σκιά σοβαρών εγχώριων και διεθνών εξελίξεων. 

Είμαστε ήδη μέσα σε μία νέα καπιταλιστική κρίση η οποία επιταχύνθηκε από την πανδημία αλλά δεν προκλήθηκε από την πανδημία. Είμαστε επίσης μέσα στην πανδημία και δεν χωρά κανένας εφησυχασμός.  Ούτε όσον αφορά τα μέτρα ατομικής προστασίας ούτε όσον αφορά την απαίτηση, την διεκδίκηση για πραγματική ενίσχυση του δημόσιου τομέα υγείας. 

Παράλληλα οι εξελίξεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο στέλνουν μηνύματα που δείχνουν μόνο νέους κινδύνους για το λαό μας και τους γειτονικούς λαούς, καθώς πυκνώνουν οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, οι σπίθες δηλαδή που μπορεί να γίνουν φωτιά.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έχουμε και την ένταση της κρατικής τρομοκρατίας, όπως αυτή αποτυπώνεται γραμμή προς γραμμή στο νομοσχέδιο που έχει καταθέσει η κυβέρνηση για τον περιορισμό των διαδηλώσεων. 

Φυσικά κάθε ένα έχει την αυτοτέλειά του. Αλλά και κάθε ένα, μπορεί να φωτίσει ένα βασικό συμπέρασμα: 

Το συμπέρασμα πως σήμερα ο λαός μας ζει διαρκώς με τους κινδύνους και τα προβλήματα να πολλαπλασιάζονται, την στιγμή που όλο και διευρύνονται οι δυνατότητες για να ζει με σύγχρονους όρους και δικαιώματα στην δουλειά, την υγεία, την μόρφωση των παιδιών, τον πολιτισμό, την αναψυχή, την ασφάλεια.

Αυτό το συμπέρασμα είναι βασικό για τον προσανατολισμό της πάλης, την οργάνωση της, την αντοχή της, τη συσπείρωση νέων εργατικών λαϊκών δυνάμεων γύρω από την πρόταση πάλης και διεξόδου του Κ.Κ.Ε., την συμμετοχή στον οργανωμένο αγώνα, στα σωματεία, στους αγροτικούς συλλόγους, τους συλλόγους αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών αλλά και στους φορείς των φοιτητών-σπουδαστών, στο γυναικείο ριζοσπαστικό κίνημα.

Για να δυναμώνει η κοινωνική συμμαχία όσων σήμερα πλήττονται. Δηλαδή, της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας. Ενάντια στον κοινό και μεγάλο ένοχο, το μεγάλο κεφάλαιο, το κράτος του, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του.

 

Φίλες και φίλοι,

Κοιτώντας την κατάσταση που διαμορφώνεται στην περιοχή για τα εργατικά και τα φτωχά λαϊκά στρώματα επιβεβαιώνεται πλήρως αυτό που ως σύνθημα λέμε ότι “πληρώσαμε πολλά”.

Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας ήταν ήδη πρώτη στις περιφέρειες της χώρας στην ανεργία. Μάλιστα πριν την εκδήλωση της τωρινής κρίσης το επίσημα – άρα και ολίγον μαγειρεμένο προς τα κάτω – καταγεγραμμένο ποσοστό ανεργίας ήταν στο 23%.

Αντίστοιχα, το μεγαλύτερο πανελλαδικά “ποσοστό ατόμων σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού” το 2018, κατείχε η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας με 44.6%,  όταν ο μέσος όρος ήταν ήδη υψηλός και αφορούσε έναν (1) στους τρεις (3).

Την ίδια στιγμή η φτώχεια διευρύνεται. Οι τράπεζες τροφίμων του Δήμου δέχονται συνεχώς καινούριες αιτήσεις. Η κατάσταση θα επιδεινωθεί κι άλλο και για τους ανέργους και τους ήδη εργαζόμενους. Γιατί η περίφημη στήριξη της εργασίας, για την οποία πλειοδοτούν τόσο η κυβέρνηση της Ν.Δ., όσο και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και το ΚΙΝ.ΑΛ., είναι ουσιαστικά το όχημα για περαιτέρω ξήλωμα των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων, των μισθών και των θέσεων εργασίας.

