Ομιλία Κωνσταντόπουλου στο Νομοσχέδιο του Υπ. Παιδείας και Θρησκευμάτων (Βίντεο)

Ομιλία στο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων

“Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης, Ειδικοί Λογαριασμοί Κονδυλίων Έρευνας Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, Ερευνητικών και Τεχνολογικών Φορέων και άλλες διατάξεις”

Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Τα ζητήματα, τα προβλήματα και κυρίως ο στρατηγικός σχεδιασμός και η λειτουργία της εκπαίδευσης, απαιτούν διάλογο, ευήκοα ώτα, συνθέσεις και συναινέσεις.

Αναζητούνται, λοιπόν, συγκλίσεις με διάλογο, όχι ανοχή στις συντεχνίες και εξυπηρετήσεις συμφερόντων. Αναζητούνται συμπορεύσεις που έχουν στόχο την ενίσχυση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και τη στήριξη του εκπαιδευτικού σε όλες τις βαθμίδες.

Επιδιώκονται συνθέσεις που έχουν στο κέντρο το μαθητή, το φοιτητή, τις γνωστικές αναζητήσεις του και τις κοινωνικές του προσδοκίες. Επιδιώκονται συγκλίσεις για την ποιοτική βελτίωση των σπουδών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και τη σύνδεσή τους, με την αγορά εργασίας. Και τέλος, απαιτείται γενναία χρηματοδότηση και κονδύλια για τη λειτουργία των σχολείων, των πανεπιστημίων, με στόχο την οικονομική τους αυτοδυναμία.

Γνωρίζετε, κυρία Υπουργέ και κύριε Υπουργέ, ότι πολλά σχολεία έχουν προβεί σε συμβολικές καταλήψεις γιατί δεν επαρκεί η χρηματοδότηση στη θέρμανση. Γνωρίζετε επίσης, ότι ακόμα και σήμερα, παρά τον πολύ μεγάλο αριθμό προσλήψεων, υπάρχουν κενά στα σχολεία και έλλειψη διδακτικού προσωπικού στα πανεπιστήμια.

Γνωρίζετε, επίσης, κυρία Υπουργέ, ότι το ΙΝΕΔΙΒΙΜ δυσκολεύεται να πληρώσει τις καθαρίστριες. Ότι ο ΕΟΠΠΕΠ ακόμα δεν μπορεί να προχωρήσει στις εξετάσεις για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των ΙΕΚ και το Μητρώο των Πιστοποιημένων Εκπαιδευτών. Γνωρίζετε, ότι ο ΔΟΑΤΑΠ κρατά σε ομηρία, χιλιάδες πτυχιούχους, μεταπτυχιακούς και διδάκτορες, που αναμένουν ακόμα την ισοτιμία και την αντιστοιχία για να διεκδικήσουν το δικαίωμα στην εργασία.

Είμαι σίγουρος, κυρία Υπουργέ, ότι τα γνωρίζετε όλα αυτά, όπως τα γνώριζαν και οι προκάτοχοί σας. Κι αυτό δεν είναι μόνο έγνοια δικιά σας, αλλά και των προκατόχων σας. Όπως έλεγε, όμως, ο Δελμούζος «την έγνοια του παιδιού αν μια φορά τη νιώσεις, θα σε συντροφεύει για πάντα». Αυτή η έγνοια, κυρία Υπουργέ δεν αντιμετωπίζεται χωρίς προγραμματισμό, χωρίς σχεδιασμό και χωρίς πόρους.

