Λ. Παπαδόπουλος: «Κι ήτανε ο πόλεμος γιορτή στα παλιά μας στέκια»

«Ο αρχηγός»
Φτιάχναμε καπέλα από χαρτί
είχαμε και ξύλινα ντουφέκια
κι ήτανε ο πόλεμος γιορτή
στα παλιά μας στέκια.

Όλοι σε φωνάζαν αρχηγό
κι ήξερες μονάχα να διατάζεις
κι έτρεχα ξοπίσω σου κι εγώ
για να με κοιτάζεις.

Έγειρες στη γη να κοιμηθείς
κι έγινε η καρδιά σου κυπαρίσσι
σου ’πα θα πεθάνω αν σκοτωθείς
κι όμως έχω ζήσει.

Πηγή: Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μάνος Λοΐζος, Κάκτος, Αθήνα 1983 (β΄ έκδ.), σ. 245

 

Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ποιητής, στιχουργός και δημοσιογράφος, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 14 Νοεμβρίου 1935.

Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες.

Μεγάλωσε σε μιαν αυλή, στην οδό Φωκαίας 18, κάτω από την πλατεία Κυριακού (Bικτωρίας).

Τελείωσε το B’ Γυμνάσιο και εισήλθε στη Νομική Αθηνών, αλλά τον τράβηξε η δημοσιογραφία.

Εργάστηκε επί δεκαετίες, αρχής γενομένης από το 1959, στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» ως ρεπόρτερ, υπεύθυνος ύλης, υπεύθυνος ελεύθερου ρεπορτάζ, βοηθός αρχισυντάκτη, αρχισυντάκτης και χρονογράφος.

Καταπιάστηκε με το τραγούδι από το 1963.

Έγραψε τους στίχους χιλίων και πλέον τραγουδιών, συνεργάστηκε δε με σπουδαίους μουσικούς (Θεοδωράκη, Ξαρχάκο, Λοΐζο, Λεοντή, Mαρκόπουλο, Mούτση, Σπανό, Kουγιουμτζή, Kαλδάρα, Xατζηνάσιο, Πλέσσα, Nικολόπουλο, Πολυκανδριώτη κ.ά.) και τραγουδιστές (Kαζαντζίδη, Mπιθικώτση, Nταλάρα, Aλεξίου, Mοσχολιού, Mαρινέλλα, Πόλυ Πάνου, Στράτο Διονυσίου, Mητσιά, Γαλάνη, Kαλατζή, Mητροπάνο, Παπακωνσταντίνου, Kόκοτα, Πουλόπουλο κ.ά.).

Έγραψε, επίσης, τρία θεατρικά έργα και δεκάδες τραγουδιών για το θέατρο και τον κινηματογράφο.

Εργάστηκε και στην τηλεόραση, με δικές του εκπομπές, ενώ ουκ ολίγα κείμενά του πήραν το δρόμο του τυπογραφείου.

in.gr