Παναγιώτης Κουρουμπλής: «Οι καπνοπαραγωγοί, η πλουτοκρατία και η Δεξιά»

Με αφορμή το πολύ κατατοπιστικό αφιέρωμά σας στα αιματηρά γεγονότα του 1962, στην Κυψέλη Αγρινίου, ακολουθεί άρθρο του Αιτωλοακαρνάνα Βουλευτή Β2 Δυτικού τομέα Αθήνας ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Π.Σ., Παναγιώτη Κουρουμπλή, που συνδέει τα γεγονότα και την τότε ζοφερή κατάσταση των καπνοπαραγωγών της ευρύτερης περιοχής του Αγρινίου, με το σημερινό κύμα ακρίβειας που ταλανίζει την κοινωνία.

«Το 1962, οι καπνοπαραγωγοί της Αιτωλοακαρνανίας, κυρίως του Ξηρομέρου και του Βάλτου, ζώντας σ ένα καθεστώς αφόρητης εκμετάλλευσης , διότι οι καπνέμποροι άρπαζαν τον κόπο και τον μόχθο τους για χρόνια, κατέβηκαν σε συλλαλητήριο, κατέλαβαν την Εθνική οδό Αθηνών –Ιωαννίνων και διέκοψαν την κυκλοφορία , διεκδικώντας καλύτερες τιμές για τα καπνά τους και καλύτερη ζωή γι αυτούς και τα παιδιά τους. Η τότε κυβέρνηση της ΕΡΕ, υπό τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή, απαίτησε να ανοίξει η εθνική οδός . Οι αγρότες αρνήθηκαν και τότε η χωροφυλακή, παρουσία βουλευτή της ΕΡΕ, έλαβε την εντολή να επιτεθεί με σφοδρότητα, κάνοντας χρήση των όπλων της. Συνέπεια της μεγάλης συμπλοκής ήταν να σκοτωθεί ο νεαρός αγρότης , αείμνηστος, Δημήτρης Βλάχος και να τραυματιστούν πολλοί αγρότες και χωροφύλακες.

Ήταν απίστευτη η εξαθλίωση των καπνοπαραγωγών της περιοχής από τη βάναυση εκμετάλλευση που επί χρόνια υφίσταντο, εκ μέρους του καπνεμπορίου, γιατί η τότε περίφημη ανάπτυξη του 6-7% αφορούσε τους λίγους και όχι τους πολλούς. Το 1958, ήταν τόσο μεγάλη η απελπισία τους, που είχαν προχωρήσει, σε μία ιδιότυπη απεργία πείνας , η οποία έγινε πού; Μέσα στο νεκροταφείο του χωριού Παπαδάτου Ξηρομέρου. Και αυτό για να αποφύγουν τις απειλές της αστυνομίας. Η δολοφονία του Δημήτρη Βλάχου έγινε σημαία και σύμβολο των αγώνων του καπνοπαραγωγικού κόσμου της χώρας. Το 1974,μαζί με τον Γιώργο Βαρεμένο, τη Μαρία Κασούκα, τον Χρήστο Σμυρλή, και άλλους συμφοιτητές μας ξεκινήσαμε, δια μέσω του Συλλόγου Αιτωλοακαρνάνων Φοιτητών, την προσπάθεια για την ανέγερση ηρώου, στον τόπο της δολοφονίας του Βλάχου, στην Κυψέλη Αιτωλοακαρνανίας. Είναι βέβαια γνωστό στους παροικούντες ότι το Αγρίνιο υπήρξε για δεκαετίες καπνεργατική πόλη, με μεγάλους κοινωνικούς αγώνες.

Το 1964, δύο χρόνια μετά τη δολοφονία, του Βλάχου, η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου, με υπουργό Γεωργίας ,τον αείμνηστο Αλέξανδρο Μπαλτατζή, καθιέρωσε την περίφημη τιμή ασφαλείας, με τριμερή συμμετοχή κράτους εμπόρου και αγρότη. Έτσι έγινε επιτέλους «ψωμί» με αξιοπρέπεια, το ψωμάκι των καπνοπαραγωγών.

Γιατί όμως τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε αυτή η ασυδοσία σε βάρος των καπνοπαραγωγών; Διότι επικρατούσε δεξιά οικονομική λογική. Με τον ίδιο τρόπο ερμηνεύεται και σήμερα το κύμα ακρίβειας, το οποίο η κυβέρνηση χαρακτηρίζει «εισαγόμενο» . Είναι έτσι; Όχι. Αλλά η κυβέρνηση αδιαφορεί, γιατί δεν το πληρώνουν οι κρατούντες και οι έχοντες, αλλά ο δοκιμαζόμενος, απλός λαός που ζει στην ανεργία, στην ανέχεια και στη φτώχια, με μισθούς και συντάξεις κατακρεουργημένους από τα Μνημόνια. Γιατί η κυρίαρχη σημερινή ιδεολογία πιστεύει πώς η φτώχια είναι νομοτελειακή υπόθεση. Ας το καταλάβουν καλά οι Έλληνες: Η Δεξιά παραμένει διαχρονικά δεξιά».