Αν σήμερα μέσα σε έναν μεγάλο χώρο δουλειάς συναντάει κανείς μία πανσπερμία εργασιακών σχέσεων (εργολαβίες, ολιγόμηνες συμβάσεις, συμβάσεις αορίστου χρόνου κλπ) αυτό θα διογκωθεί παραπέρα. Τώρα σε εργοστάσια της περιοχής αλλά και στο νοσοκομείο και το Πανεπιστήμιο Πατρών, η αναλογία των εργαζόμενων με σύμβαση αορίστου χρόνου σε σχέση με τους εργολαβικούς είναι 1:3.

Αυτό ίσχυε πριν την πανδημία. Προσθέστε τώρα δίπλα στα εργαλεία που έχει η μεγάλη εργοδοσία από το κράτος και τις απαλλαγές που τις χάρισε, από μείωση μισθών  και ασφαλιστικών εισφορών, και τα χρέη, τα ενοίκια και τα δάνεια. Να λοιπόν ποιος πληρώνει και τώρα την καπιταλιστική κρίση. Όλα αυτά βγαίνουν από τα κρατικά ταμεία. 

Μιλάμε δηλαδή για χρήματα που τα έχουν πάρει με την φοροληστεία των εργαζομένων, των  επαγγελματιών και εμπόρων, της φτωχής αγροτιάς. Αυτοί πληρώνουν τώρα τα πακέτα διάσωσης των μεγάλων ομίλων. Δεν μοιραζόμαστε το ίδιο άγχος με τους μεγάλους ομίλους, για το πού θα πάνε τα περίφημα 32 δις από το ταμείο ανάκαμψης της Ε.Ε. 

Να δούμε βέβαια, και πόσα θα είναι τελικά, γιατί οι κόντρες μέσα στην Ε.Ε. θα οξυνθούν κι άλλο. Καθόλου τυχαία, τις αποφάσεις της Ε.Ε. τις χαιρέτισαν, εκτός από την κυβέρνηση της Ν.Δ. και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και το ΚΙΝ.ΑΛ. Γιατί όμως; 

Μήπως προσφέρεται όντως για πανηγυρισμούς  και απλά το Κ.Κ.Ε., όπως λένε ορισμένοι, “λέει όπως πάντα ΟΧΙ”; Θα θέλανε να παριστάνουμε τους σφυρίζοντες αδιάφορα, αλλά δεν θα το κάνουμε. Γιατί το θέμα δεν είναι το ύψος, ή αν θα είναι δάνεια ή πόροι, όπως τα Ε.Σ.Π.Α. 

Το θέμα είναι από πού προέρχονται αυτά τα χρήματα, που κατευθύνονται, και ΚΥΡΙΩΣ – το τονίζουμε αυτό – για ποιο σκοπό!

Τα χρήματα προέρχονται, από την φορολογία των ίδιων των εργαζομένων των χωρών της Ε.Ε. Κατευθύνονται στους ομίλους για να τσακίσουν κι άλλο τις εργασιακές σχέσεις.

Η Ε.Ε. επιδοτεί την γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, διαμορφώνει ευνοϊκούς όρους για επενδύσεις στους τομείς που ενδιαφέρουν από άποψη κερδοφορίας το μεγάλο κεφάλαιο και όχι σε τομείς που αφορούν άμεσες και ζωτικές ανάγκες του λαού.

Γι’ αυτό η Κομισιόν λέει ότι στην Ε.Ε. “τσάμπα γεύμα” δεν υπάρχει. Γιατί το πληρώνουν οι λαοί πάντα με πολλούς τρόπους. Η Κομισόν, το  Ευρωπαικό Ταμείο λέει σου δίνω κάποια χρήματα, κάποια δάνεια ουσιαστικά, για να μου τα γυρίσεις διπλά πίσω.

