Παυλόπουλος σε Τσίπρα: Αλέξη παραιτούμαι! Το παρασκήνιο της… στροφής Τσίπρα, μετά το δημοψήφισμα

Τελεσίγραφο του Προκόπη Παυλόπουλου στον Αλέξη Τσίπρα παραμονές του δημοψηφίσματος αποκαλύπτει η εφημερίδα “Ελευθερία του Τύπου”.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε ξεκαθαρίσει στον Πρωθυπουργό πως θα παραιτηθεί, σε περίπτωση Grexit.

Όπως αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ, ο πρωθυπουργός ήταν ιδιαιτέρως θορυβημένος την παραμονή του δημοψηφίσματος, διότι η τυχόν πραγματοποίηση της προεδρικής απειλής, είτε επειδή θα δεχόταν τις προτάσεις Βαρουφάκη είτε θα τον ανάγκαζε το αποτέλεσμα της ανερμάτιστης προσφυγής στον λαό, θα είχε τρεις πολύ σοβαρές συνέπειες:
(α) τη δημιουργία μείζονος πολιτικού προβλήματος, αφού θα ήταν πρώτη φορά στη Μεταπολίτευση που θα συνέβαινε μία ευθεία σύγκρουση μεταξύ του ανωτατου πολιτειακού παράγοντα και του επικεφαλής της Εκτελεστικής Εξουσίας
(β) υπήρχε σοβαρότατος κίνδυνος να οδηγηθούμε σε εκλογές εφόσον υπήρχε πολύ μεγάλη πιθανότητα να επαναλαμβανόταν το προηγούμενο με την υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα, όταν η Βουλή δεν κατόρθωσε να εκλέξει Πρόεδρο. Ο κ. Τσίπρας είχε κάθε λόγο να φοβάται ότι η Νέα Δημοκρατία, που από τότε προκαλούσε τον κ. Τσίπρα να προσφύγει στις κάλπες, δεν επρόκειτο να συναινέσει σε οποιαδήποτε υποψηφιότητα. Επιπλέον, έχοντας προηγηθεί νέο μνημόνιο και σκληρά μέτρα, οι εκλογικές συνθήκες στην κοινωνία θα ήταν τελείως διαφορετικές από εκείνες των δύο προηγούμενων αναμετρήσεων, στις οποίες είχε επικρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ
(γ) στην περίπτωση κατά την οποία τελικώς θα παραιτείτο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τότε στο διάστημα που θα μεσολαβούσε μέχρι την εκλογή νέου Προέδρου και πάντως και στην περίπτωση που η Βουλή δεν θα κατόρθωνε να εκλέξει νέο -όπως προαναφέρθηκε- και οδηγούμαστε σε εκλογές, τον παραιτηθέντα Πρόεδρο θα αντικαθιστούσε, σύμφωνα με το Σύνταγμα, η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

«Ήταν σε πανικό»

Το δημοσίευμα της εφημερίδας συνεχίζει, αναφέροντας πως ο πρωθυπουργός ήταν σε παραζάλη -αν όχι και σε πανικό- ήδη από την παραμονή του δημοψηφίσματος.

Όπως τονίζει: «Και έχει πράγματι σημασία η αναφορά στη λέξη «Γουδή», την οποία άκουσε, όπως γράφει, ο πρώην «τσάρος» της Οικονομίας εκείνο το βράδυ από το στόμα ενός φοβισμένου πρωθυπουργού. Ο λόγος γι’ αυτό είναι απλός: Ο κ. Αλέξης Τσίπρας είχε πάρει πλέον όλα τα «μηνύματα» που καθόρισαν τη «μεγάλη τούμπα» του στις 5 Ιουλίου 2015, προκαλώντας τον θυμό του κ. Βαρουφάκη, τον οποίον άδειασε εν μια νυκτί. Ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε «να πετάξει στα σκουπίδια» την προηγούμενη «ηρωική γραμμή», διότι γνώριζε ότι αν προχωρούσε σε πολιτική υλοποίηση του «όχι», τότε, πριν απ’ όλα θα βρισκόταν στην εσωτερική πολιτική σκηνή μπροστά σε μια πραγματικότητα που θα τον «τσάκιζε»: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τον είχε ξεκάθαρα προειδοποιήσει ότι σε τέτοια περίπτωση θα υπέβαλε αμέσως την παραίτησή του, αρνούμενος να κατέχει το ύπατο αξίωμά του σε μία Ελλάδα εκτός Ευρώπης.
Δίπλα σε αυτό το ενδεχόμενο, προστίθεντο και τα άλλα «μηνύματα»: το σημαδιακό «ναι» της τηλεοπτικής παρέμβασης του Κώστα Καραμανλή πριν από το δημοψήφισμα, η ψυχρή προειδοποίηση του κ. Γιούνκερ, ότι το «όχι» θα σήμαινε για την ΕΕ και τους δανειστές ευθέως έξοδο από ευρώ και επάνοδο στη δραχμή, καθώς και οι «προειδοποιήσεις» της Νέας Δημοκρατίας και του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, κ. Στουρνάρα.
Με λίγα λόγια, ο κ. Τσίπρας δεν θα μπορούσε πλέον να «σταθεί» και επιπλέον κινδύνευε να βρεθεί «στο σκαμνί» για μία εθνικά καταστροφική επιλογή του.
Δεν αγνοούσε, εξάλλου, ο κ. Τσίπρας και τη «λεπτομέρεια» ότι η παραίτηση του κ. Πρ. Παυλόπουλου θα έφερνε κατά τα συνταγματικώς προβλεπόμενα στο προεδρικό μέγαρο για ένα σύντομο, αλλά κρίσιμο διάστημα, την τότε πρόεδρο της Βουλής, κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, όπως προαναφέρθηκε.
Η «τούμπα» είχε αποφασιστεί, λοιπόν, πριν από την 5η Ιουλίου. Ο κ. Τσίπρας ήρθε όμως σε εξαιρετικά δύσκολη θέση επειδή είχε υπολογίσει -όπως εγκυρότατες πηγές βεβαιώνουν- ότι αν το «όχι» κέρδιζε, αυτό θα γινόταν με ένα ποσοστό λίγο επάνω από το 50%, άρα η μεταστροφή του θα ήταν «διαχειρίσιμη» με άλλοθι προς την «αριστερά» του κόμματός του την πολύ μικρή διαφορά από το «ναι». Τα πράγματα όμως εξελίχθηκαν αλλιώς».

Ελευθερία του Τύπου