Ομιλία Σπήλιου Λιβανού στην Βουλή για τον εορτασμό της 17ης Νοεμβρίου

Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Ν.Δ. και βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Σπήλιος Λιβανός μίλησε σήμερα, εκπροσωπώντας το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, στη τιμητική αναφορά για την επέτειο του Πολυτεχνείου που πραγματοποιήθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής.  

Ο Σπήλιος Λιβανός αναφέρθηκε στον ιστορικό συμβολισμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κατά του ολοκληρωτισμού της δικτατορίας και υπερ της ελευθερίας, σε αυτούς που έπεσαν αλλά νίκησαν. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, που πρώτος είχε αναφερθεί στα αιτήματα των νέων της εποχής για δημοκρατία, ακαδημαϊκή ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη.

Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της ΝΔ αναρωτήθηκε ποιο είναι το πνεύμα του Πολυτεχνείου 46 χρόνια μετά. «Σίγουρα δεν είναι η βία, το μίσος και ο νέος διχασμός, από όπου και αν προέρχονται, αλλά η υποχρέωση όλων των ηγεσιών της Πατρίδας μας, Πολιτικής, Πνευματικής, Οικονομικής, Φοιτητικής, Εργατικής να δώσουν αληθινές και βιώσιμες λύσεις στα σύγχρονα καυτά προβλήματα της νεολαίας μας» είπε ο βουλευτής και πρόσθεσε ότι απαιτείται ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας παιδείας, η ανάδειξη της αξιοκρατίας και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

«Εάν επαναξέπεμπε σήμα ο αυτοσχέδιος ραδιοπομπός του Πολυτεχνείου θα έστελνε σε όλους μας ένα μήνυμα ενότητας» σημείωσε ο Σπήλιος Λιβανός και κατέληξε ότι «πάνω απ’ όλα θα έστελνε ένα μήνυμα για μια αναγεννημένη Ελλάδα που βασίζεται πάνω σε ένα σύγχρονο και  δημιουργικό καινοτόμο σχολείο χωρίς να χρειάζεται η παραπαιδεία. Σε ένα ανοιχτό, ανταγωνιστικό και εξωστρεφές Πανεπιστήμιο που αφήνει πίσω του ιδεοληψίες και φοβικότητες. Μια κοινωνία που λειτουργεί ενωτικά, που θωρακίζει τους θεσμούς της, που πιστεύει στην αρετή και την αξία της Δημοκρατίας, που παρέχει κοινωνική δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες.»

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας: 
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου συμβολίζει ιστορικά τον αγώνα κατά του ολοκληρωτισμού της δικτατορίας και υπερ της ελευθερίας.
Η επέτειος, που τιμούμε σήμερα, είναι ημέρα μνήμης του αγώνα και της αυτοθυσίας των νέων φοιτητριών και φοιτητών που έπεσαν αγωνιζόμενοι για τη δημοκρατία.
Έπεσαν, αλλά νίκησαν. ‘Έγιναν αυτόματα το σύμβολο του αγώνα κατά του αυταρχισμού της δικτατορίας.
Το Πολυτεχνείο, ως σύμβολο μνήμης, όπως πρώτος δήλωσε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, μας θυμίζει τα αιτήματα των νέων της εποχής  για δημοκρατία, ακαδημαϊκή ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη.
Μας θυμίζει, όμως, και κάτι ακόμα.
Ότι, καθώς η αρετή της Δημοκρατίας δεν είναι πάντα δεδομένη, είναι καθημερινό χρέος όλων μας, όχι μόνο η υπεράσπισή της, αλλά και η ορθή και ανιδιοτελής υπηρεσία της.
Η σημερινή εκδήλωση μνήμης είναι μια ευκαιρία αναστοχασμού και ειλικρινούς, σύγχρονης ανάγνωσης των ιστορικών μηνυμάτων.  
Ποιο, όμως, είναι το πνεύμα του Πολυτεχνείου του Νοεμβρίου του 2019, 46 χρόνια μετά;
Σίγουρα δεν είναι η ανάδειξη του αλυσοπρίονου, της μολότοφ, του καλάσνικοφ και της κουκούλας ως εφοδίων αγώνα.
Σίγουρα δεν είναι η βία, το μίσος και ο νέος διχασμός, από όπου και αν προέρχονται.
Το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι η υποχρέωση όλων των ηγεσιών της Πατρίδας μας, Πολιτικής, Πνευματικής, Οικονομικής, Φοιτητικής, Εργατικής να δώσουμε αληθινές και βιώσιμες λύσεις στα σύγχρονα καυτά προβλήματα της νεολαίας μας.
– Να απαντήσουμε στο πως θα εκσυγχρονίσουμε τη δημόσια παιδεία μας, ώστε κάθε μαθητής και φοιτητής να μπορέσει να αναδείξει τον καλύτερο εαυτό του, να ανακαλύψει τις δεξιότητές του και να βρει το δρόμο προς την ευημερία και την ευτυχία.
– Να δώσουμε απάντηση στη φαυλοκρατία, τη συντεχνιακή και παλαιοκομματική νοοτροπία αναδεικνύοντας ως βασική αξία της κοινωνίας μας την αξιοκρατία.
Έτσι, οι νέοι μας θα αποκτήσουν ξανά αισιοδοξία και θα επιτευχθεί το brain gain σταματώντας τη φυγή των  καλύτερων μυαλών στο εξωτερικό.
– Να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, που θα δώσουν στους συμπολίτες μας ελπίδα και αξιοπρέπεια, Που θα ξαναγεμίσουν την Ελλάδα μας φως και χαμόγελο.
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, όλων των πτερύγων της  Βουλής,
Εάν επαναξέπεμπε σήμα ο αυτοσχέδιος ραδιοπομπός των «Ελεύθερων Αγωνιζόμενων Φοιτητών» θα έστελνε σε όλους μας ένα μήνυμα ενότητας.
Ένα μήνυμα νέας εθνικής αυτοπεποίθησης.
Ένα μήνυμα εμπιστοσύνης σε μια σύγχρονη Ελλάδα που στοχεύει ψηλά, που διεκδικεί, χωρίς να φοβάται την αλλαγή των Εθνικών προτύπων και του παραγωγικού μοντέλου.
‘Ένα μήνυμα αναγκαιότητας μετατροπής του κράτους σε λειτουργικό σύμμαχο των πολιτών και επιχειρηματιών.
  Ένα κράτος που σέβεται και υπηρετεί τον πολίτη.
Και πάνω απ’ όλα, ένα μήνυμα για μια αναγεννημένη Ελλάδα που βασίζεται πάνω σε ένα σύγχρονο και  δημιουργικό καινοτόμο σχολείο χωρίς να χρειάζεται η παραπαιδεία.
  Σε ένα ανοιχτό, ανταγωνιστικό και εξωστρεφές Πανεπιστήμιο που αφήνει πίσω του ιδεοληψίες και φοβικότητες.
  Μια κοινωνία που λειτουργεί ενωτικά, που θωρακίζει τους θεσμούς της, που πιστεύει στην αρετή και την αξία της Δημοκρατίας, που παρέχει κοινωνική δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες.
Αν πετύχουμε αυτούς τους σύγχρονους εθνικούς στόχους θα τιμήσουμε με τον καλύτερο τρόπο τον αγώνα αυτοθυσίας των παιδιών του Πολυτεχνείου του 1973.