Η Μέρκελ, η Γερμανία συμφώνησε τελικά στη χρηματοδότηση, αλλά σου λέει, η Fraport έχασε κέρδη την περίοδο των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας και άρα το ελληνικό κράτος έχει υποχρέωση να την αποζημιώσει, άρα από τα χρήματα που θα πάρεις δώσε στην  Fraport το ζεστό χρήμα. Το ίδιο έγινε με τα μνημόνια. Το ίδιο έγινε πριν πολλά χρόνια με τα λεφτά της Ε.Ε., που δίνονταν για να καταστρέφεται η αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα. Το ίδιο δεν έχει γίνει πριν με τα voucher ή άλλα προγράμματα ελαστικής απασχόλησης που εφάρμοσαν ανεξαιρέτως όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, και τώρα με το πρόγραμμα ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ;

Το αποτέλεσμα τελικά ήταν, αφενός να γενικευτεί η εργασία με ημερομηνία λήξης, και αφετέρου σε περιόδους υψηλής ανεργίας – όπως η τωρινή- η ανεργία το πολύ – πολύ να ανακυκλώνεται.

Παράλληλα, οι όροι γαλέρας των ελαστικά απασχολούμενων, αξιοποιούνται πάντα από τα αφεντικά για την επιβολή χειρότερων όρων δουλειάς για όλους. Και όταν λέμε χειρότερους όρους εννοούμε ένα πλέγμα ζητημάτων, όπως: 

– Τη μείωση μισθών

– Την εντατικοποίηση της δουλειάς διαλύοντας ωράρια, συλλογικές συμβάσεις με άμεσες συνέπειες, όπως την αύξηση των εργατικών ατυχημάτων,

– Την αποψίλωση οργανισμών, όπως για παράδειγμα το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, που σήμερα με ελάχιστο προσωπικό και έδρα την Πάτρα, καλείται να καλύψει ολόκληρη την Πελοπόννησο, την Ήπειρο και τα Ιόνια νησιά!

Στήριξη των ανέργων σημαίνει: 

– Να δοθεί επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. 

– Να δοθεί επίδομα και σε όλους τους εργαζόμενους των επιχειρήσεων που αναστέλλουν τη λειτουργία τους, στο ύψος του 80% του βασικού μισθού κι έκτακτο επίδομα ενίσχυσής τους.

– Σημαίνει να ανασταλεί η καταβολή χρεών προς το Δημόσιο, τις τράπεζες, τις ΔΕΚΟ. 

– Να καταργηθούν όλοι οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και οι κατασχέσεις, κάθε είδους μέτρο αναγκαστικής είσπραξης, οι διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος και νερού.

 

Αυτά λοιπόν, ποιος θα τα επιβάλει στην κυβέρνηση; Η γιαλατζί αντιπολίτευση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.;  Μια αντιπολίτευση που γίνεται όπως είπαμε με κριτήρια ίδια όπως αυτά που θέτει η κυβέρνηση και που υλοποίησε και ο ίδιος μέχρι πέρσι που ήταν αυτός κυβέρνηση; 

Αυτά μπορεί να τα επιβάλει μόνο η οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση με το Κ.Κ.Ε. μπροστά.  Η συσπείρωση στα σωματεία και τις επιτροπές αγώνα με το Κ.Κ.Ε. μπροστά. Αυτή η πίεση απέναντι στην κυβέρνηση, την μεγάλη εργοδοσία πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη και να επιδρά καταλυτικά, δίπλα και μαζί με τις αυτονόητες παρεμβάσεις του Κ.Κ.Ε. στην Βουλή, στο Δήμο, στη Περιφέρεια, παντού.

 

Φίλες και φίλοι,

Στο στόχαστρο της ίδιας πολιτικής είναι και οι μικρές επιχειρήσεις, οι αυτοαπασχολούμενοι. Η κατάσταση στην Πάτρα είναι ενδεικτική: 

– Πάνω από 200 μικρές επιχειρήσεις (αυτοαπασχολούμενοι ή και αυτοαπασχολούμενοι με 1-2 εργαζόμενους) έκλεισαν ή έχουν καταθέσει αίτημα για κλείσιμο το τελευταίο τρίμηνο στην πόλη. Ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο.