Μιλήσατε για την πρωτοβουλία σας, κυρία Υπουργέ, να καταθέσετε μια πρόταση στον Πρωθυπουργό για τα οικονομικά της εκπαίδευσης. Φυσικά, καλώς το σκεφτήκατε και δεν διαφωνούμε. Εδώ να σας θυμίσω την Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων που σύστησε η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τα οικονομικά της εκπαίδευσης, την οποία κι εμείς κι εσείς ψηφίσατε και συμμετείχαμε από κοινού και της οποίας το έργο περιορίστηκε στην έναρξη της λειτουργίας της με την παρουσία του τότε πρωθυπουργού του κ. Τσίπρα. Ποια η τύχη της; Ουδείς γνωρίζει. Μάλλον, ήταν κι αυτή αποτέλεσμα της προσφιλούς τακτικής της προηγούμενης κυβέρνησης να υπόσχεται τα πάντα ανέξοδα και να υλοποιεί τα προαποφασισμένα.

Συμπερασματικά, λοιπόν, έχω να πω τούτο. Δεν έχει σημασία η σύσταση των επιτροπών, αλλά η λειτουργία τους. Γι’ αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο χώρο της παιδείας δημιούργησε τεράστια προβλήματα σε όλες τις βαθμίδες.

Ο επανασχεδιασμός του χάρτη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και της διοίκησης των πανεπιστημίων, οι αλλαγές στις πανελλαδικές εξετάσεις και στον τρόπο πρόσβασης στα πανεπιστήμια, οι αλλαγές στις δομές της διοίκησης και εποπτείας της εκπαίδευσης, με την κατάργηση του Σχολικού Συμβούλου, την εκλογή των στελεχών έναντι της επιλογής και τέλος, το σύστημα διορισμών και η υποβάθμιση των ΕΑΕΕΠ, έφεραν μια νέα τάξη πραγμάτων, η οποία υπηρετούσε εμμονές, ιδεοληψίες, αντί καινοτομίες και προοδευτισμό.

Θα πω επίσης, για μία ακόμη φορά, το πόσο μεθοδικά, αλλά και βάναυσα ξηλώθηκε ο ν. 4009/2011 της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ο «νόμος Διαμαντοπούλου», ο οποίος είχε ψηφιστεί από τα τέσσερα πέμπτα της Βουλής. Πετάχτηκε, ουσιαστικά στο καλάθι των αχρήστων μία κοινοβουλευτική, ευρύτατη συναίνεση από τα τέσσερα πέμπτα της Βουλής και στη θέση του ήρθε η διάλυση στα πανεπιστήμια, τόσο σε διοικητικό όσο και επιστημονικό επίπεδο.

Επιτρέψτε μου εδώ να αναφέρω το διαρκές έγκλημα που συντελείται στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στη Δυτική Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στο νομό από τον οποίο προέρχομαι και εκλέγομαι, το Νομό Αιτωλοακαρνανίας. Να θυμίσω ότι το 2012 καταργήθηκε με το «νόμο Αρβανιτόπουλου» το Πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος, με έδρα το Αγρίνιο. Το 2015, με μεγάλο αγώνα, ακυρώσαμε εδώ στη Βουλή τη μεταφορά των τριών πανεπιστημιακών τμημάτων από το Αγρίνιο στην Πάτρα. Και τέλος, το 2019, με το ν. 4610, τα πανεπιστημιακά τμήματα του Αγρινίου βρέθηκαν σε κατάργηση και ομηρία. Η δε Γεωπονική Σχολή που ιδρύθηκε, με δύο τμήματα στο Αγρίνιο και τρία στο Μεσολόγγι, βρίσκονται είτε σε αναστολή ή εν μέρει σε υπολειτουργία.

Κι ερχόμαστε στο σήμερα, όπου επισήμως, θα έλεγα, με το παρόν σχέδιο νόμου, με το άρθρο 33, αναστέλλεται η λειτουργία του Τμήματος Γεωργικής Βιοτεχνολογίας με έδρα το Αγρίνιο, που ανήκει στη Σχολή Γεωπονικών Επιστημών. Οι αποφάσεις αυτές -και η συγκεκριμένη- μας βρίσκουν πλήρως αντίθετους.