– Ο τζίρος στους αυτοασπασχολουμένους σημειώνει πτώση ακόμα και κατά 80%. 

 

–   Η επιβάρυνση για τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης είναι ακόμα μεγαλύτερη αν συνυπολογίσουμε πως μαζί με χρέη, δάνεια, φορολογία, τέλος επιτηδεύματος κλπ, είχαν ήδη κάνει έξοδα για την περίοδο του Καρναβαλιού, το οποίο λόγω των περιοριστικών μέτρων ακυρώθηκε. Δεν έχουν εισπράξει καμία αποζημίωση από το κράτος. Το ίδιο έγινε και πέρσι με το κανόνι της Thomas Cook.

Την ίδια ώρα που εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ κατευθύνονται σε ξενοδόχους, αεροπορικές εταιρίες, μεγάλα ταξιδιωτικά πρακτορεία, προσπερνώντας ακόμα και τους στοιχειώδεις κανόνες δημόσιας υγείας, οι αυτοαπασχολούμενοι είναι με την μεζούρα στα καταστήματά τους μην χαθεί κανένας πόντος απόστασης και φάνε πρόστιμο. Σε συγχορδία, η κυβέρνηση και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., λένε μεγάλες κουβέντες για “να πέσει ζεστό χρήμα στην αγορά”!  Πλειοδοτούν κιόλας, για το ποιος ρίχνει ή θέλει να ρίξει περισσότερα. 

Το θέμα είναι όμως, ποιανού είναι το ζεστό χρήμα και σε ποια αγορά θα πάει αυτό το ζεστό χρήμα. Το μόνο ζεστό χρήμα που έχουμε υπόψη μας, είναι αυτό που προκύπτει από το φορολογικό ξεζούμισμα του ελληνικού λαού που κρατάει χρόνια.

Κι όταν μιλάμε για το ξεζούμισμα των επαγγελματιών, μιλάμε και για την κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., η οποία: 

• Διατήρησε όλους τους μνημονιακούς νόμους (φορολογία από το 1ο ευρώ, 100% προκαταβολή φόρου, τέλος επιτηδεύματος),
• ψήφισε το νόμο Κατρούγκαλου, 
• την απελευθέρωση των πλειστηριασμών για την 1η κατοικία, ενώ 
• διατήρησε τα προνόμια των εφοπλιστών,
• μείωσε τη φορολογία στα κέρδη από μερίσματα και το φόρο των εταιριών, δίνοντας την πάσα στην ΝΔ να μειώσει κι άλλο την ήδη πενιχρή φορολογία που πλήρωναν οι επιχειρηματικοί κολοσσοί.

Όμως ακόμα και από τις επιδοτήσεις που προτείνει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., την μερίδα του λέοντος θα την πάρουν τα μεγαλύτερα ψάρια. Το ίδιο ισχύει και με την επιδότηση της εργασίας.

Όφελος θα έχει αυτός που απασχολεί πολύ προσωπικό, ο οποίος και θα καρπώνεται το προϊόν της εργασίας του εργαζόμενου και δεν θα τον πληρώνει από την τσέπη του, αφού θα τον πληρώνει κατά 40% ο Έλληνας φορολογούμενος, άρα και ο αυτοαπασχολούμενος επαγγελματίας χωρίς προσωπικό, με 1-2 άτομα προσωπικό. 

Τα μέτρα που ανακοινώνονται από την κυβέρνηση, αλλά και οι προτάσεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Υιοθετούν τη σχεδόν οριζόντια λογική “όλοι είμαστε επιχειρηματίες”, και κρύβουν το πιο βασικό: 

Ότι όποια χρηματοδοτικά εργαλεία και αν προτείνουν, δεν μπορούν να ξεπεράσουν το γεγονός ότι οι τζίροι στα μικρά μαγαζιά είναι χαμηλοί. Λογικό κι επόμενο, αφού η πελατεία των μικρών επαγγελματιών είναι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι. Όπως είναι εξίσου λογικό ο εργαζόμενος να ψάξει την χαμηλότερη τιμή γιατί δεν έχει για περισσότερα. 

Τα μικρά μαγαζιά πρέπει να στηριχτούν από το κράτος με τα μέτρα ανακούφισης που προτείνει το Κ.Κ.Ε. Οι μικροί επαγγελματίες πρέπει να οργανώσουν τη δράση τους, να δυναμώσουν τα σωματεία τους, να δώσουν αγωνιστική πνοή στους εμπορικούς συλλόγους σε κάθε γειτονιά. Για να δυναμώσει η κοινωνική συμμαχία όσων σήμερα πνίγονται από την πολιτική στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου.

 

Με αιτήματα για μέτρα μακροπρόθεσμου χαρακτήρα όπως: 

– Η άμεση επανένταξη των αυτοαπασχολούμενων στο αφορολογήτο το οποίο προτείνουμε να είναι στα 12.000 ευρώ προσαυξημένο κατά 3000 ευρώ για κάθε παιδί.

– Η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, της καταβολής του ΕΝ.Φ.Ι.Α. και της προκαταβολής φόρου καταρχήν για τα έτη 2019 και 2020 στην προοπτική κατάργησής τους.

– Απαλλαγή των αυτοαπασχολούμενων από την καταβολή εισφορών ατομικής ασφάλισης για το διάστημα Φλεβάρη-Μάη χωρίς απώλεια συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων με το κράτος να καλύπτει πλήρως τις ασφαλιστικές τους εισφορές, συνταξιοδοτικές και υγείας.

– Αναστολή όλων των δανειακών υποχρεώσεων μέχρι τον Σεπτέμβρη για τους αυτοαπασχολούμενους χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

– Αναστολή των ρυθμίσεων για οφειλές στην Δ.Ε.Η. ή άλλους ιδιώτες πάροχους και προς άλλες πρώην ΔΕΚΟ μέχρι τον Σεπτέμβρη

– Αναστολή κάθε είδους μέτρων αναγκαστικής είσπραξης -κατασχέσεις, πλειστηριασμούς, δεσμεύσεις λογαριασμών που βρίσκονται σε εξέλιξη ή έχουν δρομολογηθεί για χρέη μέχρι το τέλος του χρόνου.

– Χορήγηση επιδόματος ανεργίας σε όλους τους επαγγελματίες που έκλεισαν την επιχείρησή τους.

Αυτά τα αιτήματα μπορούν να ανακουφίσουν ουσιαστικά τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς επαγγελματίες. Ταυτόχρονα όμως δεν πρέπει να χάνεται το δάσος των εξελίξεων. Γιατί η πανδημία και οι συνέπειές της τσαλάκωσε για τα καλά την μαγική εικόνα των ατομικών ευκαιριών, που μετατράπηκε εν μια νυκτί σε «ατομική ευθύνη» για την επιβίωση.

Οι δύο δρόμοι που ανοίγονται μπροστά στους αυτοαπασχολούμενους, όπως πολλές φορές έχει αποκαλύψει το Κ.Κ.Ε., είναι πιο διακριτοί από ποτέ:

Τον ένα δρόμο, αυτόν του καπιταλισμού, της ελεύθερης αγοράς, τον ξέρουν πια οι αυτοαπασχολούμενοι και από την καλή και από την ανάποδη.  Είναι ο δρόμος που τους έχει φέρει στη σημερινή κατάσταση.

Υπάρχει όμως και άλλος δρόμος. Είναι ο δρόμος που προτείνει το Κ.Κ.Ε., της κοινωνικοποιημένης μεγάλης συγκεντρωμένης παραγωγής και κατανομής. Ο δρόμος στον οποίο, μέσω του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού και καταργώντας το καπιταλιστικό κέρδος, μπορεί να εξασφαλίσει σε όλους τους εργαζόμενους και στους αυτοαπασχολούμενους, αυτά για τα οποία μοχθούν σήμερα καθημερινά και πέφτουν από το ένα αδιέξοδο στο άλλο: 

Σταθερή δουλειά με ανθρώπινα ωράρια, χωρίς το βραχνά των καθημερινών υποχρεώσεων, των χρεών, δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, Παιδεία υψηλού επιπέδου, υποδομές σύγχρονες που να εξασφαλίζουν υψηλή ποιότητα ζωής, ελεύθερο χρόνο αλλά και τα μέσα για τη δημιουργική αξιοποίησή του.