Σας καταθέσαμε, κυρία Υπουργέ, νομοτεχνική ρύθμιση, αναφέρθηκε η Εισηγήτρια μας, η κ. Κεφαλίδου διεξοδικώς και επιμόνως, η οποία αφορά τα τμήματα που γράφτηκαν πρωτοετείς και αναστέλλεται σήμερα η λειτουργία τους. Σας καλούμε να την κάνετε αποδεκτή.

Ωστόσο, θα πρέπει να τονίσω την προχειρότητα της λήψης των αποφάσεων και ιδιαίτερα από το Υπουργείο Παιδείας. Να έρθω στον Υπουργό Γαβρόγλου το 2019 και να θυμίσω ότι εν μία νυκτί καταργήθηκε το Τμήμα Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών του Αγρινίου, ένα τμήμα με τριακόσιους προπτυχιακούς, επτακοσίους αποφοίτους, δεκαεπτά μέλη ΔΕΠ κι ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα σε λειτουργία. Και μάλιστα, εδώ το οξύμωρο είναι ότι το εν λόγω Τμήμα πιστοποιήθηκε από την ΑΔΙΠ το Γενάρη του 2019 και καταργήθηκε από τον κ. Γαβρόγλου τον Μάιο του 2019.

Να σας γνωρίσω, ωστόσο, κύριοι Υπουργοί, ότι το Τμήμα αυτό βρίσκεται σε κατάληψη και μάλιστα, το έφερα ως θέμα συζήτησης στον κ. Διγαλάκη προ ημερών στη Βουλή.

Σας καλώ και σήμερα να κάνετε πράξη την επανίδρυσή του. Άλλωστε και εσείς, κύριε Διγαλάκη, απαντήσατε θετικώς αφότου φυσικά υπάρξει εισήγηση από την Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Πατρών είτε από την νέα Ανεξάρτητη Αρχή.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα είναι το συμπέρασμα, déjà vu, προμνησία. Ο ένας διαλύει ιδρύοντας –βλέπετε ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ- και ο άλλος ακυρώνει αναστέλλοντας, βλέπετε Νέα Δημοκρατία. Τα συμπεράσματα, λοιπόν, δικά σας.

Αγαπητοί συνάδελφοι -το είχαμε επισημάνει και κατά το παρελθόν- τα νομοσχέδια του Υπουργείου Παιδείας κατορθώνουν να μονοπωλούν τη συζήτηση και μάλιστα για άρθρα τα οποία δεν είναι αμιγώς το σπλάχνο του νομοθέτη. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Μέσα στις άλλες διατάξεις του νομοσχεδίου για την Εθνική Αρχή της Ανώτατης Εκπαίδευσης, ΕΘΑΕΕ, τους ΕΛΚΕ και λοιπές διατάξεις, το άρθρο 50, μονοπωλεί σχεδόν τη συζήτηση. Πυροδοτεί αντιδράσεις, δημιουργεί μεγάλη αναστάτωση στο στάτους της εκπαίδευσης της χώρας μας. Ήδη με αναφορές που έχουν γίνει στην Επιτροπή, έχει επανέλθει η συζήτηση και για το άρθρο 16 του Συντάγματος. Θα έλεγα «ο γέγονε γέγονε και τα γεγενημένα ουκ απογίγνονται».

Αγαπητοί συνάδελφοι, το άρθρο 50 επηρεάζει με αρνητικό τρόπο και μάλιστα καθοριστικό –θα έλεγα- το σήμερα και το αύριο της εκπαίδευσης. Υποβαθμίζει το επιστημονικό, παιδαγωγικό στάτους των εκπαιδευτικών. Όλοι γνωρίζουμε ότι τα κολέγια στη χώρα μας διαμορφώθηκαν στο πλαίσιο της κατάρτισης και καμία σχέση δεν έχουν με την γενική παιδεία. Δεν είναι δυνατόν, λοιπόν, με μία νομοθετική ρύθμιση να μετατρέπονται σε ακαδημαϊκά ισοδύναμα των πανεπιστημίων.