Αντίστοιχα πιεστικά προβλήματα προκύπτουν και για τους φτωχούς αγρότες και κτηνοτρόφους που έχουν αδιάθετη παραγωγή, χαμηλές τιμές πώλησης, μείωση της παραγωγής λόγω αλλαγής στις κλιματικές συνθήκες. Κι εδώ οι υποχρεώσεις τρέχουν και συσσωρεύονται με τα μέτρα της κυβέρνησης επίσης να είναι ανεπαρκή.

 

Φίλες και φίλοι,

Η περίοδος της πανδημίας έφερε στο προσκήνιο έστω και με επώδυνο τρόπο το δικαίωμα του λαού στην προστασία της υγείας του. Όλοι δώσαμε και δίνουμε μάχη για να προστατεύσουμε και να προστατευτούμε.

Μαζί δίνουμε και την μάχη για να παρθούν μέτρα ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας. Και πρέπει να είναι μάχη όχι μόνο για ένα δεύτερο κύμα της πανδημίας, αλλά γιατί ούτως ή άλλως η κατάσταση στο δημόσιο τομέα υγείας ήταν και είναι ακόμα τραγική.

Τα ξέρετε και τα ζείτε και εδώ στην Αχαΐα. Στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών Ρίο, το οποίο είναι νοσοκομείο αναφοράς για covid19 –  λειτουργούν 13 κλίνες Μ.Ε.Θ., ενώ σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας θα έπρεπε το 15% των συνολικών κλινών του νοσοκομείου (800 περίπου) να έχει 70 περίπου κλίνες Μ.Ε.Θ. και 20% κλίνες μονάδων αυξημένης φροντίδας που σήμερα δεν λειτουργεί καμιά. 

Και όλα αυτά –σημειωτέον- για τις πάγιες ανάγκες, προ covid. Ολόκληρες κλινικές μετακινήθηκαν, ορισμένες τώρα επανέρχονται, ενώ ουσιαστικά, ολόκληρο το Ε.Σ.Υ., όχι μόνο το νοσοκομείο του Ρίου, μετατράπηκε σε Ε.Σ.Υ. μόνο για μία νόσο. Αναβλήθηκαν περίπου 10.000 τακτικά ραντεβού όπως επίσης και ραντεβού ακτινοβολίας για ογκολογικούς ασθενείς. Διαχρονικό πρόβλημα στην περιοχή είναι και η έλλειψη  ογκολογικού νοσοκομείου. Ένα ογκολογικό τμήμα ενός νοσοκομείου, εξυπηρετεί ασθενείς από Ιόνια νησιά, Αιτωλοακαρνανία, Αχαΐα – Ηλεία.

Οι προσλήψεις που έγιναν αυτό το διάστημα, είναι πολύ πίσω, όχι μόνο από τις έκτακτες ανάγκες λόγω covid, αλλά και από τις πάγιες – προ πανδημίας – ανάγκες. Προσλήφθηκαν περίπου 50 συμβασιούχοι νοσηλευτές με 2ετείς συμβάσεις σε σύνολο κενών – με το προηγούμενο πετσοκομμένο οργανόγραμμα – 160 περίπου. Έγιναν λιγότερες από 10 προσλήψεις γιατρών με διετείς συμβάσεις εργασίας. Κάποιοι από αυτούς, εργάζονταν ήδη στο νοσοκομείο ως ειδικευόμενοι. Καμία πρόβλεψη για το τι θα γίνει αν ξαναέχουμε νέο κύμα περιστατικών κορονοϊού.

Μέσα σε 3 μήνες – χρονικό περιθώριο που έδωσε ο λαός στην κυβέρνηση της Ν.Δ. – θα μπορούσε να χτιστεί νέα πτέρυγα πάνω από το χώρο των τακτικών ιατρείων στο νοσοκομείο του Ρίου!  ΔΕΝ το έκαναν!  Είχαν προλάβει όμως πριν τον κορωνοϊό να κάνουν άλλα τόσο οι κυβερνήσεις Ν.Δ. – ΠΑ.ΣΟ.Κ., όσο και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Κατά την διακυβέρνηση των οποίων, έκλεισαν το “Νοσημάτων Θώρακος” καθώς και το “409, πρώην στρατιωτικό Νοσοκομείο Πάτρας”!  Είχαν προλάβει επίσης διαχρονικά να ταϊσουν την ιερή αγελάδα του ιδιωτικού τομέα της Υγείας, που μέσα στην πανδημία, αποδείχτηκε πόσο άχρηστος είναι υπονομεύοντας και συνολικά την δημοσία υγεία όπως και την υγεία και την προστασία όσων εργάζονται ή νοσηλεύονται σε κλίνες του ιδιωτικού τομέα.

 

Φίλες και φίλοι,

Η καταγραφή των πραγματικότητας πάντα χρειάζεται για να βλέπουμε όλο το γήπεδο. Για να συνειδητοποιείται, πως την ίδια στιγμή που ο εργαζόμενος άνθρωπος, έχει καταφέρει διαρκώς να χαρτογραφεί άγνωστα μέχρι χτες σημεία της επιστήμης, της τεχνολογίας, διευρύνοντας τις δυνατότητες για ένα ανώτερο επίπεδο ζωής και δικαιωμάτων. Αυτό δεν συμβαίνει, γιατί προτεραιότητα στο σημερινό σύστημα, πάντα θα έχουν τα κέρδη των λίγων και όχι οι σύγχρονες κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες.

Αυτό το άδικο σύστημα, τώρα στα βαθιά του γεράματα, γίνεται πιο επιθετικό και επικίνδυνο. Δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα. Βέβαια, η άλλη όψη της φτώχειας, της αναδουλειάς και της ανεργίας είναι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι.

Εδώ στον Άραξο, για παράδειγμα, όπως έχουμε επανειλημμένα καταγγείλει, χωρίς να διαψεύδεται, γίνονται εργασίες αποθήκευσης ειδικών όπλων – ανάμεσά τους και πυρηνικών- των Η.Π.Α., του ΝΑΤΟ.

Αντίστοιχα, στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ανδραβίδας, φιλοξενείται από το 2014 η πολυεθνική άσκηση “Ηνίοχος”, όπου συνεκπαιδεύονται σε σενάρια βομβαρδισμών ελληνικά, αμερικάνικα και ισραηλινά αεροσκάφη. 

Αυτό είναι το μερτικό που πληρώνει η περιοχή σας σε αυτό που λέμε εμπλοκή της Ελλάδας στους σχεδιασμούς των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ. Οι βάσεις και οι υποδομές, όπως κατευθείαν εντάσσονται στον σχεδιασμό των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ, έτσι κατευθείαν εντάσσονται και στο στόχαστρο των αντιπάλων τους.  Αυτό άλλωστε το έχουν πει αξιωματούχοι του Ιράν, της Ρωσίας. Η εμπλοκή όμως στα ιμπεριαλιστικά σχέδια σημαίνει και άλλα.

Είναι και ο ομολογημένος στόχος, ότι η Ελλάδα, από κοινού με τις Η.Π.Α., θέλουν να διατηρήσουν την Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο, τραβώντας την από την κακόβουλη – έτσι την λένε – επιρροή της Ρωσίας.

Μέσα σ’ αυτόν τον “μύλο” των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, της οικονομικής και πολιτικό-στρατιωτικής αναμέτρησης μεγάλων και ξένων προς τους λαούς συμφερόντων, έχουν χωθεί και οι αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας και οι κυβερνήσεις που τις υπηρετούν στις δυο χώρες. 