Προχωράτε στην ακαδημαϊκή αναγνώριση των κολεγίων της αλλοδαπής πέραν της επαγγελματικής τους αναγνώρισης. Αυτό δημιουργεί μείζον πρόβλημα με την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης στης χώρα μας. Υποβαθμίζεται το επιστημονικό και παιδαγωγικό πεδίο των πτυχιούχων εκπαιδευτικών. Δεν είναι τυχαίο -θα έλεγα- ότι μέχρι τώρα τα προγράμματα των κολεγίων δεν είχαν αμιγώς τους κλάδους των εκπαιδευτικών. Τώρα πολύ φοβάμαι ότι θα γίνει μια βιομηχανία παραγωγής δασκάλων, νηπιαγωγών, φιλολόγων, μαθηματικών. Και αυτό –όπως αντιλαμβάνεστε- εμείς το αντιμαχόμεθα σθεναρά.

Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στήριξαν την επιστημονική και επαγγελματική εξέλιξη των εκπαιδευτικών, έκαναν τομές με την ίδρυση των παιδαγωγικών τμημάτων και τον θεσμό του σχολικού συμβούλου. Επομένως, είμαστε αντίθετοι σε μία τέτοια νομοθετική ρύθμιση που ανατρέπει το εργασιακό, επιστημονικό και εκπαιδευτικό καθεστώς των εκπαιδευτικών στη χώρα μας.

Εμείς τι θέλουμε; Θέλουμε δημόσια παιδεία, δωρεάν παιδεία με ίσες ευκαιρίες μόρφωσης και πρόσβασης, χωρίς αποκλεισμούς και ταξικούς διαχωρισμούς. Γι’ αυτό δεν στηρίζουμε το άρθρο 50 και σας καλούμε, κυρία Υπουργέ, να το αποσύρετε.

Αλλάζετε τον καταστατικό χάρτη της εκπαίδευσης με όρους ελεύθερης αγοράς και κερδοσκοπίας. Εμείς ως Κίνημα Αλλαγής-ΠΑΣΟΚ έχουμε διαμορφώσει ένα προοδευτικό πολιτικό σχέδιο για την παιδεία και την εκπαίδευση. Σας καλούμε, λοιπόν, σε ένα ανοιχτό διάλογο και διαβούλευση για να συζητήσουμε από κοινού όλοι σε αυτήν την Αίθουσα χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς θέσφατα, χωρίς αγκυλώσεις, ώστε να σταματήσει επιτέλους το «ράβε-ξήλωνε» στη δημόσια παιδεία και στην εκπαίδευση, ώστε να διαμορφωθεί ένα εθνικό σχέδιο για την εκπαίδευση.

Αυτή είναι η απαίτηση της κοινωνίας. Αυτή είναι απαίτηση των πολιτών. Αυτή είναι απαίτηση της νέας γενιάς, που πήρε το ιμάτιό της και έφυγε στο εξωτερικό. Είναι αυτό το brain drain, που πρέπει -όλοι να το εγγυηθούμε- να γίνει brain gain. Αυτή η γενιά που θα πρέπει να γυρίσει πάλι πίσω, θα είναι η γενιά που θα αλλάξει την Ελλάδα. Και αυτό θα πρέπει να είναι το στοίχημα όλων μας.

Τέλος, κυρία Υπουργέ, κατατέθηκε από το Κίνημα Αλλαγής μια τροπολογία για την αποκατάσταση της ισότητας και την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιούργησαν οι πλημμύρες και οι καταστροφές στην Μάνδρα. Εδώ με την τροπολογία που σας καταθέτουμε τι ζητάμε; Ζητάμε αποκατάσταση της αδικίας, ώστε όλοι οι μαθητές να τύχουν του ευεργετήματος της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ανεξαρτήτως του πού βρέθηκαν μετά την καταστροφή, εάν δηλαδή πήγαν σε σχολεία όμορων δήμων ή όχι.