Ο δικός τους στόχος είναι να αναβαθμίσουν τη θέση και τα κέρδη του κεφαλαίου.  Ανταγωνίζονται για το ποια χώρα θα γίνει “κόμβος” ενέργειας. Αν θα περάσουν απ’ εδώ ή από εκεί οι αγωγοί ενέργειας. Αν θα κερδίσουν απ’ αυτό οι καπιταλιστές της μιας ή της άλλης πλευράς.  Αυτό είχε “πυξίδα” η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.  Το ίδιο “άστρο” έχει οδηγό και η κυβέρνηση της Ν.Δ. 

Κανένα όφελος δεν έχουν οι λαοί, ούτε της Ελλάδας ούτε της Τουρκίας, ούτε κάποιας άλλης χώρας, τόσο από τις συναλλαγές, όσο και από τις συγκρούσεις των αστικών τάξεων. 

Αντίθετα, κινδυνεύουν τόσο από “θερμά επεισόδια” ή τις πιο γενικευμένες συγκρούσεις, που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας όσο κι από τις συμφωνίες άνευ αρχών, που γίνονται στο σκοτάδι, με την καθοδήγηση και τις προτροπές των “ισχυρών συμμάχων” και τη “σημαία” της “συνεκμετάλλευσης”. 

Μονάχα, που δεν μιλάνε για το κοινό όφελος των δύο λαών, όπως επιχειρείται να περάσει στο μυαλό των εργαζομένων και της νεολαίας, όταν λένε τη λέξη “συνεκμετάλλευση”.

Μιλάμε για συμφωνίες, που θα “βάλουν χέρι” στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, ώστε να στρωθεί ο δρόμος στις μεγάλες εταιρίες να αρπάξουν τον πλούτο της περιοχής στις τσέπες τους. 

Τέτοιες συμφωνίες δεν εξασφαλίζουν την ειρήνη και την ασφάλεια, αλλά “ναρκοθετούν” το μέλλον των λαών, τη ζωή τους, το περιβάλλον, που στις συνθήκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, καταστρέφεται.

Η θέση του Κ.Κ.Ε. είναι πως οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας, μαζί με όλου; Τους άλλους γειτονικού; Λαούς, πρέπει να δυναμώσουν και να συντονίσουν την κοινή τους πάλη, ενάντια στους εκμεταλλευτές, στις συμμαχίες τους. Να μετατρέψουν σε παρελθόν τις αιτίες που προκαλούν τους πολέμους. 

Έχει μεγάλη σημασία να δυναμώσει η πάλη για να φύγουν οι βάσεις των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ από την χώρα. Να δυναμώσει η πάλη ενάντια στην αλλαγή συνόρων, ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στο σύστημα που σε καιρό ειρήνης θερίζει με φτώχεια και ανεργία τις ζωές των πολλών και στον πόλεμο καταστρέφει λαούς και χώρες με κοινό παρονομαστή: να θησαυρίζουν οι λίγοι.

Αυτόν τον δρόμο τον ανοίγουμε κάθε μέρα με τις θέσεις μας, τη δράση του Κόμματος. Αποκαλύπτοντας, παλεύοντας, συζητώντας για να πείσουμε κι άλλους να μοιραστούμε τον ίδιο αγώνα και τον ίδιο δύσκολο, αλλά μόνο ελπιδοφόρο δρόμο: την  πάλη για μία άλλη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας που στο επίκεντρο της θα έχει την εξασφάλιση πραγματικής λαϊκής ευημερίας.

Τώρα χρειάζεται όλο και περισσότεροι να κάνουν δικό τους σύνθημα το σύνθημα της σημερινής μας εκδήλωσης: “Οι εργαζόμενοι, οι βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες της Αχαΐας πλήρωσαν πολλά. Μένουμε δυνατοί, οργανώνουμε την πάλη μας για να μην πληρώσουμε πάλι την κρίση τους»

Ο αγώνας έχει ξεκινήσει. Το Κ.Κ.Ε. είναι όπως πάντα στην πρώτη γραμμή. Πιο έμπειρο, έτοιμο και μαχητικό.